Mark Eitzel

Ο «χρονικογράφος των χαμένων ψυχών» θα εμφανιστεί στις 4 Μαΐου στο Tiki Bar στο Κουκάκι και στις 5 Μαΐου στο Sol στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζοντας τα τραγούδια του σε μια σόλο, ακουστική εμφάνιση με την κιθάρα του.

Ο Mark θα ερμηνεύσει κλασικά αγαπημένα κομμάτια των American Music Club, όπως τα 'Western Sky', 'Blue and Grey Shirt' και 'Johnny Mathis' Feet', αλλά και υλικό από τους προηγούμενους προσωπικούς δίσκους του. Επίσης, θα παρουσιάσει νέο υλικό από το καινούργιο άλμπουμ του, που ηχογραφεί αυτήν την περίοδο.

Ο Mark έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και έχει εμφανιστεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Το 2002 ηχογράφησε στη χώρα μας το άλμπουμ του 'The Ugly American', το οποίο περιλάμβανε νέες ερμηνείες τραγουδιών των American Music Club, παιγμένες από Έλληνες μουσικούς της ρεμπέτικης σκηνής. Ο Μανώλης Φάμελλος, ο οποίος συμμετείχε ως μουσικός, ανέλαβε και την παραγωγή του δίσκου. Το άλμπουμ ανακηρύχθηκε από το UNCUT ως ένα από τα καλύτερα των τελευταίων 30 ετών.

Στο τελευταίο του σόλο άλμπουμ, 'Hey Mr Ferryman', είχε παραγωγό τον Bernard Butler (Suede, Duffy) και θεωρήθηκε ένα από τα κορυφαία της καριέρας του. Το UNCUT έγραψε «ο Eitzel στην πιο αιχμηρή και αυθεντική του εκδοχή», ενώ το Q Magazine έγραψε ότι είναι «το καλύτερο άλμπουμ του εδώ και χρόνια». Το Pitchfork είχε γράψει για εκείνον: «Αν η φωνή του Leonard Cohen διηγείται την πορεία του χρόνου που περνά και του Levon Helm την απώλεια όσων αγαπάς, τότε η φωνή του Eitzel μιλά για τους δύσκολους δρόμους που ακολουθούμε αναζητώντας τον εαυτό μας.»

Υπάρχουν φωνές που δεν χρειάζεται να κραυγάσουν για να ακουστούν. Φωνές που ψιθυρίζουν ιστορίες στις σκιές, που αντηχούν στις σιωπές της νύχτας, που βρίσκουν ομορφιά στις ρωγμές της ζωής. Ο Mark Eitzel είναι μια τέτοια φωνή. Από τις πρώτες του μέρες με τους American Music Club μέχρι τη σόλο πορεία του, έγραψε τραγούδια σαν γράμματα που δεν στάλθηκαν ποτέ. Οι στίχοι του είναι παράθυρα που κοιτούν σε έναν κόσμο μελαγχολικό αλλά γεμάτο φως, ένα μέρος όπου η απώλεια και η ελπίδα κρατούν σφιχτά τα χέρια.

Αν υπάρχει ένας τρόπος να μιλήσεις για την αγάπη, την απογοήτευση, τις μικρές στιγμές που μοιάζουν αιώνιες, τότε ο Mark Eitzel τον βρήκε. Δεν υπήρξε ποτέ σταρ – και δεν το ήθελε. Ήθελε απλώς να τραγουδήσει για όσους χάνονται στη σκιά, για εκείνους που ερωτεύονται δυνατά και φεύγουν σιωπηλά, για όσους ξέρουν πως η ζωή είναι ένα τραγούδι που παίζει ξανά και ξανά, πάντα με μια νέα ρωγμή στη μελωδία.
 

Το 2025 επιστρέφει στην Ευρώπη με νέες και παλιές μελωδίες, σαν καρτ-ποστάλ από μια ζωή γεμάτη ιστορίες. Δεν έχει σημασία αν οι αίθουσες είναι γεμάτες ή αν τον ακούν μόνο λίγοι μυημένοι. Η φωνή του θα συνεχίσει να τραγουδά για όσους ξέρουν πως η θλίψη μπορεί να είναι όμορφη, πως η ελπίδα δεν χρειάζεται να φωνάζει, και πως, μερικές φορές, ένα τραγούδι αρκεί για να κρατήσει όλο το βάρος του κόσμου.

Ο Mark Eitzel δεν είναι απλώς ένας τραγουδοποιός· είναι ένας αφηγητής ιστοριών, ένας καλλιτέχνης που βρίσκει ποίηση στη μελαγχολία. Ως frontman των American Music Club, του συγκροτήματος που έδωσε φωνή στους χαμένους και τους ρομαντικούς, αλλά και ως σόλο καλλιτέχνης με πορεία τεσσάρων δεκαετιών, έχει δημιουργήσει ένα ξεχωριστό μουσικό σύμπαν. Ο Guardian τον χαρακτήρισε «τον σπουδαιότερο εν ζωή Αμερικανό στιχουργό», ενώ το Rolling Stone τον βράβευσε το 1991 ως Τραγουδοποιό της Χρονιάς.