Η ταινία, ένα τυπικό δείγμα καλοφτιαγμένου, ευαίσθητου, ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, ζουμάρει στα πρόσωπα και τα παρακολουθεί στις μικρές τους καθημερινές αντιδράσεις για να αποφύγει την ανεξήγητη κοινωνική παθογένεια, ανάγοντας τη δύναμη της κοινότητας σε μοχλό ψυχικής σωτηρίας. Η κριτική της ταινίας, απ' τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.
Η ταινία, ένα τυπικό δείγμα καλοφτιαγμένου, ευαίσθητου, ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, ζουμάρει στα πρόσωπα και τα παρακολουθεί στις μικρές τους καθημερινές αντιδράσεις για να αποφύγει την ανεξήγητη κοινωνική παθογένεια, ανάγοντας τη δύναμη της κοινότητας σε μοχλό ψυχικής σωτηρίας. Η κριτική της ταινίας, απ' τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.