Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ένα ήρεμο τέλος

18.9.2014 | 12:49

#1 Στη θέση σου θα σκεφτόμουν αν θέλω να είμαι με έναν άνδρα που κοιτάει καθημερινά (ή όπως αλλιώς ερμηνεύεις εσύ την ένταση μιας μεγάλης συχνότητας) άλλες γυναίκες ημίγυμνες/προκλητικές για τον ίδιο/ερεθιστικές για τον ίδιο/καθαρό ή εξυπονοούμενο πορνό ή ό, τι άλλο είναι αυτό που κοιτάει συχνά ο δικός σου στο fb, όπως λες. Μια συζήτηση μαζί του για αυτό το θέμα δε θα έβλεπα που αποσκοπεί. Για να τις κοιτάει συχνά σημαίνει ότι γουστάρει. Aπό τη συζήτηση, δηλαδή, τί άλλο θα αποκόμιζα; Αν του το απαγόρευα ή εκδήλωνα την δυσαρέσκειά μου και προέτασσα την άρνησή μου σε αυτή την ενέργεια, πάλι δεν αντιλαμβάνομαι, τί νόημα θα μπορούσε να έχει; Ακόμα κι αν συμμορφωνόταν στις απαγορεύσεις/υποδείξεις/επιθυμίες μου, θα εξακολουθούσε να το θέλει αφού γουστάρει.Οπότε, ο κλήρος πέφτει στο γενναίο... Αποφάσισε αν μπορείς να το ανεχτείς ή να το παραμερίσεις εσύ. Ο ίδιος προτιμά αυτό. Το αποδέχεσαι και δεν το ξανασκέφτεσαι (ανησυχητικά) ούτε του δείχνεις τη δυσαρέσκειά σου - εκτός αν θες να μανουριάζεις διαρκώς - ή, από την άλλη, δεν το αποδέχεσαι και βρίσκεις έναν άντρα που δε θα γουστάρει κάτι τέτοιο. Το τί μπορεί να σημαίνει η συγκεκριμένη προτίμηση του φίλου σου δεν μπορούμε να το ξέρουμε εμείς, γιατί δε δίνεις κανένα άλλο στοιχείο εκτός από την απάντησή του - που μπορεί να είναι και ψευδής, για ευνόητους λόγους - επειδή δεν το(ν) γνωρίζουμε βιωματικά ή προσωπικά όπως εσύ. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να κρίνουμε αν και πόσο υπερβολική είσαι πάνω σ' αυτό, ούτε καν με τα δικά μας κριτήρια ο καθένας.

Parisios

18.9.2014 | 11:17

Αν βρει άντρα που δεν θα γουστάρει το πορνό, τότε ή βρήκε άντρα που είναι τρομερή σουπιά και ξέρει καλά να κρύβει τα ίχνη του, ή βρήκε άντρα που δεν του αρέσει το σεξ. Όπως και να το δεις, ατύχησε.

alpha2zeta

21.9.2014 | 05:43

Κι εγώ βρε Παρίσιε, την περίπτωση της ερώτησης 1 την κατέταξα στην κατηγορία 'πορνό'. Όπως πάρα πολλοί άντρες, ασχετα με το αν είναι σε σχέση, βλέπουν πορνό στο ίντερνετ, ο συγκεκριμένος έχει μία γνωστή που τα δείχνει όλα στο φέισμπουκ. Το ότι η συγκεκριμένη δεν είναι μία άγνωστη πορνοστάρ είναι υπαρκτό πρόσωπο από τον ευρύτερο κύκλο του, το κάνει όλο το θέμα πιο exciting, οπότε μπαίνει συνέχεια να δει τι καινούριο ανέβασε. Τώρα εγώ ως γυναίκα αν σου έλεγα ότι αν το έκανε αυτό ο δικός μου δεν θα αφιονιζόμουνα, ψέματα θα σου έλεγα. (Ακριβώς επειδή πρόκειται για γνωστή του). Αλλά βλέποντάς το ψύχραιμα εξ' αποστάσεως, ακίνδυνο το θεωρώ.

18.9.2014 | 05:08

@ Parisios(lol) Θα το προέκτεινα ακόμα περισσότερο και θα έλεγα αν βρει άνθρωπο που δεν του αρέσει το σεξ και το πορνό (...). Δεν αναφερόμουν σε αυτό φυσικά. Αλλά στο αν γουστάρει να το/την (το πορνό ή την συγκεκριμένη κοπέλα) παρακολουθεί σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εντελώς διαφορετική ιστορία. Και 'μένα μπορεί να μου αρέσει να καπνίζω χόρτο αλλά δε γουστάρω να το κάνω σε τακτά χρονικά διαστήματα και όχι επειδή μου το απαγορεύει κανείς ή δεν το γουστάρει κάποιος κοντινός μου αλλά γιατί έτσι κρίνω και επιθυμώ εκ των ένδον εγώ.Kαι, για να μην αλλάξω καν τη θεματολογία, κι εγώ μπορεί να γουστάρω τρελά έναν άντρα (που δεν είναι ο άντρας μου), αλλά, και μοντέλο να γίνει, δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα γουστάρω να αγοράζω τα περιοδικά ή τους καταλόγους (ή να μπαίνω στη σελίδα του στο fb) που ποζάρει και να τον χαζεύω συχνά πυκνά. Άλλο αν θα του κάνω like (lol).

Vasilis_V

17.9.2014 | 11:48

#3. Εγώ προσωπικά πιστεύω πως το σύμπαν το δημιούργησε ένας ροζ κροκόδειλος (μέχρι αποδείξεως του εναντίου πάντα).

nansywho

17.9.2014 | 10:55

Αρχή LENFOU: θα τη βρείτε στην εν λόγω στήλη, 20/4/13, σελ. 19. Αν την απολαύσετε ή την ασπαστείτε, θα καταλάβετε και τη σημασία -απολύτως καμία- της κάθε αδιάφορης προσωπικής ιστορίας. ΥΓ: Λένα, σπεύδω να κατοχυρώσω ότι τα άπαντα της στήλης λέγονται -τι άλλο- Άμπαντα.

i-Boson

17.9.2014 | 07:02

6/ Έχεις ακούσει ποτέ γκρίνια από άντρα; Άστα! Αν αρχίσει, δε σταματά! Και μπορεί να μην πιαστεί από προϊστορικό γεγονός, αλλά αυτό από το οποίο θα πιαστεί θα είναι τόσο γελοίο που μένεις παγωτό!Απλά φαίνεται οι γυναίκες δεν πολυπαραπονιούνται, οι άντρες όμως γκρινιάζουν για τη γυναικεία γκρίνια.

Parisios

18.9.2014 | 12:51

Έλα ντε, δεν έχει ακούσει ποδοσφαιροκουβέντα ποτέ;

τρία λαγγόνια

17.9.2014 | 06:25

#3. "καινούργιος" η ορθή γραφή της λέξηςκαινούργιος (καινόν έργον = νέο έργο)όχι καινούριος (καινόν ούρον)

Acina

17.9.2014 | 07:40

όπως και 'τέτχια' και όχι 'τέτοια'

miss vandero

17.9.2014 | 06:08

#5 Α,μπα, νομίζω η αρχή lenfou είναι πολύ χρήσιμη μερικές φορές όπως τώρα. Θαυμάζω το πόσα βιβλία έχεις διαβάσει και μέχρι σήμερα ένοιωθα πολύ ανεπαρκής που έχω σταματήσει εδώ και χρόνια να διαβάζω λογοτεχνία (από τότε που τέλειωσα το σχολείο). Πίστευα ότι δε θα προλάβω ποτέ να αναπληρώσω και ότι η αγάπη μου για το διάβασμα αντικαστάθηκε από ξένες σειρές και facebook.. Φέτος, δύο χρόνια αφότου τέλειωσα τις σπουδές ξεκίνησα και πάλι. Πολύ χάρηκα σήμερα που διάβασα ότι κι εσύ είχες κάνει ένα μεγάλο διάλειμμα, δεν το φανταζόμουν με τίποτα!

17.9.2014 | 05:03

#5 Το πιθανότερο είναι να ισχύει το πανελλαδικών εξετάσεων O.D. και γενικά το σχολικό O.D. Θα σου διηγηθώ περιληπτικά τη δική μου ιστορία που βρίσκει συνάφεια με τη δική σου.Προσωπικά, ήμουν πάντα άνθρωπος που τα βιβλία κατείχαν ιδιαίτερη θέση στη ζωή μου, από παιδί ακόμα. Από το Γυμνάσιο και μετά, όμως, - και μέχρι το τέλος του σχολείου - ένιωθα αφόρητη πίεση τόσο εξαιτίας του αντικειμενικά βεβαρημένου σχολικού προγράμματος (plus τα φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, εξετάσεις επί εξετάσεων - ανήκω και σε μια γενιά που εξεταζόμασταν κάθε τρίτη μέρα στο σχολείο αιφνιδιαστικά είτε στα μαθηματικά είτε στα αρχαία είτε σε οποιοδήποτε άλλο μάθημα, ήταν το σύστημα του Γεράσιμου Αρσένη τέτοιο, δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα) όσο και εξαιτίας της νοοτροπίας γονέων και ευρύτερου συγγενικού και κοινωνικού περιβάλλοντος περί σχολικής εκπαίδευσης (η πασίγνωστη αγχωτική και πανικόβλητη νοοτροπία περί σχολείου και εκπαίδευσης της κουλτούρας μας ως λαός που κρατάει τα περισσότερα παιδιά σε αιχμαλωσία στα χρόνια της πρώτης νιότης τους). Διάβαζα εννοείται συνέχεια, καθημερινά τα μαθήματά μου όλα, αλλά μέσα μου ήθελα να πεθάνω (κυριολεκτικά, αυτοκτονικοί ιδεασμοί σε καθημερινή βάση απαρέκκλιτα) - μιλάμε για τρομακτική πίεση, έτσι την ένιωθα εγώ τουλάχιστον - και, επειδή ήταν και μια διέξοδος για εμένα προσωπικά - διάβαζα και λογοτεχνία (υψηλού επιπέδου για έφηβο) και έγραφα κιόλας. Κάποια στιγμή, που λες, τελείωσε το γαμημένο σχολείο και πήρα το απολυτήριό μου και ξεκίνησε η φοίτησή μου σε μια ανώτατη σχολή που έβρισκα συναρπαστική και, ειδικά με το που είδα για πρώτη φορά τη λίστα των μαθημάτων (υποχρεωτικών και επιλεγόμενων) τρελάθηκα - δεν ήξερα τί είναι πιο ενδιαφέρον από το άλλο, χάρηκα και ενθουσιάστηκα με πάθος που θα μάθαινα και θα διάβαζα τόσο καταπληκτικά πράγματα. Εσύ είσαι που το λες...;! Λοιπόν, περιττό να σου πω ότι στο πρώτο έτος δεν άνοιξα βιβλίο (η πλάκα είναι ότι τα μαθήματα και το επιστημονικό αντικείμενο, όπως και η ίδια η σχολή σε κάθε επίπεδο εξακολουθούσαν να μου φαίνονται - και να είναι - απολύτως ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ). Θυμάμαι μόνο, ότι, στο διάστημα όλου του πρώτου έτους, διάβαζα κάποια λογοτεχνικά βιβλία - κι αυτά όμως τα είχα περιορίσει, σε σχέση με την εποχή που το πρόγραμμά μου ήταν τόσο επιβαρυμένο λόγω σχολείου, όπως περιέγραψα ανωτέρω - και τίποτα άλλο. Έρχεται λοιπόν, η δεύτερη εξεταστική (την πρώτη δεν τη θυμάμαι καν - σκέψου) και μετά το πέρας της, με καλεί στο γραφείο του ένας καθηγητής μου και μου λέει το εξής : "Τί είναι αυτό το εξάμβλωμα που μου παρέδωσες ως γραπτό;! Έμεινα άναυδος!! Aπό εσένα περίμενα να σκίσεις. Διότι σε βλέπω συνέχεια στα μαθήματα, παρακολουθείς, συμμετέχεις (η αλήθεια είναι ότι κρατούσα επισταμένα τις καλύτερες σημειώσεις σε όλα τα μαθήματα που παρακολουθούσα, επιπλέον, αλλά αυτός φυσικά δεν το ήξερε αυτό), είσαι έξυπνη και σε θεωρώ μία απο τις καλύτερες φοιτήτριές μου. Εδώ είναι ολοφάνερο ότι αντέγραψες! Και ότι μάλλον - δε θέλω να το πιστέψω - δεν κατάλαβες τίποτα από όσα παρέδιδα και σχολίαζα και αναφερόμουν και συζητούσα όλο το εξάμηνο. Θα ξανάρθεις να ξαναγράψεις το Σεπτέμβριο και δεν ακούω τίποτα. Αυτό είναι για τα σκουπίδια. Εκεί (in September) περιμένω να μου δείξεις αυτά που κατάλαβες και εννόησες σε όλο το εξάμηνο και να αφήσεις τις παιδικές ανοησίες για αυτούς που τις έχουν ανάγκη." Nτράπηκα τόσο πολύ που το Σεπτέμβριο στρώθηκα και έγραψα - 9 - στο μάθημά του! Από τότε, κατάλαβα πως η πίεση ναι μεν είναι ασφυκτική και χρειάζεται ένα χρονικό περιθώριο για να αναπνεύσεις μετά από το Γολγοθά του σχολείου και των πανελληνίων, αλλά κάποτε πρέπει να ανασκουμπωθείς και να κοιτάξεις το παρόν και το μέλλον έτσι ώστε να επιστρέψεις με υγιή τρόπο - αυτή τη φορά - στο διάβασμα.

Astronaut

17.9.2014 | 06:05

Τελικά Nanina δεν κατάλαβα εάν όντως είχες αντιγράψει ή όχι, αλλά κατανοώ ότι είναι δύσκολο να τα χωρέσεις όλα σε μία περίληψη.

Neverlander

17.9.2014 | 07:31

Αγαπητή Nanina,Είμαι φανατική αναγνώστρια της στήλης, τόσο για τις εύστοχες απαντήσεις της Λένας, όσο και για τα εμπνευσμένα σχόλια των αναγνωστών. Γι 'αυτό το λόγο, εντελώς καλοπροαίρετα, αν και εγωιστικά, θέλω να σου ζητήσω να γράφεις μικρότερα σχόλια... Συγνώμη που στο λέω ωμά, απλώς το παρατραβάς τόσο πολύ, που πολλές φορές βγάζουν και μια αλαζονία...Αφού τις περισσότερες φορές δεν αντέχω να διαβάσω ολόκληρο το σχόλιο και σε "μαυρίζω" γι ' αυτό και μόνο. Όταν δε το σχόλιο σου περιλαμβάνει εκφράσεις του τύπου "θα σου διηγηθώ περιληπτικά" όπως σήμερα, πιάνω τον εαυτό μου να καγκχάζει και δεν είναι ωραία εικόνα αυτή, πίστεψε με. Φαίνεται ότι σου αρέσει πολύ να γράφεις, οπότε ίσως είναι η ώρα να μάθεις οικονομία γραφής. Συγνώμη για το δηκτικό ύφος του σχολίου μου, απλώς έχω πια αγανακτήσει!Btw,αυτό είναι ένα παράδειγμα του πώς πήρα ένα μόλις νόημα, που θα μπορούσε να καλυφθεί με δύο προτάσεις και το τράβηξα τόσο απ 'τα μαλλιά, που είμαι σίγουρη ότι θα τραβήξει όλες τις αρνητικές ψήφους:)Φιλικά

Ερωτευμένη Τσούχτρα

17.9.2014 | 09:39

Δε μου αρέσει να απαντώ εκ μέρους άλλων, γενικά, αλλά ειδικά, επειδή μου τη σπάει για να είμαι ειλικρινής ο διδακτικός σου τόνος, και επειδή γενικά τα σχόλια της Νανίνας, αν και πολλές φορές υπερβολικά σε έκταση, μου ταιριάζουνε, θα σου απαντήσω: Αν δε σου αρέσουν τα μεγάλα σχόλια, μην τα διαβάζεις. Δεν είσαι υποχρεωμένος. Δεν τα δίνεις εξετάσεις. Δεν είσαι αστυνομία λόγου, η στήλη είναι δημόσια. Μπορείς να καγχάζεις ή να γελάς ή να θυμώνεις με τα σχόλια των άλλων-καθένας γράφει από μακριά την άποψή του, δεν έχουμε πάει για καφέ να υποχρεούσαι να έχεις κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά απέναντι σε ότι ακούς. Και, εντελώς καλοπροαίρετα, κοίτα και τη δική σου αλλαζονεία, γιατί τι είναι το να περιμένεις από τον άλλο, με τον οποίο δεν έχεις κανενός είδους υποχρεωτική σχέση, να χρησιμοποιεί "οικονομία λόγου" προκειμένου να σε βολεύει (γιατί; από πού και ως πού;) ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται; Αν δε σου κάνουν αυτά που λέει, κλίκαρε απλά το "όχι" και βρίσε την οθόνη του υπολογιστή σου. Νά μία πρακτική συμβουλή οικονομίας.

18.9.2014 | 12:42

@ Astronaut Φυσικά είχα αντιγράψει, Astronaut. Όχι απλά είχα αντιγράψει, ΞΕΠΑΤΙΚΩΤΟΥΡΑ το πήγα. Γι' αυτό και ήταν τόσο οφθαλμοφανές. Σάμπως νομίζεις το καταλάβαινα; Δεκαεννιά χρονών βλαμμένο ήμουν και πηγμένο από μια σχολική νοοτροπία και μια ανάλογη τακτική ανάγνωσης και αποστήθισης που μου είχε διαστρέψει κάθε αίσθηση σωστής αναγνωστικής κατανόησης και γνωσιακής προσέγγισης. Ο λόγος που δεν το ανέφερα ήταν επειδή το θεώρησα αυτονόητο και όχι για να το αποκρύψω. Έλεος.@ Neverlander Ευχαριστώ για την παρατήρηση και την αγανάκτηση και σας τις επιστρέφω αμφότερες. Μπορείτε να με μαυρίζετε με χίλια χέρια και από χίλιες μπάντες, αν θέλετε. Τιμή μου. Τη μέρα που θα ξεπεράσω τις χίλιες αρνητικές θα ανοίξω σαμπάνια.Όπως βλέπεις, αγαπητή Neverlander, έπεσες έξω εν τοις πράγμασι. Το σχόλιό σου υπερψηφίστηκε μακράν. Και έχεις την απόλυτη αυτοδυναμία. Συγχαρητήρια! Μπορείς να σχηματίσεις κυβέρνηση. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά (σου) που αναφέρεις, εξάλλου, θα ήσαν αρκετά για να αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας την καταλληλότητά σου για μια τέτοια υπόθεση, ιστορικά μιλώντας.@ Ερωτευμένη ΤσούχτραΤο αυτονόητα, αγαπητή Ερωτευμένη Τσούχτρα, κάποτε πρέπει να λέγονται αλλά κάποτε πρέπει και να εννοούνται. Κι αν χρειάζεται να λέγονται για να εννοούνται, αλίμονό μας ή αλίμονο για εκείνα. Δεν είσαι μόνο ερωτευμένη σαν τσούχτρα, είσαι και ερωτεύσιμη.

Astronaut

18.9.2014 | 10:02

Αγαπητή Nanina, δε σε κατηγόρησα ότι επιχείρησες να αποκρύψεις την αντιγραφή, απλά, διαβάζοντας την ιστορία σου έμεινα με αυτήν την απορία. Δεν είναι αυτονόητη η λύση της γιατί δεν προκύπτει πουθενά από τα συμφραζόμενα. Το σχόλιό μου ήταν δηκτικό ως προς την αντίθεση της αναφοράς σου περί "περιληπτικής διήγησης" και του μακροσκελούς κειμένου που την ακολουθούσε. Όσο για τον τρόπο γραφής σου, προτιμώ να συνεχίσεις να εκφράζεσαι όπως νομίζεις. Η άποψή μου είναι ότι κάθε σχολιαστής πρέπει να αισθάνεται ελεύθερος να γράφει αυτό που θέλει, όπως θέλει. Ό,τι είναι να κοπεί, θα κοπεί από το διαχειριστή.

18.9.2014 | 04:58

@ Astronaut Ω, μα κατάλαβα πολύ καλά, Astronaut, την εκ μέρους σου πρόθεση και ήταν αυτή ακριβώς που λες. Μην αμφιβάλλεις. Εσκεμμένα έδωσα την απάντηση που έδωσα για να διαλύσω κάθε αμφιβολία ή παρανόηση που πιθανόν προέκυπτε σε κάποιον/α σχετικά με την περιαυτολόγησή μου και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της, που θα έβρισκαν προέκταση στο πρόσωπό μου (διότι μπορεί να εμφανιζόμαστε ως avatars εδώ - και πολύ καλά κάνουμε - αλλά πίσω από τα avatars κρύβονται πρόσωπα και όχι σκιές, φιγούρες ή μαριονέτες, και ο νοών νοείτω). Δεν το λέω αμυντικά αλλά επεξηγηματικά (και σ' αυτό το σημείο όχι απευθυνόμενη συγκεκριμένα σε εσένα, βέβαια) και το θεωρώ πολύ χρήσιμη επισήμανση, αν και αυτονόητο (!!).Συμφωνώ, προφανώς, σε κάθε σου λέξη με ό, τι αναφέρεις για την ελεύθερη έκφραση κάθε σχολιαστή αλλά το ζήτημα της αντιγραφής, επί του περιεχομένου μιλώντας τώρα, πραγματικά πιστεύω ότι δεν ήταν μεν αυτονόητο (λάθος έκφραση χρησιμοποίησα), αλλά εύκολα συναγόμενο από τα συμφραζόμενα.

Felicitas

17.9.2014 | 04:26

#5 Eίναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό που σου συμβαίνει και θα περάσει χωρίς να το καταλάβεις....είμαι απίστευτη βιβλιοφάγος και όμως μετά από 1 χρόνο αποστήθισης Ιστορίας Δέσμης, δεν άντεχα να βλέπω βιβλίο κανενός είδους....Επανήλθα μετά από ένα εξάμηνο. Το ίδιο μπορεί να σου συμβεί και μετά από το τέλος κάθε εξεταστικής...Μην ανησυχείς, γιατρεύεται από μόνο του ;)#6 Α μπα είσαι θεά....:) Σοβαρά τώρα αυτή η καραμελίτσα με την γκρίνια, έλιωσε πια.....

Ερωτευμένη Τσούχτρα

17.9.2014 | 03:18

#4 Τα 21 είναι μικρή ηλικία για να έχει ξεπεράσει κάποιος την παιδική ηλικία. Για την ακρίβεια, είναι ο καιρός που ξεκινάς να το κάνεις, όχι που το τελειώνεις (καλά, υπάρχουν άνθρωποι που ούτε ξεκινάνε και ούτε τελειώνουν ποτέ, αλλά αυτό άλλο θέμα). Τα τραύματα που είναι όντως "χοντρά" μπορεί να είναι οτιδήποτε-καταλαβαίνεις και εσύ ότι όπως ρωτάς, κανείς δε μπορεί να σου απαντήσει, γιατί δεν εκθέτεις το θέμα. Μπορεί και να είναι απολύτως λογικό να τσακώνεσαι με τη μάνα σου για κάτι που έγινε πριν δέκα χρόνια, ειδικά αν αυτό το "κάτι" σε επηρρεάζει ακόμα, και σου δημιουργεί πρόβλημα. Μπορεί και να είσαι υπερβολική, αλλά μόνο εσύ το ξέρεις.#6 Εγώ πάντως, που είμαι γυναίκα, μπορώ να σου πω ότι η "άνευ λόγου γκρίνια" μου φαίνεται ένα από τα χειρότερα και πιο δυσβάσταχτα χαρακτηριστικά που μπορώ να συναντήσω. Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν το βλέπω συχνότερα στις γυναίκες από ότι στους άντρες-υπάρχουνε και γκρινιάρηδες άντρες, απλά γκρινιάζουν με διαφορετικό τρόπο από τις γυναίκες (συνήθως). Από μόνη της η γκρίνια, βέβαια, όπως καταλαβαίνεις είναι σύμπτωμα. Συνήθως θυμού, ή αποθάρρυνσης, ή βαρεμάρας, ή ασυμφωνίας, η λίστα είναι μεγάλη. Αν δε δείς τί την κάνει να γκρινιάζει, δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσεις (είτε "φταις" είτε "δε φταις"), οπότε άσε "τους άντρες" και "τις γυναίκες" και κοίτα τί συμβαίνει μεταξύ σας.

zampination

17.9.2014 | 05:45

"Αν δε δείς τί την κάνει να γκρινιάζει, δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσεις (είτε "φταις" είτε "δε φταις")"Εμ εκεί συνήθως έχουμε πρόβλημα... Γιατί να πρέπει να δει ή να βρει ο άντρας απαραίτητα τι είναι αυτό που την ενοχλεί? Και πως ακριβώς περιμένετε να γίνει αυτό? Μαντεύοντας? Ή πηγαίνοντας σε μέντιουμ??Σε μια απλή ερώτηση περι τι είναι αυτό που τους ενοχλεί δεν μπορούν να απαντήσουν??? Αντ αυτού αντιδρούν και αυτές(ένα μεγάλο ποσοστό τουλάχιστον) σύμφωνα με τα στερεότυπα που έχουν μεγαλώσει λέγοντας κάτι του τύπου: θα πρεπε να έχεις ήδη καταλάβει γιατί είμαι χάλια, αλλά που έσυ, δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου γι αυτή τη σχέση, αυτο το σπίτι και μπλά μπλά μπλά... Αν και ο ίδιος ακούγομαι ως "στερεοτυπικά δομημένος χαρακτήρας" εμπειρικά μιλώντας βλέπω πως ένα ποσοστό 70% των ανδρών συνήθως προσπαθούν με διάλογο βασισμένο πάνω σε λογικά επιχειρήματα να λύσουν τις διαφορές με τις γυναίκες τους ενω αυτές κάνουν ακριβώς το αντίθετο... Δεν είναι ο κανόνας βέβαια... Αλλά η περίπτωση μοιάζει σαν την πλειοψηφία της στερεοτυπικά μεγαλωμένης γκρινιάρας γυναίκας που το κάνει αυτό, επειδή όλες οι γυναίκες (και οι άντρες φυσικά) έχουν μεγαλώσει ανάμεσα σε ένα κοινωνικό σύνολο όπου όλες τους οι ενέργειες, οι πράξεις και τα λόγια διαμορφώθηκαν από αυτήν την πλειοψηφία του όλου κοινωνικού συνόλου... Δεν ξεφεύγεις δυστυχώς εύκολα από αυτήν την νοοτροπία γιατί ουσιαστικά είναι σαν να προσπαθείς να μάθεις μια νέα μητρική γλώσσα ένω μεγάλωσες γνωρίζοντας ελληνικά. Είναι μάγκας όποιος απορρίπτει στερεότυπα παλαιών χρόνων αλλά δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο κάποιος να το κάνει έτσι απλά όσο κάποιοι συνήθως διαλαλούν ότι είναι... Εγώ στη θέση του θα χώριζα... Όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα... Και αυτό διότι ο ίδιος ανέφερε πως με διάλογο το μόνο που κατάφερε είναι την παράταση της γκρίνιας για άλλα 5 λεπτά. Αν ευθύνεται αυτός για την γκρίνια είπατε??? Πολύ πιθανόν να ευθύνεται και εξ ολοκλήρου αλλά αν και η σύντροφός του δεν του υποδεικνύει με ήρεμο τρόπο τι την κάνει να ενοχλείται ενω αυτός προσπαθεί να λύσει το θέμα με διάλογο και πάντα καταλήγει να γκρινιάζει τότε καλύτερα να φύγει... Θα είναι το καλύτερο και για τους 2 και θα ζήσουν αυτοί καλά και μεις το ίδιοΑλλά και αυτό θέλει "Cojones" my friend ;)

Ερωτευμένη Τσούχτρα

17.9.2014 | 09:20

Νομίζω ότι λέμε το ίδιο πράγμα. Ότι η γκρίνια φέρνει τη φθορά, αλλά δεν είναι η ίδια το πρόβλημα. Αλλά εδώ είσαι καλό παράδειγμα για το παράδειγμά μου, γιατί τα λες γκρινιάζοντας :P. Βγάζω καθόλου νόημα; Τέλοσπάντων. Αυτό που περιγράφεις στο κείμενο λέγεται, με δύο λέξεις, πρόβλημα στην επικοινωνία. Μπορεί να ευθύνεται ο ένας ή και οι δύο εμπλεκόμενοι, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι οι άνθρωποι αδυνατούν να βρουν άκρη, και ο ένας από τους δύο (τυχαίνει να είναι ο άντρας) τα ρίχνει στον τρόπο που επικοινωνούν. Μπορεί να έχει κάθε δίκιο. Μπορεί να μην καταλαβαίνει τί της φταίει της γυναίκας του (ή μπορεί να μην της φταίει και τίποτα για το οποίο μπορεί να κάνει κάτι εκείνος). Αλλά αν θέλει μια σχέση που να είναι όμορφη και όχι καταναγκαστική εργασία, πρέπει να βρει έναν τρόπο να μάθει (τι την κάνει να γκρινιάζει), όχι για να της "κάνει τη χάρη", αλλά για να κάνει τη ζωή του εύκολη...

Santinity

17.9.2014 | 11:02

Συμφωνώ με την Ερωτευμένη Τσούχτρα και θα ήθελα να συμπληρώσω ότι υπάρχει μια θεωρία (πηγή: άντρες από τον Άρη και γυναίκες από την Αφροδίτη) που ίσως μπορεί να δημιουργήσει μια γέφυρα επικοινωνίας στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Όπου οι γυναίκες θέλουνε να εκφράσουμε ένα πρόβλημα ή μια στεναχώρια και κυρίως ζητάνε κάποιον ακροατή. Όταν εκφραστούνε πλήρη και αναλύσουνε όλες τις λεπτομέρειες χωρίς να αδικήσουν κανέναν έρχεται η λύση σαν από μηχανής θεός. Δηλαδή συνήθως ψάχνουμε για έναν μάρτυρα ακροατή.Τώρα οι άντρες δυσκολεύονται γιατί δίνουνε ήδη στα πρώτα πέντε λεπτά την λύση παραβλέποντας τον συναισθηματικό κόσμο της αφηγήτριας που εκείνη την ώρα ίσως ζητά περισσότερο συμπόνια.

Acina

17.9.2014 | 02:46

#2: μάλλον το 'το' ανακουφίστηκε με το τέλος.

17.9.2014 | 02:22

#2 Apply cold water to burned area.

Πόρτα

17.9.2014 | 01:26

4. Σχετικά με τη θεραπεία των τραυμάτων της παιδικής ηλικίας άκουσα το εξής ευφυές και λίγο χιουμοριστικό σε συνέντευξη του Irvin Yalom: κάθε προσπάθεια είναι μάταιη αν ο θεραπευόμενος δεν απολέσει οριστικά την ελπίδα για ένα καλύτερο παρελθόν. Όσα έγιναν δεν αλλάζουν, τα δέχεσαι και προχωράς.

17.9.2014 | 01:17

6. Ας ξεκινήσουμε από μια πικρή για τους άνδρες αλήθεια: οι γυναίκες είναι πράγματι γκρινιάρες αλλά όχι αδικαιολόγητα. Ο μέσος άνδρας στην χώρα μας – στον βαθμό που αυτός υπάρχει – είναι ένα κακομαθημένος μαμάκιας που δεν έχει στρώσει κρεβάτι, πλύνει πιάτο ή απλώσει κάλτσα για στέγνωμα μέχρι που έγινε 20+ χρονών και ίσως ούτε και μετά. Η πικρή αλήθεια τώρα για τις γυναίκες: εσείς φταίτε για αυτό καθώς κακομαθαίνετε τους γιούς σας οπότε στην θέση σας δεν θα γκρίνιαζα.Τώρα στο 2ο σημείο του θέματός μας. Την δικαιολογημένη γκρίνια την γλυτώνεις εξετάζοντας τους λόγους και λύνοντας τις αιτίες που την πυροδοτούν. Βέβαια αν υποθέσουμε πως είσαστε στην μειοψηφία των ανδρών που η γυναίκα σας γκρινιάζει άδικα, τότε ο μόνος δοκιμασμένος τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης σας είναι ο γνωστός σε όλους τους έμπειρους άνδρες «νοητός διακόπτης εγκεφάλου». Με το που αρχίζει η γκρίνια κατεβάζουμε τον νοητό διακόπτη μας με αποτέλεσμα να αποσυνδεθεί ο εγκέφαλος μας από το σώμα μας και κατά προέκταση και από τα αυτιά και την ακοή μας, επιτρέποντας μας να αποφύγουμε να ακούμε την γκρίνια. Οι πραγματικά έμπειροι άνδρες έχουν εκπαιδεύσει τον εαυτό τους, όταν μπαίνουν σε αυτήν την κατάσταση αυθυποβολής να κοιτάνε στα μάτια το έτερον ήμισυ με κατανόηση και ένα ελαφρύ ευγενικό ανθυπομειδίαμα, να κουνάνε καταφατικά το κεφάλι μουρμουρίζοντας «χμμ» και «μάλιστα» και σε περίπτωση αιφνιδιασμού να μπορούν να επαναλάβουν την τελευταία φράση που είπε το έτερον ήμισυ αυτολεξεί χωρίς παύση για να αποδείξουν ότι προσέχουν.

Fraulitsa

17.9.2014 | 01:45

Διδακτορικό έχεις κάνει βρε άτιμε! Αχαχαχα! Να 'σαι καλά! :D

BabyBat

17.9.2014 | 04:26

Οσο διαφωνησα για το αλλο θεμα, τοσο συμφωνησα για αυτο.

Αγνοδίκη

17.9.2014 | 04:26

"Η πικρή αλήθεια τώρα για τις γυναίκες: εσείς φταίτε για αυτό καθώς κακομαθαίνετε τους γιούς σας οπότε στην θέση σας δεν θα γκρίνιαζα". Αγαπητέ DeLaNet, δεν είναι οι γυναίκες ένα ενιαίο σύνολο, ένα σώμα-μια ψυχή. Οπότε η θεωρία σου έχει εφαρμογή μόνο στην περίπτωση που μια γυναίκα συνάψει ερωτική σχέση με το γιο της. Είναι σαν να λέει μια γυναίκα που έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον πατέρα της και γι'αυτό δεν μπορεί να βιώσει οργασμό, ότι φταίει ο άντρας της γι'αυτό, γιατί πολλοί πατεράδες κακοποιούν σεξουαλικά τις κόρες τους και άρα φταίνε οι άντρες, γενικά.

17.9.2014 | 05:25

@ΑγνοδίκηΑγαπητή φίλη, θεωρώ πως είναι εξαιρετικά ακραίο να συγκρίνουμε τον κακομαθημένο από υπερβολική μητρική αγάπη αρσενικό Έλληνα με παιδιά σεξουαλικά κακοποιημένα από τους ίδιους τους γονείς τους. Επίσης δεν πιστεύω πως χρειάζεται ερωτική σχέση μητέρας - γιου σε καμία περίπτωση από αυτές που συζητάμε. Άσε που δεν πιστεύω και ότι "πολλοί" πατεράδες κακοποιούν τις κόρες τους. Αν είχες δίκαιο σε όλα αυτά, αυτός δεν είναι ένας πλανήτης στον οποίο θα ήθελα να ζω.Τέλος εννοείται ότι δεν είναι όλοι οι Έλληνες άνδρες κακομαθημένοι ούτε φταίνε όλες οι Ελληνίδες μητέρες, εξ ου και το σχόλιο μου για τον "μέσο Έλληνα" και την πιθανότητα ύπαρξης του.

Αγνοδίκη

17.9.2014 | 08:20

De La Net, κατάλαβα τι ήθελες να πεις. Προφανώς, κι εγώ με τη σειρά μου εννοώ "τηρουμένων των αναλογιών". Απλά αύξησα λίγο το contrast της εικόνας για να δώσω έμφαση στο επιχείρημα μου ότι υπάρχει ατομική ευθύνη και όχι μόνο συλλογική, διαφορετικά θα καταλήξουμε να μας φταίνε ο παππούς μας ο Αδάμ και η γιαγιά μας η Εύα. Ωχ, υπερβολή πάλι.:)Τι να κάνω, την έχω στο αίμα μου μάλλον...

Mooz

17.9.2014 | 12:47

6: "ή είναι κάτι που υπάρχει στο γονιδίωμα της γυναίκας κ ότι και να κάνεις δεν πρόκειται να αλλάξει; " Σοβαρά τώρα, την εννοείς την ερώτηση; Στο γονιδίωμα της γυναίκας ΣΟΥ ή ακόμη χειρότερα της ΚΑΘΕ γυναίκας; Ξέρεις πως λέγονται όσοι επικαλούνται το... γονιδίωμα, έστω και ρωτώντας, για να αποδώσουν ιδιότητες και συμπεριφορές σε όλους τους ανθρώπους;

sogl

17.9.2014 | 04:18

Ο κοινωνικός δαρβινισμός λέει ότι οι ισχυρότεροι πρέπει να αφήνονται να επικρατούν στους πιο ανίσχυρους με σκοπό τη βελτίωση της κοινωνίας (μέσα από την εξάλειψη των ανίσχυρων). Έχει πολύ μικρή σχέση με τον αληθινό δαρβινισμό ο οποίος παρατηρεί (ορθώς) ότι με παρόμοιο τρόπο εξελίσσονται τα είδη στη φύση (ΠΑΡΟΜΟΙΟ όχι ίδιο, για παράδειγμα αν υπάρχει έλλειψη φαγητού ξαφνικά ο κοντούλης που τρώει τη μισή μερίδα είναι "ισχυρότερος" από τον χουλκ που θέλει δυο γαβάθες σε κάθε γεύμα). Αυτό που σου προκαλεί τόση οργή Mooz όμως (ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν ιδιότητες και συμπεριφορές που κληρονομούνται βιολογικά) λέγεται γενετική, είναι υποκλάδος της βιολογίας και σε γενικές γραμμές ισχύει (αν και πιθανότατα όχι για τη γκρίνια της γκόμενας του επιστολογράφου).

17.9.2014 | 05:17

Αυτό που λες είναι μια προσπάθεια που έκανε ο Dawkins να συνδέσει την βιολογία με τις συμπεριφορές θεωρώντας πως οι κοινωνίες αποτελούν οργανισμούς και τα έθιμα και οι παραδόσεις αποτελούν στοιχεία του γονιδιώματος.Μεταφορικά.Το να ερμηνεύσεις συμπεριφορές κάνοντας αναγωγή καθαρά στο γονιδίωμα,δεν έχει καμία σχέση με την γενετική.

17.9.2014 | 05:23

Περισσότερη σχέση με την ευγονική του Μένγκελε έχει να κάνει.Και ξέρεις πως την εφάρμοζαν και με βάση τι δεδομένα.

17.9.2014 | 05:39

Κατά τα υπόλοιπα συμφωνώ μαζί σου.

Mooz

18.9.2014 | 10:26

Η γενετική δεν μου προκαλεί οργή, αποτελεί μια από της σημαντικότερες κατακτήσεις της σύγχρονης επιστήμης. Μας έχει βοηθήσει να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας, το βασίλειο των φυτών και των ζώων, μας βοήθησε στην πρόληψη και στη θεραπεία ασθενειών, μας βοήθησε να βελτιώσουμε ποικιλίες τροφίμων, στον προγεννητικό έλεγχο και άλλα πολλά. Κυρίως όμως μας βοήθησε να κατανοήσουμε πως ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και κανείς δε μοιάζει με κανέναν άλλο. Ο κάθε ένας από εμάς αποτελεί ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο ¨κοκτεηλ¨ γονιδίων που σε συνδυασμό με το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και τις επιδράσεις που δεχόμαστε ( κοινωνικές, κλίμα, μόλυνση κτλ) μας διαμορφώνουν και μας κάνουν … αυτό που είμαστε. Αυτό που με εξοργίζει είναι να αποδίδονται γενικεύοντας και αυθαίρετα συμπεριφορές σε ένα σύνολο ανθρώπων. Οι γυναίκες είναι γκρινιάρες, οι gay είναι σεξομανείς, οι έγχρωμοι είναι κατώτεροι, οι Έλληνες είναι τεμπέληδες κτλ. το ¨γράφει¨ στο DNA τους! Όλα τα παραπάνω είναι διακρίσεις, είναι ρατσισμός και πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε καν πως είμαστε φορείς ρατσιστικών αντιλήψεων. Το DNA το έχουμε αποκρυπτογραφήσει, το έχουμε διαβάσει. Ξέρουμε ποια γενετικά χαρακτηριστικά προσδιορίζει. Τα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνονται. Όπως επίσης δεν υπάρχει γονίδιο που διαμορφώνει την αντίληψη όλων των λευκών, πλούσιων, δυτικών, χριστιανών αντρών πως όλες οι γυναίκες είναι γκρινιάρες. Άλλος μηχανισμός διαμορφώνει τέτοιες απόψεις. Αποδίδοντας τες όμως στο DNA απενοχοποιούμαστε. Δεν είμαστε εμείς ρατσιστές. Έτσι είναι οι γυναίκες τι να κάνουμε , γενετικά γκρινιάρες!

sogl

17.9.2014 | 09:10

"Αυτό που λες είναι μια προσπάθεια που έκανε ο Dawkins να συνδέσει την βιολογία με τις συμπεριφορές"Δε νομίζω. Ο Dawkins έχει μια θεωρία που βρίσκει εξελικτικά φαινόμενα στις συμπεριφορές, αλλά οι φορείς τους (τα memes) δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη βιολογία και το λέει ρητά. Όσο για το αν ισχύει δες απλά τη στήλη viral στη lifo. :)Ο κοινωνικός δαρβινισμός είναι θεωρία κοινωνιολόγων/φιλοσόφων, όχι βιολόγων και είναι του 1850-1950. Όσο για το ότι υπάρχουν συμπεριφορές (ατομικές) που εξαρτώνται από γονίδια αυτό είναι αναμφισβητο, για παράδειγμα:http://bio.research.ucsc.edu/~barrylab/classes/animal_behavior/GENETIC.HTM#_Toc400823053 Απλώς τα γονίδια δεν εξηγούν τα πάντα, είναι το hardware, σημασία έχει και τι software θα τρέξει (γνώσεις, πεποιθήσεις) κλπ) και πώς θα χρησιμοποιηθεί (αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους).

17.9.2014 | 11:40

Ο κοινωνικός δαρβινισμός αποτελεί ένα crossover κοινωνιολογίας με βιολογίας και πηγάζει από τον παραλληλισμό των ανθρώπινων κοινωνιών και της εξήγησης τους,με βάση την δική τους ερμηνεία της θεωρίας της εξέλιξης.Το αν έχει σχέση με την κανονική θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου ή με την βιολογία,σαφώς και δεν έχει.Ο Dawkins διατύπωσε μια θεωρία.Το αν ισχύει στο ακέραιο ή το αν η μεθοδολογία που ακολούθησε είναι ορθή,είναι διαπραγματεύσιμο,ακόμα και τώρα.Και αυτό crossover αποτέλεσε.Όπως είπα ήταν μεταφορικά,απλά μου θύμισε την ερμηνεία που προσπαθεί να δώσει σε συμπεριφορές που συναντιούνται σε μεγάλη κλίμακα,χρησιμοποιώντας τα μιμίδια.Αν το πρόσεξες είπα «καθαρά στο γονιδίωμα».Και με αυτό εννοώ απόλυτη αναγωγή και εξήγηση μέσω των γονιδίων,μόνο.Και με αυτό εννοώ πως δεν γίνεται να πεις πως οι γυναίκες-σαν σύνολο-είναι πιο γκρινιάρες(ή γενικά ότι τα στοιχεία του χαρακτήρα τους είναι διαφορετικά) από τους άντρες,επειδή έχουν διαφορετικά γονίδια.Ερμηνεία χαρακτηριστικών με βάση μόνο τα γονίδια κάνανε οι τύποι που γουστάρανε την ευγονική.Και η ευγονική ήταν η εφαρμογή αυτού που ανέφερα.Μην μπαίνω σε λούπες...Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι ή το ένα ή το άλλο.Ή βιολογία ή παιδεία.Η αν το ένα παίζει μεγαλύτερο ρόλο από το άλλο.Ή αν μπλα μπλα μπλα...Αν βρεθεί η απόλυτη-ας το πω έτσι-απάντηση κάποια στιγμή θα είναι σε παντελώς διαφορετικό σύστημα λόγου από αυτό το οποίο μιλάμε τώρα.Μπορεί να βρούμε πως δεν ισχύει και τίποτα από τα 2 και είναι κάτι άλλο.Δεν υπάρχει στασιμότητα στο συγκεκριμένο ζήτημα,όπως και σε καμία επιστήμη.Όπως ακριβώς έγινε και με την κβαντοφυσική,η οποία δεν μπορεί να ερμηνευτεί με βάση την κλασσική φυσική,χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι παντελώς ξέχωρη.Για την ώρα ψάχνουν την τομή και αυτό μάλλον θα οδηγήσει στην δημιουργία κάποιου νέου πεδίου έρευνας,αν την βρουν.Ε κάτι τέτοιο θα γίνει-αν γίνει-και με αυτό που συζητούσαμε.Κατά τα άλλα ξαναλέω,συμφωνώ μαζί σου.Δεν μίλησα γενικά.Μίλησα ειδικά για ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι.Δεν είχα σκοπό να το ανάγω σε ζήτημα φύσης-γαλούχησης.Απλά εξήγησα το τι ήθελε να πει ο/η Mooz.Σοβαρά,δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω καλύτερα το τι ακριβώς εννοώ.

18.9.2014 | 01:03

Α και btw μιας και το παρατήρησα το survival of the fittest μεταφράζεται ως «επιβίωση του πιο ευπροσάρμοστου».Το ισχυρότερος έχει αποτελέσει παρανόηση.

Ιζόλδη

17.9.2014 | 12:33

#4.Εντάξει, συμβαίνουν αυτά. Τις προάλλες τσακώθηκα με τη μάνα μου γιατί όταν ήμουν πιτσιρίκα δε μου είχε πάρει τραμπολίνο. #truestory#5. Ποιος δεν το έπαθε αυτο μετά τις πανελλήνιες, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό; Στην αρχή εγώ δεν είχα το κουράγιο να διαβάσω ούτε πινακίδα στο δρόμο. Το πρώτο εξάμηνο έκανα ντόλτσε βίτα και ασχολήθηκα μόνο με τα απολύτως απαραίτητα λίγες μέρες πριν την εξεταστική. Κάπου εκεί νομίζω μπούκωσα από την απραξία κι επέστρεψα στις ασχολίες μου. Σήμερα είμαι απ'αυτές τις παλαβές που διαβάζουν ακόμα και στο μετρό όρθιες κι αστήριχτες. Υ.Γ.: Πολύ lenfou προβλέπω για σήμερα.

ThePhysicist

17.9.2014 | 12:04

6 - Αυτό που εξ ορισμού όλες οι γυναίκες είναι γκρινιάρες και οι άντρες απλά κάνουν υπομονή και το ανέχονται, ποτέ δεν το κατάλαβα! 1 - Αλήθεια πώς βρήκες τι κοιτάει ο φίλος σου; Έφτασες το stalking σε άλλο επίπεδο; :p

AstridAhn

17.9.2014 | 01:44

είναι πολύ εύκολο να δεις τι κοιτάει κάποιος στο φμπ ακομα κ αν δν μπεις στο fb του. Από το History του google chrome\mozilla\ explorer του υπολογιστή, φαίνονται οι φορές που μπαινεις τι ωρα ποιον κοιτάς κτλ, ειναι stalking αλλα όχι πολυ δύσκολο ειδικα αν χρησιμοποιεί κανεις τον ίδιο υπολογιστή.

17.9.2014 | 03:10

Και το ίδιο εύκολο είναι να καθαρίσεις αφού τελειώσεις το σχετικό ιστορικό ώστε ο επόμενος να μην μπορεί να δει που πήγες. Ακόμα πιο εύκολο είναι να ενεργοποιήσεις την Ιδιωτική περιήγηση στον browser σου, πριν ανοίξεις το FB σου, ώστε να μην καταγραφεί τίποτε και να γλυτώσεις και το σβήσιμο.

Acina

17.9.2014 | 03:58

σατανικός DeLaNet, πωπωωω

Parisios

17.9.2014 | 05:32

Έχει δίκιο ο deLaNet, όταν τελειώνει κάποιος, πρέπει μετά να καθαρίζει (το σχετικό ιστορικό). Απλοί κανόνες ομαλής συμβίωσης.

ThePhysicist

18.9.2014 | 12:53

Εντάξει το γνωρίζω για το ιστορικό και για την ιδιωτική περιήγηση, δεν είμαι και τόσο άσχετη. Απλά έτσι όπως το γραφε ότι "σε τακτά χρονικά διαστήματα" ο φίλος μου κοιτάει... αυτό τι σημαίνει; Ότι ανοίγει το PC και κατευθείαν πάει στο Browser History; Είναι λίγο τρομακτικό!