Με το γνωστό, ντοκιμενταρίστικο τρόπο του, ο Μάικλ Γουιντερμπότομ καλύπτει σχολαστικά τις τελευταίες κοινές ώρες του ζεύγους των δημοσιογράφων Ντάνιελ και Μαριάν Περλ στο Πακιστάν, πριν την απαγωγή και εκτέλεση του τελευταίου από ισλαμιστές φονταμενταλιστές, στον απόηχο της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου. Κυρίως όμως καταγράφει την αγωνία της Μαριάν Περλ, η οποία ήταν έγκυος στο γιο τους εκείνη την περίοδο, κι έγραψε ένα βιβλίο αργότερα, προσπαθώντας να κηρύξει ψυχραιμία και εκεχειρία στην κοινωνία του μίσους και της εκδίκησης - ο άνδρας της προφανώς πλήρωσε την εβραϊκή του καταγωγή σε μια εποχή φόβου και αντιποίνων.

Η Γενναία Καρδιά είναι ένα χρονικό που καθρεφτίζει την πολιτική σύγχυση και την ανθρώπινη αγωνία, αλλά δυστυχώς μοιάζει γεμάτο πληροφορίες και κενό περιεχομένου, παρά τις εμφανείς ευγενείς του προθέσεις. Η ιστορία της Πέρλμαν μετά τα γεγονότα ίσως να ήταν πιο ενδιαφέρουσα, μια σιωπηλή και μοναχική αντίδραση ζωής στην ανύποπτη απώλεια που της προέκυψε σε ώρα καθήκοντος. Η δε Αντζελίνα Τζολί μπερδεύει τη γαλλική προφορά και τελικά παρατηρούμε τη σταρ ηθοποιό που αγκομαχάει να μιμηθεί τη σταρ οσιομάρτυρα-δημοσιογράφο.