Ένας βιολόγος επιστρέφει στον τόπο που μεγάλωσε μετά της άρρωστης συζύγου του και της κόρης τους, έχοντας πιάσει δουλειά ως μέλος μιας επιτροπής με αντικείμενο την προστασία του τοπικού υδροβιότοπου. Μόνο που η διαφύλαξη του οικοσυστήματος δεν συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες των κατοίκων, οι οποίοι ζουν από το λαθραίο κυνήγι, το ψάρεμα και τη σπατάλη των υδάτινων πόρων και αντιμετωπίζουν τον ήρωα σαν έναν ξένο που έχει έρθει για να τους στερήσει το βιός.

 

Τα αρχικά πλάνα μιας άνυδρης γης από drones –ο Θεός που απλά παρατηρεί και δεν παρεμβαίνει;– και το πρόσωπο του πρωταγωνιστή Ραούλ Αρεβάλος ίσως παραπέμψουν στο Μικρό Νησί, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για κάτι ανάμεσα σε περιβαλλοντικό θρίλερ, οικογενειακό μελόδραμα και σύγχρονο γουέστερν.

 

Είναι αφηγηματικά βραδύκαυστο, σεναριακά επαναλαμβανόμενο και κλιμακούμενα υστερικό, με τα έγχορδα και το συνθεσάιζερ να προσπαθούν να βγάλουν ένταση με το στανιό, τα οικολογικά λογύδρια του ήρωα να παραπέμπουν σε σχολική παράσταση, την προσέγγιση του οικογενειακού δράματος να εκθέτει τη συνήθως αξιόπιστη Παθ Βέγκα και την κορύφωση της τρίτης πράξης να αρμόζει περισσότερο σε telenovela. Κατά τα άλλα, ωραία φωτογραφία, όπως έγραφαν παλιά στις κριτικές.