Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Λεωφορείο - 19 στάσεις

Παίρνω το λεωφορείο της Γραµµής «10» στη Θεσσαλονίκη, από την αφετηρία Χαριλάου ως το Τέρµα, ως τον Σιδηροδροµικό Σταθµό, και γράφω ό,τι θυµάµαι, επινοώ και φαντάζοµαι από κάθε στάση. ∆εκαεννιά στάσεις. Γράφοντας καταλαβαίνω πως το µυαλό είναι ένα ανοιχτό στρατόπεδο αιχµαλώτων. Ή, ένα πριονιστήριο γεµάτο ακρωτηριασµένες, λειψές µνήµες, επινοήσεις, φαντασιώσεις κι εµπειρίες που διαρκώς αλλάζουν νόηµα, χάνονται, επανέρχονται, διασταυρώνονται και πάλι διαφεύγουν. Ξέρω, δηλαδή, ότι δεν κοπαδιάζουν οι λαγοί, αλλά εδώ συνηµµένως ψάλλονται. Έπειτα, κάθε λεωφορείο που ξεκινάει από µια συγκεκριµένη αφετηρία κάνει µιαν απαρέγκλιτη διαδροµή και πάει προς ένα σταθερό Τέρµα, ποτέ δεν κάνει όντως το ίδιο δροµολόγιο – κυρίως για τον ίδιο επιβάτη, που βλέπει έξω και εντός του µε το µέτωπο κολληµένο στο τζάµι. Κάθε επιβάτης, κάθε φορά, είναι κι ένα διαφορετικό λεωφορείο.