Η Κατερίνα Σκουρλή σκηνοθετεί την «Πλαστελίνη» του Βασίλι Σίγκαρεφ, μια ιστορία για έναν κόσμο άκαμπτο, γεμάτο βία και απελπισία, η οποία θα επαναληφθεί για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στη σκηνή του Θεάτρου Σφενδόνη.

 

Η «Πλαστελίνη», είναι η ιστορία μιας κοινωνίας που θρέφει και θρέφεται με τη βία.

Η ιστορία μιας μακρινής, θαρρείς, δυστοπίας, γραμμένης το 2001, που μοιάζει αφόρητα πλέον με τα δελτία ειδήσεων του σήμερα.

Και όπως τότε, στη Ρωσία του νεαρού Σίγκαρεφ, έτσι και σήμερα, η πλαστελίνη σκληραίνει γοργά στα χέρια των παιδιών. Και πριν προλάβεις καν να ονειρευτείς, το ξύπνημα σε βρίσκει ανάμεσα σε ανθρώπους απελπισμένους και κυνικούς, που σε βλέπουν να ραγίζεις και να σπας μπροστά τους. Και αυτοί αποστρέφουν βιαστικά το βλέμμα τους και συνεχίζουν στο δρόμο τους.

 

Λίγα λόγια για το έργο

Ο Μαξίμ είναι ένα νεαρό αγόρι που ζει μαζί με την γιαγιά του σε έναν κόσμο γεμάτο απελπισμένους ανθρώπους, ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν και να εξασφαλίσουν την επόμενη μέρα τους –όχι τόσο το φαγητό τους, όσο την βότκα ή την δόση τους. Σε μια εξαθλιωμένη –οικονομικά και ηθικά– κοινωνία, όπου η βία και ο κυνισμός  ολοένα και μεγαλώνει, σε μια –οποιαδήποτε– πόλη της Ρωσίας του 2001, που λίγο διαφέρει από τις πόλεις του 2023, ο Μαξίμ θέλει να  καταφέρει να βρει έναν διαφορετικό τρόπο επιβίωσης. Όπως πλάθει με την πλαστελίνη του αυτά που ονειρεύεται, έτσι προσπαθεί να χαράξει και έναν δρόμο που αξίζει να διαβείς.

 

Στην πορεία του συναντά ανθρώπους που προσπαθούν να τον εκμηδενίσουν ή να τον κάνουν όμοιο τους στερώντας του το δικαίωμα της άλλης επιλογής για την ζωή. Επιλέγει τον έρωτα και τον ηρωισμό, τα δύο κατεξοχήν εφηβικά όπλα για να πολεμήσει. Και φτάνει μέχρι το τέλος, μέχρι να αντικρύσει πρόσωπο με πρόσωπο την αλήθεια.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα Κατερίνας Σκουρλή

Δουλεύοντας για παραπάνω από δεκαπέντε χρόνια με έφηβους μαζί με τον συνεργάτη μου Βαγγέλη Κυριακού, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μη συγκινηθώ από την ιστορία του Μαξίμ και να μη θελήσω –μοιραία– να τη μοιραστώ με όσους επιθυμούν να την ακούσουν –κάτι που μάλλον ήξερε καλά όταν μου πρότεινε να διαβάσω την «Πλαστελίνη».

Αισθάνομαι βαθιά προσωπική μου ανάγκη να αποτίσω φόρο τιμής σε όλους αυτούς τους έφηβους με τους οποίους συναντήθηκα, τους εφήβους που είδα από κοντά να παλεύουν για την επιβίωση τους μέσα σε μια κοινωνία που τους είχε επιβληθεί, μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που δεν ήταν δική τους επιλογή, μέσα σε ένα σχολείο που δεν μπορούσε να τους ακούσει. Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να βρούνε τον δρόμο τους, κάποιοι άλλοι ακόμα τον ψάχνουν.

Ο Μαξίμ ερωτεύεται και παλεύει για ένα ηρωικό τέλος, για ένα τέλος που ταιριάζει σε κάθε έφηβο που καλείται να ζήσει σε μια κοινωνία που δεν έχει επιλέξει, σε μια κοινωνία που δεν τον υπολογίζει, σε μια κοινωνία που εύκολα τον φορτώνει με ευθύνες άλλων.

Και κάπου εκεί έρχεται η δική μας κοινωνία, γεμάτη από βία και απελπισία, κυνισμό και εγκατάλειψη. Και καθιστά αναγκαία, για μένα, την παρουσίαση της «Πλαστελίνης». Έστω για αυτούς τους νέους που θέλουν να δουν τον κόσμο αλλιώς.

 

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

 Τετάρτη έως Σάββατο στις 21.00

 

Τιμές εισιτηρίων
Κανονικό: 15€
Φοιτητικό, Ανέργων: 12€

Η παράσταση ενδείκνυται για άτομα άνω των 13 ετών.