__________________
1.
Αγαπητή Λένα, ήρθε η ώρα να γράψω και εγώ και να εκφράσω όλα όσα με πνίγουν αυτή τη στιγμή. Είμαι λίγο πριν τα 30 και είμαι σε αναζήτηση νέας εργασίας καθώς η ορισμένου χρόνου σύμβαση που είχα έληξε. Είμαι σε διαδικασία συνεντεύξεων και να σημειώσω ότι έχω κάποια χρήματα στην άκρη. Μένω με τους γονείς μου και νιώθω συνειδητά ότι έχει έρθει η ώρα (εδώ και καιρό) να μείνω μόνη μου. Βρήκα το σπίτι που χρειάζομαι (τοποθεσία – ενοίκιο – ζεστό) και είπα στους γονείς μου (απόψε που σου γράφω) ότι είναι η ώρα να φύγω. Έχω μία νεότερη αδελφή – φοιτήτρια που θέλει να με ακολουθήσει. Οι γονείς μου, στυλοβάτες στα πάντα, θεώρησαν ότι είπα ότι χειρότερο. Δέχθηκα μία επίθεση ότι τους σνομπάρω, τους εγκαταλείπω, ποτέ δεν με ενόχλησαν και ζω σε μία παραδοσιακή οικογένεια οπότε θα φύγω όταν θα είναι να παντρευτώ. Δεν μπορώ να ρισκάρω να φύγω αν δεν είμαι σίγουρη πως έχω δουλειά. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να τους έχω δίπλα μου; Να κλείσω ένα σπίτι κρυφά και να την κάνω; Πνίγομαι, ψάχνω για συμπαραστάτες και βλέπω τοίχος.
Ο λόγος που ήταν ως τώρα μόνιμοι συμπαραστάτες είναι ότι μέχρι τώρα δεν είχες κάνει κάτι με το οποίο διαφωνούσαν. Είναι κάπως περίεργο που έκανες κάτι που δεν τους αρέσει για πρώτη φορά λίγο πριν τα τριάντα σου, αλλά όπως λένε, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Δεν είναι ευχάριστο, αλλά ήρθε η ώρα να το ζήσεις: πλέον πρέπει να παίρνεις δικές σου αποφάσεις, και μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι θα κάνεις πράγματα που δεν θα αρέσουν στη μαμά και στον μπαμπά.
Η απαίτηση σου να συμφωνούν με ό,τι κάνεις και να σε στηρίζουν, και η ειλικρινής σου έκπληξη ότι «είναι δύσκολο να τους έχεις δίπλα σου», ό,τι και να κάνεις, δείχνει μια παιδική αντίληψη των πραγμάτων. Οι γονείς σου δεν ήρθαν στον κόσμο για να συμφωνούν μαζί σου. Σου είπαν πολλά μπράβο όταν έπαιζες με τα τουβλάκια, αλλά τότε έκανες ό,τι ήθελαν. Έχουν πολλές απαιτήσεις από σένα, και μερικές δεν θα μπορείς ή δεν θα θέλεις να ικανοποιήσεις.
Ο τοίχος που βλέπεις έχει μια πόρτα, και από την άλλη πλευρά βρίσκεται ο κόσμος των ενηλίκων. Ψάξε να τη βρεις, και προσπάθησε να μην χτυπήσεις πολλές φορές το κεφάλι σου προσπαθώντας να ανοίξεις τρύπα.
__________________
2.
Τι πιστεύεις ότι κάνει μία σχέση να κρατήσει; Θεωρώ πως είναι σημαντικό να θαυμάζει ο ένας τον άλλον και αυτό οδηγεί και τους 2 να κάνουν βήματα να εξελίσσουν τη σχέση τους εφόσον θέλουν να είναι μαζί. Με αμοιβαίες υποχωρήσεις και κατανόηση. Με φοβίζει όμως η καθημερινότητα και ενώ στο μυαλό μου κατανοώ οτί το να περνάς καλά με τον άνθρωπό σου και να ταιριάζετε στον τρόπο που διασκεδάζετε και στα θέλω σας, είναι πολύ σημαντικό, αναρωτιέμαι πως θα είμαστε σε 10 ή 20 ή 30 χρόνια. Ακούω τόσους ανθρώπους να παίρνουν διαζύγιο και αναρωτιέμαι ποιο βήμα παραλείψανε, τι αμέλησαν να κάνουν και έφτασαν εκεί οταν στην αρχή υπήρχε τοση αγάπη και αποφάσισαν να ζήσουν μια ζωή μαζί; Δεν πίστευαν οτί θα χωρίσουν. Που είναι το λάθος; Δεν έχω κάνει σχέσεις άνω των 3 ετών και δεν μπορώ να φανταστώ τι αλλάζει σε τόσα ζευγάρια. Φοβάμαι μην κανω και γω τα ίδια λάθη. Είμαι με έναν άνθρωπο που και οι 2 ξέρουμε πως κάποια στιγμή θα κάνουμε οικογένεια μαζί. Αργά και σταθερά. Τι πιστεύεις πως πρέπει να μην αγνοούμε; Τι πιστεύεις πως κρατάει 2 ανθρώπους μαζί για πάντα;
-Koune-
Πολύ θα μας άρεσε να υπήρχε μια σαφής και ξεκάθαρη απάντηση για κάθε πολύπλοκο πρόβλημα, αλλά όποιος λέει ότι την έχει, σου λέει ψέματα γιατί κάτι θέλει να κερδίσει από σένα.
Κάνεις ένα λάθος στην αρχική σου υπόθεση, και το κάνεις επειδή δεν μπορείς να φανταστείς ότι οι άνθρωποι παντρεύονται για άλλους λόγους από αυτούς που έχεις εσύ. Δεν παντρεύονται όλοι από αγάπη. Δεν παντρεύονται όλοι πιστεύοντας ότι θα μείνουν μια ζωή με τον άλλον. Υπάρχουν πολλοί που παντρεύονται ανθρώπους με τους οποίους ξέρουν από την αρχή ότι δεν έχουν τα ίδια «θέλω», που λες κι εσύ. Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που μπαίνουν σε γάμο γνωρίζοντας ότι έχουν αγεφύρωτες διαφορές, και μετά κάνουν παιδί προσπαθώντας να τις καλύψουν. Άλλοι παντρεύονται γιατί θέλουν να ανακατασκευάσουν τα παιδικά τους χρόνια - άλλοι επειδή προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτά. Οι άνθρωποι παντρεύονται για πάρα πολλούς λόγους. Κάθε ζευγάρι που παντρεύεται είναι ένας μικρόκοσμος με την δική του ιστορία που μπορεί να μην έχει σχέση με την αγάπη, αλλά η αγάπη δεν είναι αρκετή για να κρατήσει ένας γάμος.
Τις περισσότερες φορές τα ζευγάρια δεν χωρίζουν επειδή έχει αλλάξει κάτι, αλλά ακριβώς επειδή τίποτα δεν αλλάζει και κάποιος από τους δύο σταματά να ελπίζει. Τα ίδια προβλήματα που υπάρχουν από την πρώτη μέρα εξακολουθούν να υπάρχουν και μετά από πέντε και δέκα χρόνια, μόνο που έχουν πολλαπλασιαστεί σε ένταση λόγω ηλικίας, οικονομικών προβλημάτων, και γενικώς λόγω όλου αυτού που λέγεται «ζωή».
__________________
3.
Αγαπητή Λένα,
Τι κάνεις με καθηγήτρια φροντιστηρίου που προσπαθεί να σε πείσει ότι όσες γυναίκες ντύνονται προκλητικά το κάνουν για να διεγείρουν σεξουαλικά τους άλλους άντρες και άρα εύλογα μερικές πέφτουν θύματα βιασμού εξαιτίας της εμφάνισης τους;
Τι κάνεισ όταν υποστηρίζει ότι αν η συμπεριφορά του παιδιού της είναι παράξενη δικαιούται να ψάξει τους λογαριασμούς του στο Ίντερνετ απορρίπτοντας την περίπτωση να συμβουλευτεί πρώτα κάποιο ψυχολόγο ή ειδικό; Λέει: "Όταν μεγαλώσεις και γίνεις γονιός θα καταλάβεις, οι γονείς ντρέπονται να πάνε σε ψυχολόγο". Η ίδια καθηγήτρια είναι ψυχαναγκαστική, άκρως αυστηρή και απαιτητική και απο τον εαυτο της τον ίδιο και από τους μαθητές. Το δεύτερο σε συνδυασμό με της ικανότητες της στο μάθημα της έκθεσης της προσδίδουν κύρος και τρομερή αξιοπιστία όταν πρόκειται για προετοιμασία Πανελλαδικών. Τα παιδιά την θέλουν για καθηγήτρια γιατί είναι πραγματικά (αλήθεια) πολύ καλή σαν καθηγήτρια φροντιστηρίου στο αντικείμενο που διδάσκει. Η αξία της όμως χάνεται στα δικά μου μάτια όταν εκφράζει τη γνώμη της ειδικά όμως όταν επικρίνει την αντίθετη άποψη ισχυριζόμενη ότι είμαι "αθώο παιδάκι που μόνο όταν μεγαλώνω θα καταλάβω". Καταλαβαίνω ότι έναν προβληματικό τρόπο σκέψης σαν τον δικό της δεν θα τον αλλάξω ό,τι και αν πω. Νιώθω όμως μεγάλος μαλάκας που την πληρώνω για να ακούω και τις επικρίσεις της, όταν εκφράζω αντίθετη άποψη. Είναι αρκετός ο λόγοσ αυτόσ για να αλλάξω καθηγήτρια (ειδικά όταν ειναι αμφίβολο αν θα βρω το ίδιο καλη για την τεχνική της έκθεσης στη μέση της χρονιάς); Να το καταπιώ και να κλείνω τα αυτιά μου;- Φουρκισμένη φουρκέτα-
Τη δασκάλα την πληρώνεις για να σου κάνει μάθημα έκθεσης. Όχι για να είναι φίλη σου, ή για να τη θαυμάζεις ως άνθρωπο. Η σχέση σας είναι προσωρινή και έχει ημερομηνία λήξης, Θα διευκόλυνε πολύ τα πράγματα αν υπήρχε και ανθρώπινη σχέση, αλλά δεν είναι προϋπόθεση για τη δουλειά που την έχεις στην ουσία προσλάβει.
Μην χάνεις χρόνο (που πληρώνεις) για να δείξεις ότι έχεις μυαλό και δεν είσαι παιδί. Αν θέλεις να δείξεις ότι είσαι ενήλικας, απαγόρεψε της να εκφράζει τις προσωπικές τις απόψεις την ώρα του μαθήματος, κι επικεντρωθείτε στην έκθεση.
__________________
4.
Αγαπώ τα βιβλία, αγαπώ αγαπώ αγαπώ.
Βιβλιοφιλική οπότε ερώτηση θα σου κάνω. Πόσα βιβλία διαβάζεις περίπου το χρόνο; Έχεις μεγάλη βιβλιοθήκη στο σπίτι; Εχεις μπόλικα αδιάβαστα ή όσα αγοράζεις τα διαβάζεις πριν μπουν στη βιβλιοθήκη; Εχεις αγαπημένο χώρο και χρόνο διαβάσματος; Διαβάζεις και εκτός σπιτιού; Εχεις κάποιο αγαπημένο είδος; Πώς επιλέγεις τα βιβλία; Διαβάζεις πιο πολύ στα ελληνικά ή στα αγγλικά; Διαβάζεις και σε καμιά τρίτη γλώσσα; Επιλέγεις βιβλια μόνο από το εξώφυλλο; Κρατάς λίστα με τα βιβλία που θα ήθελες να διαβάσεις; Εχεις κανένα βιβλιοgadget;
Εχει αλλάξει το αγαπημένο σου βιβλίο όλων των εποχών σε σχέση με τη λίστα που μας έκανες τότε;
Και τέλος, από τα τελευταία που διάβασες, έχεις κανένα να μας προτείνεις;
Τα βιβλιοφιλιά μου.- book – burrito
Διαβάζω γύρω στα πενήντα βιβλία το χρόνο. Δεν έχω βιβλιοθήκη, έχω kindle. Δεν έχω αδιάβαστα γιατί αν ένα δείγμα δεν μου αρέσει και τελικά δεν αγοράσω το βιβλίο, το σβήνω από το kindle. Πολύ σπάνια δεν διαβάζω βιβλίο που έχω αγοράσει (τα δείγματα είναι αρκετά μεγάλα για να καταλάβει κανείς αν του αρέσει το βιβλίο). Διαβάζω σε καναπέ και κρεβάτι. Αγαπημένος χρόνος δεν υπάρχει, αρκεί να έχει απόλυτη ησυχία και να μην υπάρχει κάτι βιαστικό που πρέπει να γίνει. Δεν διαβάζω εκτός σπιτιού, δυσκολεύομαι πολύ να συγκεντρωθώ σε δημόσιο χώρο. Διαβάζω κυρίως σύγχρονη λογοτεχνία, έχω περάσει τη φάση που διάβαζα τα γνωστά μεγάλα έργα παλαιότερων εποχών, ίσως επανέλθει. Το αγαπημένο μου είδος είναι τα βιβλία που ασχολούνται με τα πανανθρώπινα προβλήματα όπως μοναξιά, τον φόβο του θανάτου, την ενηλικίωση, τις χαμένες ευκαιρίες, τα γηρατειά, την διάψευση των προσδοκιών, όλα αυτά. Επιλέγω τα βιβλία μέσα από τις προτάσεις που μου κάνει η Amazon, τις προτάσεις που μου κάνει το Good Reads, μέσα από τις βιβλιοκριτικές του Εntertainment Weekly και του New Yorker, μέσα από τις αναφορές που κάνουν οι ίδιοι συγγραφείς σε άλλα βιβλία, μέσα στα βιβλία τους ή στις συνεντεύξεις τους, και ναι, μερικές φορές και από το εξώφυλλο (μετά όμως διαβάζω το δείγμα, δεν αγοράζω μόνο με αυτό το κριτήριο). Λόγω kindle και εξωτερικού, διαβάζω πια μόνο στα αγγλικά. Η λίστα με τα βιβλία που θέλω να διαβάσω είναι στην ουσία ο κατάλογος με τα δείγματα που έχω κατεβάσει στο kindle. Tα βιβλία που διαβάζω τώρα βρίσκονται στον λογαριασμό μου στο goodreads που προσπαθώ να ενημερώνω.
__________________
5.
Α, μπα μου, καλημέρα!
Πρώτα απ' όλα, συγχαρητήρια για την στήλη σου, είσαι απλά φοβερή!
Η ερώτησή μου δεν είναι καθόλου πρωτότυπη. Είμαι 20 χρόνων και μόλις χώρισα με δική του πρωτοβουλία (είπε ότι δεν ήθελε σχέση αυτήν την περίοδο λόγω σοβαρού οικογενειακού προβλήματος). Το θέμα είναι πως δεν έχω βιώσει ξανά τέτοια κατάσταση και δεν ξέρω πως να την διαχειριστώ. Είμαι χάλια. Τον σκέφτομαι όλη την ώρα, πλάθω με το μυαλό μου υποθετικά σενάρια, ελπίζω ότι θα έρθει ο κόσμος τούμπα και θα τα ξαναβρούμε και, αν και ξέρω πως δεν ήταν δικό μου το φταίξιμο, σκέφτομαι ότι δεν ήμουν αρκετά όμορφη/ έξυπνη/ ενδιαφέρουσα για να τον κρατήσω. Νιώθω τόση απελπισία που μέχρι και τα χαρτιά έκατσα να μου πουν (!), και γενικά κάνω πράγματα αδιανόητα για μένα, δεν έχω όρεξη να διαβάσω (είτε για την σχολή είτε λογοτεχνικά) και έχω κλειστεί στο καβούκι μου. Τι να κάνω για να τον ξεχάσω; Οι φίλες μου μού λένε πως είναι δύσκολο για μια γυναίκα να ξεχάσει την πρώτη της σχέση. Ελπίζω μέχρι να μου απαντήσεις να το έχω ξεπεράσει και να γελάω με την βλακεία μου.
Υ. Γ. Άσχετο, αλλά έχω διαβάσει πολλά από τα βιβλία που έχεις προτείνει. Σίγουρα θα το έχεις ξανακούσει αλλά έχεις φοβερό γούστο!!! Σε αγαπώ μόνο και μόνο που μου γνώρισες την Tana French!- Μαρία
Ο λόγος που τα έχεις χάσει είναι αυτό που λες κι εσύ, ότι δεν έχεις βιώσει ξανά τέτοια κατάσταση και δεν ξέρεις πώς να τη χειριστείς. Τα κακά νέα είναι ότι ποτέ δεν θα είναι εύκολη η απόρριψη, πολλές φορές θα κάνεις πράγματα που δεν θα πιστεύεις ότι τα κάνεις. Τα καλά νέα είναι ότι τις επόμενες φορές θα ξέρεις ότι αυτό που νιώθεις περνάει με τον καιρό. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να περάσεις. Μην προσπαθείς να την αποφύγεις, και μην αισθάνεσαι άσχημα επειδή αισθάνεσαι τόσο άσχημα. Δεν είναι δικό σου το φταίξιμο, επειδή δεν είναι ζήτημα για το οποίο πρέπει να αποδοθεί ευθύνη, όμως η απόρριψη προς εσένα στρέφεται, και είναι φυσικό να το παίρνεις προσωπικά. Πάρ' το προσωπικά, εσένα απέρριψε, αυτό μην κάνεις ότι δεν το βλέπεις. Το μυστικό είναι να καταλάβεις ότι η βαρύτητα της απόρριψης πρέπει έχει σχέση με το άτομο που σε απέρριψε. Δεν γίνεται να σκας για τον κάθε έναν που σε απορρίπτει, αυτή τη δουλειά θα κάνουμε; Η αξία σου δεν εξαρτάται από τις διαθέσεις του οποιουδήποτε.
Μην ακούς τις φίλες σου, λένε βλακείες γιατί είναι μικρές και τόσα ξέρουν. Ένα σωρό πρώτες σχέσεις βρίσκονται στα αζήτητα του παρελθόντος. Το τι θα θυμάσαι στο μέλλον είναι δική σου επιλογή. Δεν σε σημαδεύει κανένας μόνο και μόνο επειδή έτυχε να έρθει πρώτος, ή πέμπτος, ή εικοστός τρίτος.
__________________
6.
Γειά σου αμπα, διαβάζω τωρα μια απάντηση σου κ ταυτιζομαι τόσο πολύ! Άκου το πρόβλημα μου , στην πόλη που σπούδαζα για 5 χρόνια νόμιζα πως είχα έρθει κοντά με κάτι παιδιά, αλλα από ότι φαίνεται έκανα κάποιο λάθος. Να εξηγήσω ποτέ δεν έκρυψα τιποτα από την ζωη, για παράδειγμα αν έκανα σεξ με κάποιον χωρίς σχέση ή οτιδήποτε το έλεγα αν με ρωτούσαν. Πάντα μετά μου πέταγαν σχόλια κ με " πείραζαν" όπως νόμιζα και μπορώ να πω πως τα σχόλια τους με πληγωναν πολλές φορές , αλλα νόμιζα πως απλα δεν καταλάβαιναν πως ξεπερνούσαν τα όρια. Τον τελευταίο χρόνο όμως ήμουν με ένα παιδί κ ηΜουν κ πίστη κ τα πάντα, κ ας ήμασταν μακριά γιατι είχα γυρίσει σπίτι μου, κ ενώ αυτός είχε μείνει εκεί με τους φίλους μου! Για να μην στα πολυλογώ μου είπε το παιδί πράγματα προσωπικά μου που δεν του χα πει πότε γιατι τα χα ξεχάσει κιόλας κάποια! Πχ ότι είχα πάρει το χάπι της επόμενης μέρας μια φορά πριν 3 χρόνια!! Κάτι που το ήξερε μόνο η κολλητή μου..κ γενικότερα μου είπε πως δεν άκουσε κανέναν να λέει κάτι καλό για μένα..κ ήταν ένας από τους λόγους που χωρίσαμε..η ερώτηση μου ειναι τωρα που θα πάω για 3 μέρες πίσω τι να τους πω ? Πως να τους αντιμετώπισω? Να σημειώσω πως κ η κολλητή μου τον ίδιο "έκλυτο βίο" με μενα έκανε πριν γνωρίσει τον δικό της κ πότε ούτε την εκρινα ούτε μίλαγα άσχημα πίσω από την πλάτη της..ευχαριστώ-άγνωστη
Το ότι δεν έκρυψες ποτέ τίποτα από την προσωπική σου ζωή δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να περηφανεύεσαι. Πολύ κακώς έκανες, και όχι επειδή τα βρήκες μπροστά σου. Υπάρχει λόγος που η προσωπική ζωή λέγεται «προσωπική». Επειδή, μεταξύ άλλων, πρόκειται για δικές σου αποφάσεις σε ορισμένες στιγμές της ζωής σου, που μπορεί να ήταν σωστές ή λάθος, αλλά κάθε φορά είχες κάποιο λόγο που τις πήρες. Κανένας δεν μπορεί να μπει στη θέση σου, αλλά και δεν πρέπει να θεωρείς ότι οι άλλοι έχουν τη θέληση και την ικανότητα να το κάνουν. Κάποιος άνθρωπος κάποτε θα αξίζει τόση εμπιστοσύνη, αλλά αυτό θα γίνει μέσα από τριβή, και έλεγχο, και αμοιβαία προσπάθεια.
Για την ώρα πρέπει να ξέρεις ότι όταν λες τα προσωπικά σου, δίνεις έμμεσα την άδεια στους άλλους να κάνουν με αυτή την πληροφορία ό,τι νομίζουν, και το πρώτο που θα κάνουν θα είναι να σε κρίνουν. Είχες πολλά σημάδια από τα «παιδιά» αυτά ότι όχι μόνο σε κρίνουν, αλλά ότι σε έχουν καταδικάσει ήδη. Δεν ξέρω γιατί τους δικαιολογούσες τόσο καιρό. «Απλά» ξεπερνούσαν τα όρια; Απλό είναι αυτό; Και εσύ τι έκανες για να το αντιμετωπίσεις; Έλεγες κι άλλα προσωπικά σου, μέχρι να συγκινηθούν από την ειλικρίνεια σου και να σε εκτιμήσουν;
Δε νομίζω ότι αυτή τη στιγμή είναι σωστό να αποκαλείς αυτή την παρέα φίλους σου. Με αυτή τη γνώση, θα βοηθηθείς πολύ στον προβληματισμό σχετικά με το πώς να τους αντιμετωπίσεις.
__________________
7.
Καλησπέρα Α μπα,
Δεν ξέρω αν έχω ερώτηση, μάλλον μια γνώμη θα ήθελα. Είμαι με τον σύντροφό μου σχεδόν δύο χρόνια και τους τελευταίους έξι μήνες συγκατοικουμε στο εξωτερικό. Τα πηγαίνουμε πολύ καλά, υπάρχει συνεννόηση, παρά πολλή αγάπη και πάρα πολλή υποστήριξη. Και τσακωμοι φυσικά αλλά ξεπερνιουνται. Είμαστε και οι δύο πολύ ελεύθεροι άνθρωποι και προσπαθούμε να το κάνουμε πράξη στην σχέση μας. Νιώθουμε και οι δύο πως θέλουμε να μοιραστούμε τη ζωή μας από δω και πέρα μαζί και πίστεψε με περάσαμε δύσκολα γιατί η σχέση ήταν εξ αποστάσεως και πολύ ξαφνικά έγινε συγκατοικηση...κι όμως επιβιωσαμε. Αυτό που με προβληματιζει είναι πως ο σύντροφος μου δεν θέλει να κάνει παιδιά και το ήξερα από την αρχή. Είχε πολλά θέματα με τον δικό του πατέρα (ήταν συχνά απών από το σπίτι, έκανε τη δική του ζωή...δεν ξέρω και πάρα πολλές λεπτομέρειες αλλά τον έχει πληγωσει αυτό το ζήτημα βαθιά) και δεν θέλει να γίνει ένας ανευθύνος γονιος γιαυτό δεν θέλει να πάρει καθόλου αυτή την ευθύνη. Κάποτε είχε αφήσει ένα ενδεχόμενο αλλά τώρα πλέον το αποκλείει. Δεν μπορώ να τον πιστέψω γιατί είναι ο πιο τρυφερός άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Μου φαιρεται σαν να είμαι παιδί (με την καλή έννοια και όχι στα σοβαρά θεματα), με προστατεύει και πάντα σκέφτομαι πως τη μισή τρυφερότητα να έδινε σε ένα παιδί θα ήταν πολύ ευτυχισμένο! Να σου πω μόνο πως δεν θέλω να κάνω τώρα παιδί αλλά αν θελησω στο μέλλον; τον αγαπώ και νιώθω ευτυχισμένη σε αυτή τη σχέση αλλά προβληματιζομαι όταν σκέφτομαι το μέλλον. Αλήθεια θα γινόταν ένας πολυ καλός πατέρας.
Υ.Γ. εγώ 24 εκείνος 28-Alien
Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να σταματήσεις να παραμυθιάζεσαι σχετικά με το πόσο καλός μπαμπάς θα γινόταν. Αυτό είναι εντελώς δική σου προβολή, και την κάνεις επειδή πιστεύεις αυτή η σκέψη ότι σου δίνει επιχειρήματα, ότι δεν είναι δική σου επιθυμία, αλλά είναι δική του και δεν το ξέρει. Η τρυφερότητα δεν είναι κέικ για να την κόψει και να τη μοιράσει. Είναι εντελώς διαφορετική η σχέση που έχει μαζί σου με τη σχέση που θα είχε με ένα υποτιθέμενο παιδί.
Το γεγονός ότι είχατε σχέση από απόσταση και τώρα μένετε μαζί δεν είναι κάποιος άθλος που παραδόξως καταφέρατε, ενάντια στη λογική. Αν συναντήσατε πολλά προβλήματα σε αυτό το θέμα, πώς να σου το πω, δεν είναι πολύ καλό σημάδι. Δεν υπάρχει κάποιος αντικειμενικός λόγος για να το «περάσετε δύσκολα». Δεν είσαστε μαζί αρκετό καιρό, και δεν γνωριζόσαστε καλά, και αυτό φαίνεται στο ότι δεν ξέρεις σχεδόν τίποτα για τους λόγους που τον κάνουν να μην θέλει να κάνει παιδί. Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρεις πολλά για κάτι πολύ βασικό, πολύ ουσιαστικό και όπως φαίνεται, τραυματικό για τη ζωή του.
Αν είσαι σίγουρη ότι εσύ θέλεις παιδιά, ενώ αυτός είναι σίγουρος ότι δεν θέλει, δύο λύσεις υπάρχουν. Ή να τον πιστέψεις, ή να μην τον πιστέψεις. Βλέπω ότι κάνεις ήδη την προσπάθεια σου για να μην τον πιστέψεις, παρόλο που δεν σου έχει δώσει κανένα δικαίωμα να το αμφισβητήσεις («μα θα γινόταν τόσο καλός πατέρας, εγώ γι' αυτόν το λέω»). Θα σου πω κάτι που έχω καταλάβει. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να γίνονται δυσάρεστοι στους άλλους. Όλοι θέλουν να τους αγαπούν οι άλλοι. Οπότε, όταν σου λένε ξεκάθαρα κάτι που ξέρουν ότι θα τους κάνει δυσάρεστους, να είσαι σίγουρη ότι το εννοούν.
