Patrick Hamilton: Πλατεία Χανγκόβερ
Λονδίνο, 1939. Στις ρυπαρές παμπ του Ερλς Κορτ ο Τζορτζ Χάρβεϊ Μπόουν κυνηγάει χωρίς ελπίδα το αντικείμενο του πόθου του. Η Νέττα είναι ψυχρή, περιφρονητική, σκληρή, όμως ο Τζορτζ είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της. Αθώος σαν παιδί, τρυφερός, κοινωνικά αδέξιος, ο Τζορτζ μεθάει κάθε βράδυ, προσπαθώντας να αποσπάσει την εύνοιά της. Εκτός από τις στιγμές που κάτι κροταλίζει μέσα στο κεφάλι του και συνειδητοποιεί ότι αναμφίβολα πρέπει να τη σκοτώσει.
Μαύρη κωμωδία και ταυτόχρονα μητροπολιτικό δράμα, η «Πλατεία Χανγκόβερ» είναι το αριστούργημα του Πάτρικ Χάμιλτον. Ο συγγραφέας ανασυνθέτει τον εξαθλιωμένο, πνιγμένο στην ομίχλη κόσμο των μπαρ, των φτηνών ξενοδοχείων και των μέθυσων φιλοσόφων, απαθανατίζοντας το ήθος μιας ολόκληρης γενιάς και συλλαμβάνοντας τα προμηνύματα της καταστροφής που βάραιναν πάνω στη λονδρέζικη ζωή λίγο πριν ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
«Πιστεύω ότι το μυθιστόρημα αυτό εντάσσεται σε μια χορεία αντίστοιχων ευρωπαϊκών έργων της ίδιας περιόδου, έργων που είναι αμφίβολο αν τα γνώριζε ο Χάμιλτον, αλλά συνιστούν κάτι σαν την κοινή κραυγή απόγνωσης των λογοτεχνών της Ευρώπης απέναντι σ' εκείνο που ερχόταν και που η επίσημη πολιτική της εποχής προσπαθούσε να πείσει τους πάντες ότι ήταν ιδέα τους, ότι το ρίγος που ένιωθαν βαθιά στα κόκαλά τους δεν σήμαινε τίποτα, ότι ήταν ένα μεμονωμένο σύμπτωμα, κάτι σαν τη σχιζοφρένεια του Μπόουν, του κεντρικού ήρωα».
