Σταδιακά και αθόρυβα ο Σκοτ Κούπερ έχει χτίσει μια φιλμογραφία που εξερευνά την αμερικανική ενδοχώρα, αναδεικνύοντας, μέσα από σκληρές ιστορίες, ένα τοπίο εγκατάλειψης. Η απουσία μιας στοργικής γονικής φιγούρας –εμφανές για ποιους χτυπάει η καμπάνα‒ είναι ένα μοτίβο που συναντούμε και στο Antlers, την πρώτη του απόπειρα στο είδος του τρόμου, κατασκευασμένη υπό την αιγίδα του παραγωγού Γκιγιέρμο ντελ Τόρο.

 

Δυο αδέλφια, ένας σερίφης και μια δασκάλα, που μεγαλώνουν κουβαλώντας τα τραύματα που προκάλεσε ένας φριχτός πατέρας, κινητοποιούνται όταν ανακαλύπτουν το μυστικό που κρύβει κλειδωμένο στην αποθήκη του σπιτιού του ένας μαθητής με εμφανή σημάδια κακοποίησης.

 

Η βαριά ατμόσφαιρα, που συνάδει με τις θεματικές του έργου, σπάει στις σκηνές που πρέπει να υπηρετηθεί το είδος κι εκεί είναι που συγκρούεται το σινεμά του Κούπερ με το όραμα του παραγωγού Ντελ Τόρο, θιασώτη του καταδεικτικού τρόμου, της «τερατολαγνείας» και των ειδικών εφέ που στοχεύουν στην αποστροφή. Δεν είναι ευτυχής ο γάμος, μα το αποτέλεσμα παρακολουθείται με ενδιαφέρον.