: Ανδρέας Καμπάς

«Η ζωή του Ανδρέα Καμπά είναι μια τεθλασμένη τζαζ, γεμάτη έρωτες, πάθη, ταξίδια, ένταση, ρεμβασμό, ποίηση. Στον πατέρα του, τον Παναγιώτη, και στον θείο του, τον Άγγελο, οφείλουμε την παραγωγή ποικιλιών κρασιού όπως η Μαντίνεια, καθώς και του "σαββατιανού", του πρώτου ελληνικού κρασιού παλαίωσης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν συμμαθητής του στο Αμερικανικό Κολέγιο και απευθύνθηκε γραπτώς στον Καμπά με την προμεταμοντέρνα προσφώνηση «Γεια σου, φιλάρα»! Ο Οδυσσέας Ελύτης στους «Προσανατολισμούς» (1943) ένα μόνο ποίημα αφιερώνει, την «Πορτοκαλένια», και το αφιερώνει στον Ανδρέα Καμπά. Λαμβάνει μέρος στη Μάχη της Κρήτης, συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς, υφίσταται σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια, ανάμεσα στα οποία και το οδυνηρότερο όλων, η εικονική εκτέλεση. Δημοσιεύει ποιήματα που αμέσως εξάπτουν το ενδιαφέρον των πιο ανήσυχων διανοούμενων και ποιητών. Ο Αντώνης Καραντώνης τον εγκωμιάζει. Συνάπτει σχέσεις με δυναμικές γυναίκες όπως η Ναταλία Μελά, η Μάτση Χατζηλαζάρου, η Μαργαρίτα Λυμπεράκη και, ενδεχομένως, η Σιμόν ντε Μποβουάρ. Ταξιδεύει με το θρυλικό οπλιταγωγό «Ματαρόα» για το Παρίσι, όπου συναντά προσωπικότητες όπως ο ιδρυτής του ντανταϊσμού Τριστάν Τζαρά. Παίρνει συνέντευξη από τον Ζαν-Πολ Σαρτρ και γράφει για τους υπαρξιστές, τους οποίους αποκαλεί «υποστασιακούς». Μεταβαίνει στο Λονδίνο. Γράφει. Δημοσιεύει, όμως, σπανίως. Μόνο μετά τον θάνατό του θα τυπωθεί ολοκληρωμένη ποιητική του συλλογή με τίτλο Δέκα Ποιήματα από τις εκδόσεις Ίκαρος. Σχεδιάζει ένα πεζογράφημα με ήρωα τον Θανάση Πέλλο, που είναι βασισμένος στον ίδιο τον Καμπά, και με κεντρικό άξονα την περιπέτεια της ζωής. [...] Δύο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1965, ο Ανδρέας Καμπάς θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο Μόντε Κάρλο, όπου εργάζεται για τον Ωνάση. Επεξεργαζόταν, εκείνη την εποχή, πεζογραφήματα και θεατρικά έργα. [...] Γράφει: "Μέθα και σπάσ' τα. Μη βάνεις τίποτα σε pedestal. Μην κάνεις ίνδαλμα, τα ινδάλματα πέφτουν και σπάνε, και σπας και συ μαζί των"».
Πηγή: www.lifo.gr