__________________
1.
Α Μπα δεν ξέρω αν. εχεις απαντήσει ποτε παρόμοια ερώτηση γιατί αν και σε διαβάζω συχνα ξεχνώ καμια φορά τη στήλη. Λοιπόν. ήθελα να σε ρωτήσω αν εχεις ακούσει ποτε τη φράση "εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους, αλλά δεν θα μου άρεσε να είναι ο αδελφός/αδελφή /μητέρα/ πατέρας μου ομοφυλοφιλος-φιλη" το έχω ακούσει παρα πολλές φορες και μάλιστα απο ατομα που πραγματικα δείχνουν να μην έχουν θέμα με τους ομοφυλοφιλους-που στα αλήθεια δεν δείχνουν καθόλου ρατσιστές. (Δεν ξέρω βέβαια τι είναι) το χω ακούσει απο φιλους γνωστούς καθηγητές, γενικά πολλους ανθρώπους και δεν μπορω να το εξηγήσω. Είναι κάτι φυσιολογικό; Εσύ ρε Αμπα και αναγνώστες θα σκεφτοσασταν ποτέ έτσι;
Το να σκέφτεσαι έτσι είναι πολύ φυσιολογικό, όσο φυσιολογικό είναι και το να είσαι ρατσιστής. Ακριβώς αυτό που λένε είναι ο ρατσισμός. Να μην θέλεις ανθρώπους μιας συγκεκριμένης ομάδας δίπλα σου, επειδή τους θεωρείς κατώτερους. Η ανωτερότητα/κατωτερότητα είναι το θέμα.
Την έχω ακούσει αυτή τη φράση, είναι μια από τις πιο κλασικές φράσεις ρατσιστών. Είναι πολύ εύκολο να ξεχωρίσεις τους ρατσιστές. Είναι οι «αλλάδες». Μόλις ακούσεις το «αλλά», πήρες το σήμα, δεν χρειάζεται να ακούσεις άλλο.
Τι εννοείς με το «στα αλήθεια δεν δείχνουν καθόλου ρατσιστές;» Ο ρατσισμός, η ομοφοβία και ο σεξισμός είναι παντού γύρω μας. Δεν μπορείς να εξηγήσεις γιατί υπάρχουν μορφωμένοι («μορφωμένοι») ρατσιστές; Δεν μπορείς να εξηγήσεις γιατί υπάρχει ρατσισμός, γενικότερα; Διάβασε για τον ρατσισμό, και θα καταλάβεις.
__________________
2.
Αγαπητή Α μπα,
Είμαι κοπέλα, 22 ετών και φέτος μετακόμισα στην Αγγλία για σπουδες 2 χρονων σε ενα απτα καλυτερα πανεπιστημια στον τομεα μου, ηταν γενικα μια πολυ καλή ευκαιρία που μου παρουσιαστηκε που ένιωσα οτι δεν πρέπει να χάσω. Παρόλα αυτά άφησα πίσω μου μία σχέση 3 ετών με έναν υπέροχο άνθρωπο, με πολύ καλή επικοινωνία και ισορροπία σε όλα τα επίπεδα. Γιαυτό και μέχρι τώρα το παλέυουμε και κρατάμε αυτό που έχουμε γιατί υπάρχει πραγματική αγάπη. Και γινεται αβιαστα, ακομα περναμε καλα. Φυσικά δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο να βρεθούμε στην ίδια χώρα ξανά γιατί αν ήμουν απόλυτη ότι δεν θα ξαναγυρίσω τότε τι νόημα θα είχε.. Ωστόσο, ερχόμενη εδώ είδα πόσο καλύτερες συνθήκες ζωής μπορω να εχω, πως με αυτο το πτυχιο μπορω στην ουσια να εχω ενα σιγουρο, πετυχημενο επαγγελματικο μελλον, και, αυτο που βασικα με απασχολει, πως θα μπορω να ειμαι ανεξαρτητη οικονομικα, να μην επιβαρυνω τους γονεις μου, να επιβιωνω μονη μου, κατι που θεωρω βασικο και απαραιτητο και που αμφιβαλλω αν θα μπορεσω να εχω ποτε στην ελλαδα λογω του επαγγελματος μου. Εκεινος ομως εχει δηλωσει πως θελει να μεινει στην Ελλαδα, να το παλεψει, γιατι εκει εχει τα παντα, φιλους, οικογενεια..εκτος απο μενα..και το καταλαβαινω απολυτα. Δεν θελω να λεω πως δεν με αγαπαει αρκετα για να ερθει εδω μαζι μου, το θεωρω λαθος γιατι εγω ειμαι αυτη που «τα παρατησα» και που τον παρατησα αλλα φοβαμαι πολυ πως ακομα και αν αντεξει η σχεση μας και γυρισω μολις τελειωσω πισω, δεν θα βρω δουλεια, οπως κανενας συναδελφος μου δεν βρισκει τωρα, δεν θα ειμαι ικανοποιημενη απτη ζωη μου και φυσικα θα γυρισω η ηλιθια να τον κατηγορησω για αυτο. Αλλοι λενε να χωρισω απο τωρα γιατι δεν εχει νοημα, αλλοι λενε να τον πιεσω να ερθει εδω, αλλοι να μη σκεφτομαι τιποτα ακομα.. Εχεις εσυ καμια ιδεα? Thank youu :)
Δεν είναι υποχρεωτικό να κατηγορήσεις αυτόν αν γυρίσεις. Θα μπορούσες να γυρίσεις γνωρίζοντας τα προβλήματα, χωρίς να κατηγορήσεις κανέναν, επειδή απλώς αυτό θέλεις. Η πρόβλεψη που κάνεις είναι αποκαλυπτική για το τι πιστεύεις τώρα, όχι για το τι θα πιστέψεις αργότερα. Αυτό που πιστεύεις τώρα είναι ότι δεν θέλεις με τίποτα να γυρίσεις. Όταν αποκρυσταλλωθεί αυτό μέσα σου, θα προκύψει και το επόμενο στάδιο.
__________________
3.
Γιατι δεν θελω να αλλαξω;Απογοητευω συνεχως τους φιλους μου,τους γονεις μου,τους γκομενους..Εχω πιστει πραγματικα οτι εχω εναν ασχημο χαρακτηρα.Λεω ψεματα και δεν φερομαι καλα στους φιλους μου (λεω πραγματα που μου εμπιστευονται σε αλλους και αλλα),δεν μπορω να πετυχω τιποτα στη ζωη μου και οταν μου το υπενθυμιζουν οι γονεις μου,ειδικοτερα η μανα μου την βριζω πολυ ασχημα,επισης στην τελευταια μου σχεση ημουνα πολυ κακια με εξτρεμιστικες συμπεριφορες οσον αφορα θεματα εγωισμου,ζηλιας κτλπ..Δεν μπορω να γινω καλυτερη.Δεν μπορω να γινω αυτο που θελω..- Μοιστ
Δεν γίνεται να ισχυρίζεσαι ότι «δεν θέλεις» και ότι «δεν μπορείς» ταυτόχρονα. Τι από τα δύο συμβαίνει;
__________________
4.
Αγαπητη μου Αμπα. Ειμαι σε μια σχεση περιπου 2,5 χρονια και με βαση αυτα που διαβαζω στο ιντερνετ, θα επρεπε ηδη να εχω χωρισει γιατι δεχομαι λεκτικη κακοποιηση...αλλα εχω μπερδευτει για το τι ειναι αυτο εν τελει. Μπορεις να με διαφωτισεις? Ποτε καποιος πρεπει να χωρισει?
Δεν ξέρεις τι είναι λεκτική κακοποίηση; Δεν ξέρεις πότε κάποιος σε βρίζει και σε απειλεί και σε υποβιβάζει; Δεν καταλαβαίνεις πότε κάποιος σου μιλάει με αγάπη και πότε με επιθετικότητα, με στόχο να νιώσεις άσχημα; Δεν καταλαβαίνεις πότε νιώθεις άσχημα με τα λόγια του άλλου;
Με τρομάζεις. Με τρομάζεις που μιλάς σα να έχεις πάθει ανοσία, γιατί αυτό σημαίνει ότι το ζεις για πάρα πολλά χρόνια, από διαφορετικούς ανθρώπους, σε πολύ στενό περιβάλλον, και δεν έχεις μάθει να ξεχωρίζεις το σωστό από το λάθος.
__________________
5.
Αγαπητή Α, μπα
Είμαι 33 χρονών, τόσο δηλαδή όσο έγινε ο Γιάννης σε εκείνο το επεισόδιο από τους «Απαράδεκτους» με τα γενέθλια, και έχω ένα πρόβλημα: όλα πάνε τέλεια στη ζωή μου. Έχω μια καλή δουλειά, αυτήν που πάντα ήθελα· έχω μια τέλεια σχέση, κάτι που ούτε στα τρελά μου όνειρα δεν είχα δει πιο πριν· ζω σε μια υπέροχη πόλη που άλλοι θα σκότωναν για να ζουν όχι σ' αυτήν, και 200 χλμ απ' αυτήν. Εν ολίγοις, είμαι τέλεια.
Και έρχομαι να ρωτήσω: τι στάση πρέπει να κρατάω ως κάποιος που έχει τέλεια ζωή όταν συναντάω ανθρώπους που είναι δυστυχισμένοι και τους έχει χτυπήσει η μοίρα αλύπητα. Νιώθω άσχημα, ρε συ Α, μπα, να λέω πόσο τέλεια περνάω εγώ κι οι άλλοι να χύνουν το δάκρυ κορόμηλο γιατί είναι άνεργοι, φτωχοί, μόνοι, καταπιεσμένοι και γενικά μίζεροι.
Να τους τρίβω την ευτυχία μου στη μούρη ή να κάνω μόκο μπας και με ρίξει ένα βρώμικο παιχνίδι της ζωής στην ίδια θέση μ' αυτούς στο μέλλον;
Με προβληματισμό.- Φοίβος
Κανείς δεν θα σκότωνε για να ζει 200 χλμ από την πόλη που ζεις.
__________________
6.
πιστεύεις ότι ειναι δείγμα ευγένειας όταν έχεις φιλοξενούμενους να τους φέρνεις σε επαφή με άλλους φίλους σου, κατα κάποιον τροπο είσαι υποχρεωμένος να τους διασκεδάσεις τους φιλοξενούμενους; Εγώ προσωπικά όταν φιλοξενώ δεν εχω την ανάγκη να ανάβω το κέφι και να προσκαλώ συνέχεια κόσμο για να κρατώ το ενδιαφέρον των φιλοξενούμενων υψηλό. Πρόσφατα μου είπε η αδερφή μου ότι είναι δείγμα ευγένειας και ερωτώ εσένα, την επόμενη φορά που θα εχω φιλοξενούμενους να προσκαλέσω κόσμο;- Havana
Είναι δείγμα ευγένειας να προσπαθείς να διασκεδάζεις τους φιλοξενούμενους, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται αυτόματα να καλείς κόσμο στο σπίτι. Ο καλός οικοδεσπότης προσπαθεί να διασκεδάσει τους φιλοξενούμενους σύμφωνα με τα δικά τους γούστα, ή έστω, με τα δικά του, αν είναι Δούκισσα του ΜπίρκενσαΙρ. Για ορισμένους ένα σπίτι γεμάτο αγνώστους είναι η απόλυτη φρίκη.
__________________
7.
Λένα καλησπέρα!
Μήπως ξέρεις να μου πεις πώς θα μπορέσω να διώξω όλα αυτά τα σ...ά που κουβαλάω στο κεφάλι μου;
Έχω μια ζωή ζηλευτή (όμορφη οικογένεια, γλυκά υγιή παιδάκια, έναν πολύ καλό σύζυγο, δουλειά καλή, ...) και δεν ευχαριστιέμαι τίποτα λόγω ενός ηλίθιου παράνομου και αδιέξοδου έρωτα. Αν τα μάθαινα όλα αυτά για μια τρίτη θα έλεγα ότι η τύπισσα είναι για πολλές σφαλιάρες. Και να που τώρα αυτή η τύπισσα είμαι εγώ. Δεν μπορώ να πιστέψω πώς έφτασα εγώ ως εδώ.
Δεν την παλεύω με μένα ώρες – ώρες, θέλω να συνέρθω από τη μ@λ@κί@ που κουβαλάω στο κεφάλι μου και να μπορέσω να εκτιμήσω όλα αυτά που έχω και να είμαι χαρούμενη με αυτά -και για αυτά- χωρίς να βασανίζομαι από χίμαιρες που κυριεύουν τη σκέψη μου.
Είσαι σίγουρη ότι ξέρεις τι σημαίνει η λέξη «χίμαιρα;» Σημαίνει «κυνηγάω κάτι ανέφικτο». Αν ξέρεις, και αν το εννοείς, η ερώτηση είναι «τι είναι το ανέφικτο που κυνηγάς» γιατί μόνη σου λες ότι δεν σου λείπει κάτι και θεωρητικά θα έπρεπε να είσαι ευχαριστημένη από τη ζωή σου (κι αυτό με κάνει να πιστεύω ότι δεν ξέρεις τι σημαίνει η λέξη. Εκτός αν το «ανέφικτο» είναι το να μπορείς να είσαι ευχαριστημένη με αυτό που έχεις).
Σε κάθε περίπτωση, το ερώτημα που φτάνει στην ουσία είναι το «γιατί». Γιατί δεν είσαι ικανοποιημένη με αυτό που έχεις. Το αναγνωρίζεις, αλλά δεν εξηγείς τον λόγο που δεν εκτιμάς όλα αυτά που έχεις. Σου ήρθαν εύκολα; Σε μεγάλωσαν με τρόπο που να πιστεύεις ότι τα άξιζες, οπότε δεν σου κάνει εντύπωση που τα απέκτησες; Κάτι που δεν μπορώ να φανταστώ; Η εύρεση της απάντησης είναι μόνο η αρχή, βέβαια. Ελάχιστοι, σοφοί άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με αυτό που έχουν. Το ανικανοποίητο είναι στην ανθρώπινη ύφανση, αλλιώς δεν θα είχαμε εξελιχθεί όπως εξελιχθήκαμε. Η διαφορά μεταξύ τους είναι αν στην προσπάθεια τους να κατακτήσουν αυτό που δεν έχουν, πληγώνουν άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι δείγμα χαρακτήρα. Δεν σε συμφέρει αυτή η ανάλυση, ναι, αλλά έτσι όπως περιγράφεις αυτό που σου συμβαίνει, δεν υπάρχει τρόπος να δικαιολογηθεί αυτό που κάνεις.
σχόλια