Τραγούδια για τη Θεσσαλονίκη έχουν γραφτεί άπειρα. Τα περισσότερα από αυτά υμνούν τις ομορφιές της πόλης, με ιδιαίτερη αδυναμία στο Λευκό Πύργο και το Βαρδάρη. Σήμερα το πρώτο μέρος:
Αχ Σαλονίκη μου, κοντεύει χρόνος,
μ’ έχει ξεχάσει κι είμαι μόνος.
Στην παραλία ως την Περαία,
στ’ άσπρο σου φόρεμα, ήσουν ωραία.
Τα χίλια γράμματα - Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
Θεσσαλονίκη μου κι αν είμαι μακριά σου
πάντα θυμάμαι τ' όνομά σου το γλυκό
αχ πώς νοστάλγησα να ξαναρθώ κοντά σου
κι ας ξεψυχήσω μπρος τον πύργο το λευκό
Θεσσαλονίκη μου - Στέλιος Καζαντζίδης
Ξεσσαλονίκη στο Βαρδάρη όλα είν' ανοιχτά
μετά τις μία το βράδυ τσάρκα παραραρά.
Η μηχανή του χρόνου ξέρεις έχει ήδη καεί
σου ζητάνε τσιγάρο μα θέλει προσοχή.
Ξεσσαλονίκη - Ξύλινα Σπαθιά
Θέλω να με πας εκεί που όλα είναι ωραία
και να 'χω πάντοτε παρέα
σου λέω θέλω να με πας
Θεσσαλονίκη με φεγγάρι
όλους τους πόνους μου να΄πάρει
να ξημερώσεις στο Βαρδάρη
εκεί για πάντα να με πας
Θεσσαλονίκη - De Facto
Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο
ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο
έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις
πριν να τη σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης
Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη - Δημήτρης Μητροπάνος
σχόλια