Η Έκρηξη Θυμού είναι τα Σαγόνια του Καρχαρία με αυτοκίνητα. Τον ρόλο του εποχούμενου κήτους αναλαμβάνει ο Ράσελ Κρόου, ο οποίος εξαπολύει τη μανία του από την πρώτη σκηνή, σκοτώνοντας την πρώην και λαμπαδιάζοντας το σπίτι.

 

Όταν μια γυναίκα κάνει το λάθος να κορνάρει επίμονα και να μην του ζητήσει ολόψυχα συγγνώμη, ο σαλταρισμένος οδηγός του θηριώδους βαν την παίρνει στο κατόπι, την εντοπίζει σε ένα βενζινάδικο και απειλεί εκείνην, τον ανήλικο γιο της, που είναι μάρτυρας σε όλη τη φάση, και όλες τις επαφές που βρίσκει στο κινητό της, ξεκινώντας από τον δύσμοιρο δικηγόρο της που την περιμένει μάταια για να κανονίσει, δωρεάν μάλιστα, τα του δικού της διαζυγίου. Σαν τον Μεγάλο Λευκό, δεν σταματά σε τίποτε και όταν τραυματίζεται από σφαίρα, αντί να κατεβάσει το τέμπο του, αφηνιάζει ακόμη περισσότερο από το δικό του αίμα.

 

Μάταια ο Κρόου προσπαθεί να ξορκίσει την αλαλιασμένη, χάρτινη διάσταση του χαρακτήρα του, δικαιολογώντας την «έκρηξη θυμού» του με ψυχικά τραυματισμένους μονολόγους, σπαρμένους ανάμεσα στη φονική του ρέντα ‒ ο σκηνοθέτης Ντέρικ Μπόρτε ξεκινά με ενημερωτική τρομολαγνεία και τους τηλεοπτικούς δέκτες στη διαπασών, ταυτίζοντας τα ξέφρενα νεύρα του κόσμου από την ανεργία και την κρίση με την πίεση που νιώθουν οι οδηγοί από το μποτιλιάρισμα.

 

Ακόμη και ο Τζόελ Σουμάχερ προφασίστηκε στο Falling Down την κίνηση στον αυτοκινητόδρομο για να προχωρήσει στη θεαματική αποδόμηση του Μάικλ Ντάγκλας στη συνέχεια, αλλά το Unhinged, μια διασταύρωση του Jaws με το Duel, αλλά σε b-movie φιγουρατζίδικο πακετάρισμα, που ήταν η πρώτη ταινία που βγήκε στις αίθουσες μετά την πολύμηνη καραντίνα στις ΗΠΑ, μένει στην carxploitation σύλληψή του και  και τραβηγμένες καταστάσεις που προκαλεί ένας ψυχοπαθής DOA (dead on arrival) που δεν έχει τίποτε να χάσει.