________________
1.

Αγαπημένη Α,μπα
Με ενοχλεί ιδιαιτέρως το ότι ο φίλος μου μπαίνει και κοιτάει τις φωτογραφίες μιας συγκεκριμένης κοπέλας στο facebook ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Φωτογραφίες που παραπέμπουν σε ελαφρύ πορνό. Αν έχει κάποια σημασία να συμπληρώσω πως την έχει δει- γνωρίσει μια φορά. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν μου είχε δώσει κάποιο δικαίωμα και οι απαντήσεις που έδωσε όταν το συζήτησα ακούγονται λογικές (facebook, περιέργεια, αντανακλαστική αντίδραση στο "ημίγυμνο") όμως εμένα δεν με καλύπτουν και με προβληματίζει το γεγονός ότι μέσα σε όλη του την περιέργεια, η "περιέργεια" του για την συγκεκριμένη είναι ακόρεστη. Τι θα σκεφτόσουν στη θέση μου? Με θεωρείς υπερβολική? Με απωθεί ακόμα και η "δικαιολογία" πως "την έβλεπα με τα παιδιά".
ΥΓ: πες με ρομαντική πες με φαντασμένη αλλά μέσα σε όλα όταν λέω πως δεν μου είχε δώσει δικαίωμα εννοώ ακόμα και για να ασχολείται και να συζητάει με τους φίλους του για τέτοια πράγματα.
ΥΓ2: Δεν είμαστε 18 χρονών!- πφ

Με κίνδυνο να φανώ τεχνολογικά αναλφάβητη, πώς καταλαβαίνεις αν κάποιος μπαίνει και κοιτάει συγκεκριμένες φωτογραφίες στο facebook; Καταγράφεται και το κοίταγμα;

Ας πούμε ότι γίνεται. Το «τακτά χρονικά διαστήματα» είναι φλου, όπως και η «ακόρεστη περιέργεια», γιατί μόνο τη δική σου μαρτυρία έχουμε, οπότε είναι αδύνατο να πούμε αν είσαι υπερβολική. Πού είναι το όριο του αραιού από το τακτικό και το ακόρεστο; Τρεις φορές τη μέρα; Δέκα φορές την εβδομάδα; Ποιος ξέρει;

Ας πούμε ότι είναι ακόρεστα περίεργος. Ας παραδεχτούμε ότι γουστάρει από μακριά μια κοπέλα που όπως φαίνεται, είναι αρκετά διαφορετικά από σένα. Άνθρωποι είμαστε, έχουμε τις αδυναμίες μας. Αφού λες ότι δεν σου έχει δώσει αφορμή για να το εξετάσεις περισσότερο και αφού σου δίνει απολύτως κατανοητές εξηγήσεις (περιέργεια, το ημίγυμνο), τι άλλο μπορούμε να αναλύσουμε; Αν έκανε την πάπια, αν προσπαθούσε να σε βγάλει τρελή, αν αρνούνταν τα πάντα, ίσως να χρειαζόταν περισσότερη εμβάθυνση. Τώρα τι να πούμε, πέρα από ότι πού και πού σκέφτεται πώς θα ήταν αν...

Το πιο περίεργο κατά τη γνώμη μου είναι πώς γίνεται να μην σε ρωτάει από πού κι ως πού παρακολουθείς τι κάνει αυτός στο facebook.

________________
2.

Αγαπητή α,μπα;
Ήμασταν μαζί 1,5 χρόνο και όλα ήταν όμορφα. Δε μαλώναμε σχεδόν ποτέ και λύναμε τα προβλήματα μας με συζήτηση και πάντα ένιωθα να υπάρχει μεταξύ μας αγάπη. Μου είπε να χωρίσουμε γιατί ένιωθε πίεση, όμως. Και δε με κοίταξε καν σχεδόν. Πραγματικά πίστευα ότι θα μου το είχε πει νωρίτερα και θα το λύναμε. Τώρα τελείωσε όμως. Και δε νιώθω αφόρητη στεναχώρια γιατί σαν να τα πάγωσε όλα ξαφνικά με αυτό το τέλος. Δεν είναι παράξενο;- το

Όχι ιδιαίτερα.

________________
3.

Λένα, θέλω να μάθω την άποψη σου για τα ζώδια. Ειδικότερα δώσε έμφαση στους ανθρώπους, που κατηγοριοποιούν (μη απόλυτα) τους άλλους και τους προσδίδουν χαρακτηριστικά λόγω των ζωδίων τους και όχι απαραίτητα στην (παρα)επιστήμη καθ' αυτή.

Εγώ προσωπικά "πιστεύω" στα βασικά χαρακτηριστικά, μέχρι φυσικά αποδείξεως του εναντίον.- φανατικός αναγνώστης

Μόλις πριν από λίγες μέρες είπα σε κάποιον «σταμάτησαν να με ρωτάνε για τα ζώδια», πιστεύοντας ότι έχει πλέον δημιουργηθεί ένας σταθερός πυρήνας αναγνωστών. Έκανα λάθος. Έρχονται ακόμη καινούριοι. Καινούριοι που πρόλαβαν να είναι και φανατικοί.

Επειδή λοιπόν είσαι καινούριος, θα σου πω τι πιστεύω για τα ζώδια. Ότι είναι άλλη μια απόπειρα των τεμπέληδων να κατηγοριοποιήσουν σε εύκολες μπουκίτσες ένα φαινόμενο που είναι πολύ περίπλοκο. Το φαινόμενο αυτό δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτα με την αστρονομία, αλλά με την ανάγκη να κατατάξουν γρήγορα κάποιον κάπου, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν τη δουλειά που απαιτείται.

________________
4.

Ειμαι 21 και δυσκολευομαι να αφηω πισω μου τραυματα απ'την παιδικη μου ηλικια τα οποια ηταν οντως χοντρα αλλα τοτε με επηρεαζαν λιγοτερο απο οτι τωρα. Εχω φτασει σε σημειο να κλαιω και να τσακωνομαι με τη μανα μου για κατι που εγινε πριν 10 χρονια. Ειναι στραβος ο γιαλος η στραβα αρμενιζω βρε Α μπα?- Λυδια

Δεν είμαι σίγουρη για το τι ρωτάς. Είναι λογικό αυτό που συμβαίνει, γιατί τώρα είσαι περισσότερο σε θέση να αξιολογήσεις με ποιο τρόπο σε επηρέασε κάτι που έγινε πριν από δέκα χρόνια, αφού δέκα χρόνια πριν ήσουν μόνο δέκα χρονών.

Το «όντως χοντρά» δεν ξέρω τι σημαίνει, μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε. Δεν ξέρω αν σου αρκούν οι τσακωμοί με τη μητέρα σου, αν αυτή μπορεί να σου δώσει την εξήγηση ή την απόλυτη συγνώμη που χρειάζεσαι για να αφήσεις πίσω σου ό,τι σε βαραίνει. Όλοι μας περνάμε από μια φάση που κατηγορούμε τους γονείς μας για τα πάντα, μέχρι να μεγαλώσουμε αρκετά και να τους συγχωρήσουμε, για να καταλήξουμε να απορούμε πώς τα κατάφεραν τόσο καλά. Δεν ξέρω για σένα, όμως. Αν είναι κάτι που νιώθεις ότι δε μπορείς να διαχειριστείς, αν οι συζητήσεις σε μπερδεύουν περισσότερο, καλύτερα να συζητήσεις αυτά τα θέματα με έναν ειδικό.

________________
5.

Α μπα μου, γεια σου! Καταρχάς, συγχαρητήρια για τη στήλη σου, τη διαβάζω ανελλιπώς και σε θαυμάζω για τις απαντήσεις που δίνεις. Είσαι φοβερή!

Θέλω να σε ρωτήσω το εξής: Γενικά, είμαι παιδί που τρελαίνεται για διάβασμα. Όμως από τότε που τελείωσα με τις Πανελλήνιες (περσι τον Μάιο) βλέπω πως μου έχει φύγει η όρεξη να διαβάσω. Ενώ δηλαδή μπορεί να βρω κάποιο βιβλίο που να μου κάνει κλικ, δεν έχω ούτε όρεξη ούτε υπομονή να κάτσω να ασχοληθώ. Αρχικά, έλεγα ότι μου έβγαινε η κούραση μηνών. Κοντεύει όμως ένας χρόνος από τότε και αυτή η ρημάδα η όρεξη δεν λέει να έρθει ακόμα. Λες να έχω πάθει overdosing από το διάβασμα δύο χρόνων και αν ναι, τότε πως φεύγει;- Μυρτώ

Λέω ναι, ότι έχεις πάθει υπερβολική δόση, και θα φύγει με τον καιρό, από μόνο του. Αρκεί να το έχεις βέβαια πάντα υπόψη σου. Δεν θα επανέλθει από μόνο του αν εγκαταλείψεις αυτή τη σκέψη.

Τώρα θα παραβώ την αρχή lenfou, αλλά εγώ όσο σπούδαζα δεν άνοιξα σχεδόν κανένα βιβλίο πέρα από αυτά που έπρεπε σώνει και ντε να ανοίξω. Για την ακρίβεια πέρασαν και κάποια χρόνια μετά τις σπουδές για να αρχίσω πάλι να διαβάζω. Για πολύ καιρό νόμιζα ότι με έχει αφήσει αυτή η εσωτερική φαγούρα του επόμενου βιβλίου. Ευτυχώς δεν ήταν έτσι. Αφού τρελαίνεσαι για διάβασμα, θα σου περάσει.

________________
6.

Πόση άραγε γκρίνια μπορεί να αντέξει ένας άντρας; Είναι η γκρίνια ένδειξη αχαριστίας για ότι έχεις προσφέρει στον άλλο τόσο καιρό ή είναι κάτι που υπάρχει στο γονιδίωμα της γυναίκας κ ότι και να κάνεις δεν πρόκειται να αλλάξει; Και τι να κάνεις όταν βλέπεις ότι η συζήτηση το μόνο που κάνει είναι να καθυστερεί λίγο την εμφάνιση της; Και αν αυτό είναι το μόνο ελάττωμα της γυναίκας οφείλεις να το ανεχτείς;

Θα κάνω την υπόθεση ότι όταν λες «της γυναίκας» εννοείς της δικής σου γυναίκας, και όταν λες «ένας άντρας» εννοείς μόνο τον εαυτό σου, γιατί αλλιώς η απάντησή θα ήταν «είναι η στερεοτυπική αντιμετώπιση της πραγματικότητας κάτι που έμαθες από μικρός ή απλώς δεν καταλαβαίνεις πότε η ανεπάρκειά σου κάνει τους γύρω σου έξω φρενών;»

Οπότε, η πραγματική απάντηση είναι η εξής: αν αυτό είναι το μοναδικό ελάττωμα της γυναίκας σου, ναι, να το ανεχτείς, γιατί υποψιάζομαι ότι εσύ έχεις περισσότερα από ένα.

________________
7.

Α μπε Μπα μπλομ, αναρωτιέμαι πως να διαχειριστώ μια κατάσταση κ είπα μήπως είχες κ συ καμία ιδέα(ή κρυβω ενα μαζοχισμό και ρισκάρω να με κυνηγάς με το βούρδουλα)....
Είμαι 25(ντττταξει 26) και εχω μια πολύ πολύ καλή φίλη...από που να αρχίσω χιούμορ καυστικό και απολαυστικότατο, αναλύσεις μέχρι εξαντλήσεως, αναμνήσεις κοινές πολλές, μοιρολόγια απο κοινού για παλιούς γκόμενους, κριτική για όλο τον κόσμο, φυσικά κ ξέρουμε το οικουμενικά σωστό, γενικούς κανόνες διάσωσης της ανθρωπότητας(ποτέ δεν έπιασαν),έμπνευση για δημιουργηκότητα, εξέλιξη, συναισθηματική φροντίδα και αγάπη, πολύ αγάπη...
Μα να, έτσι όπως μεγαλώνουμε νιώθω οτι γίνεται ολο κ πιο απόλυτη για τις σωστές κ λάθος συμπεριφόρες, ταμπέλες δεξιά κ αριστερά, έχει απότομη συμπεριφορά και νιώθω οτι δεν μπορούμε να συζητήσουμε όπως παλιά, γιατί δημιουργούνται εντάσεις επί τόπου. Δεν συζητάμε πλέον άνετα όλα τα θέματα, γιατί λέει απότομα τη γνώμη της κ κάθε κίνηση για περαιτέρω συζήτηση φαίνεται περιττή. Τα βήματα που κάνει σε τομείς της ζωής της ειναι αργά κ σταθερά (σχέση, δουλειά, φίλοι) κ είναι εν μέσω συγκατοίκησης κ συζητήσεων για παιδιά κ τα συναφή. Μήπως αγχώνεται απ αυτά κ βγαζει απόλυτες θεωρίες γιατί φοβάται ή χανόμαστε κ ορίζουμε την αρχή για βίους παράλληλους; Καμία ιδέα προσέγγισης του θέματος τενκς εκ των προτέρων-UFO,the truth is out there...

Νομίζω ότι η ύφανση των φιλικών μας σχέσεων αλλάζει δραματικά όταν αρχίσουμε να δουλεύουμε, όταν μπούμε στη φάση που κάνουμε σχέσεις στις οποίες επενδύουμε πολλά, όταν αρχίσουμε να επενδύουμε στο μέλλον, γενικότερα. Πριν συμβεί αυτό οι φίλοι μας είναι η οικογένειά μας και τα μοιραζόμαστε όλα, και ενίοτε οι σχέσεις είναι λιγότερο σημαντικές από τους φίλους. Κάποια στιγμή αυτό αλλάζει και άλλες σχέσεις που είχαμε στην άκρη αρχίζουν και παίζουν όλο και πιο σημαντικό ρόλο, όπως οι σχέσεις με την οικογένεια. Παράλληλα εμφανίζονται και νέα είδη σχέσεων που δεν είχαμε πριν, όπως η συντροφική σχέση που απλώνεται πέρα από το εγωιστικό μας σύμπαν, οι σχέσεις με συναδέλφους, συνεργάτες, και τα λοιπά.

Όσες φιλίες παραμένουν παρά τις μεγάλες αλλαγές της ζωής είναι φιλίες που αν συντηρηθούν, έχουν όλα τα φόντα να κρατήσουν για άλλα τόσα χρόνια. Μερικές δυστυχώς θυσιάζονται γιατί τα κοινά που υπήρχαν δεν υπάρχουν πια και η φιλία δεν είχε τις προδιαγραφές για να βρεθούν τα νέα κοινά σημεία. Είναι πολύ λυπηρό, αλλά ναι. Μερικές φορές, χανόμαστε.

Δεν λέω βέβαια ότι αυτό συμβαίνει τώρα με τη φίλη σου. Λέω ότι βρισκόσαστε σε αυτή την μεταβατική περίοδο. Μην αναπολείς τα παλιά, είναι σίγουρο ότι πέρασαν. Ήσασταν έτσι γιατί η ζωή ήταν έτσι. Τώρα θα έχετε περισσότερες απαιτήσεις η μία από την άλλη, αλλά παράλληλα θα έχετε και λιγότερες. Δεν θα είναι οικογένεια, δεν θα είναι υποκατάστατο σχέσης, δεν θα είναι το συμπλήρωμα του εαυτού σου, θα είναι μόνο φίλη. Είναι ένας νέος, πολύ ιερός ρόλος. Θα χρειαστεί να τον δημιουργήσετε εξαρχής.