__________________
1.
Αγαπημένη μου Αμπα,
(ω θεε ειχα πολυ καιρο να σου γραψω). Αν και δεν μου εχεις απαντησει ποτε, νιωθω μια ανακούφιση κάθε φορά που σου στέλνω μήνυμα. Το πρόβλημά μου είναι αισθηματικής-κοινωνικής φύσης. Ο πρώην μου παντρεύεται. Μπήκα άμεσα στο ψητό. Και με κάλεσαν στο γάμο. Μην ανησυχείς θα σου δώσω τις απαραίτητες πληροφορίες για να διεξάγεις συμπέρασμα. Λοιπόν αρχικά δεν είχαμε ποτέ κάτι σοβαρό μεταξύ μας. Απλό νταλαβέρι 3 μηνών ήταν. Και καθώς ήμασταν και οι 2 μικροί, μάλλον ασήμαντο. Δεν χωρίσαμε άσχημα, απλά απομακρυνθήκαμε. Λίγο καιρό μετά εγώ γνώρισα τον νυν μου και απο τότε είμαστε μαζί. Πάνε 3 χρόνια πλέον. Με τον πρώην έχουμε ένα "Γειά" και τίποτα παραπάνω, κι αυτό γιατί τυχαίνει να είναι στην ίδια παρέα με τον νυν, κοινωνικά και επαγγελματικά. Ο πρώην τέλοσπάντων παντρεύεται την αδερφή του αφεντικού του νυν. (Φτου βγάλε άκρη.) Και μιας και είμαστε μέσα στον κύκλο μας κάλεσαν (μία από τις αδερφές συγκεκριμένα) στο γάμο-βάφτιση. Το αγόρι μου παρόλο που ξέρει ότι ο πρώην είναι πρώην, δεν έχει αντίρρηση να παρεβρεθούμε. Ωστόσο επίσημη πρόσκληση, προσωπικά, δεν έλαβα. Ο νυν έλαβε. Ερωτώ λοιπόν. Να πάω παρόλο που η πρόσκληση ήταν προφορική από την αδερφή της νύφης ή να βρω καμιά δικαιολογία? Να επισημάνω ότι για τον πρώην δεν τρέφω κρυφά συναισθήματα ή ζήλια ή κάτι παρόμοιο.
-Λενάκι
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί τόσος προβληματισμός; Δεν είναι δική σου υπόθεση για να σε απασχολεί τόσο. Τον νυν κάλεσαν, όχι εσένα. Αν ο νυν θέλει να πάει και αν θέλει να είσαι εσύ η συνοδός του, τότε έρχεται η σειρά σου να πεις τη γνώμη σου. Αν θέλεις, πας. Αν βαριέσαι, αλλά θέλει παρέα ο νυν σου, και αγαπάς τον νυν σου, πας.
Ένα νταλαβέρι τριών μηνών πριν από χρόνια δεν θα το έβαζα στην κατηγορία «πρώην». Δεν είναι σημαντικοί όλοι όσοι βρέθηκαν στο κρεβάτι μας κάποια στιγμή, μόνο και μόνο επειδή βρέθηκαν στο κρεβάτι μας. Ήταν κάτι ασήμαντο, εξακολουθεί να είναι ασήμαντο. Τώρα είσαστε κάπως γνωστοί από παλιά. Δεν χρειάζεται άλλη μεγέθυνση.
__________________
2.
Θα σου πω τι σκεφτηκα χθες: ειμαι 24 και εχω φιλους και δουλεια στο αντικειμενο μου αλλα οχι γκομενο (οχι αναγκαστικα σχεση). Και επειδη δεν μπορω να κανω κατι γι αυτο ουτε ξερω ποτε θα ρθει ο επομενος, λεω να το δωσω στην δουλεια! Το αφεντικο μου τις προαλλες μου κανε μια συζητηση που εδειχνε οτι γενικα πιστευει σε μενα και περιμενει περισσοτερα. Αντι να σκαω που ειμαι ελευθερη ενω δν θελω , μηπως να εκτονωσω την τσατιλα μου σε κατι πιο προφεσιονελ; Το αγαπαω και το αφεντικο πολυ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κάνε τα προφεσιονέλ κουμάντα σου, αλλά η ζωή δεν είναι ένα μόνιμο δίλημμα. Μπορεί να γνωρίσεις τον επόμενο στη δουλειά.
__________________
3.
Γεια σου Αμπα, να σου ζήσει το παιδάκι σου! Τις προάλλες εγώ (λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας) ήμουν σε ένα επαγγελματικό δείπνο (δουλεύω σε τομέα τεχνολογίας) με αρκετούς ανώτερούς μου επαγγελματικά (και αυτοί όλοι λευκοί ετεροφυλόφιλοι άνδρες) στην πολύ διεθνή πόλη που κατοικώ (Λονδίνο). Αρκετοί από αυτούς ήταν από την Άπω Ανατολή (Ιαπωνία) όπου μένουν και είχαν έρθει για επαγγελματικό ταξίδι. Το δείπνο μετά το meeting στο οποίο είναι όλοι άνδρες είναι μάλλον τυπικό. Υπάρχουν γυναίκες στον τομέα αυτόν αλλά όχι στις ανώτερες θέσεις. Στην δική μου βαθμίδα όμως ναι. Εμένα με κάλεσαν επειδή ήμουν πιο κοντά στο αντικείμενο τους (έτσι πίστευα, στην πράξη μάλλον επειδή είμαι άνδρας αν κρίνω απ'ό,τι ακολούθησε). Ε λοιπόν σε αυτό το δείπνο το τι σεξιστικές ατάκες ειπώθηκαν δε λέγεται. Κάποιοι είχαν εκπλαγεί από το γεγονός ότι γυναίκες μπορεί να είναι καλές στην δουλεία τους, «σαν να ήταν άνδρες». Κάποιοι (οι ίδιοι) μας μίλαγαν πολύ ελεύθερα (λες και μας ήξεραν κι από χθες) για τις εξωσυζυγικές τους σχέσεις (μάλλον το έκαναν για να κομπάσουν;). Κάποιοι (πάλι οι ίδιοι) μας έλεγαν για τα διάφορα επιπλέον που έχουν στα επαγγελματικά ταξίδια (Μπίνγκο! Μιλούσαν για ερωτικές χορεύτριες ή πόρνες ). Πολλά από αυτά ίσως είναι μέρος της κουλτούρας τους που είναι πίσω σε τέτοια θέματα. Ωστόσο, οι εδώ ανώτεροι (Άγγλοι), που υποτίθεται είναι πιο μπροστά, τους σιγόνταραν και φαίνονταν να γουστάρουν πολύ με όλα αυτά (εννοείται και αυτοί εδώ παντρεμένοι). Εγώ χαζογέλαγα στις βλακείες τους και έλεγα: ναι, χαχα, αλήθεια? Εδώ τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Στο τέλος δεν ακολούθησα στο στριπ κλαμπ που πήγαν (αν και οι εδώ ανώτεροι πήγαν και με παρότρυναν). Τέλοσπάντων συνειδητοποίησα ότι δεν θα έπρεπε να έχω εκπλαγεί αλλά ήταν το πρώτο τέτοιο δείπνο που με κάλεσαν (και δεν ξέρω αν θα υπάρξει άλλο μετά την ηρωική έξοδο). Η ερώτησή μου είναι πώς πιστεύεις ότι πρέπει να αντιδρώ σε αντίστοιχες καταστάσεις στο μέλλον;
-Κακώς σοκαρίστηκα ε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μπορείς να μην γελάς με ηλίθια αστεία, που λέει και το τραγούδι. Αυτό είναι το εύκολο. Το πιο δύσκολο είναι να λες με ευγενικό τρόπο ότι είσαι διαφορετικής νοοτροπίας με κίνδυνο να απομονωθείς και να σε σπρώξουν στην κατηγορία «γυναίκες και γυναικωτοί». Αλήθεια, έπιασες κουβέντα με την γυναίκα που ήταν στην παρέα; Θα μπορούσες να κάνεις και αυτό.
Θα σε ξανακαλέσουν. Δε νομίζω ότι κατάλαβαν την αντίθεση σου.
__________________
4.
Ποιά είναι η γνώμη σου για την πρόταση γάμου; Αν μία γυναίκα περιμένει από τον σύντροφο της πότε θα της κάνει πρόταση γάμου για να παντρευτούν δεν είναι εντελώς υποτιμιτικό για εκείνη; Ενώ αν έχει ήδη συζητηθεί το θέμα του γάμου μεταξύ τους και έχουν συμφωνήσει πως θα παντρευτούν δεν είναι εντελώς ηλίθιο να ακολουθήσει και μία πρόταση;
-Μην πέφτεις στα γόνατα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί είναι υποτιμητικό μόνο για εκείνη;
__________________
5.
Γεια σου Α, μπίτσα! Σου εύχομαι Καλή Χρονιά και να σου ζήσει το Α, μπάκι, όπως εκείνο θέλει... ;)
Σπουδάζω σε φημισμένο πανεπιστήμιο του εξωτερικού (πλακίτσες κάνω ε; Στο LSE είμαι. Δεν θα πω και επίπεδο σπουδών γιατί τότε άσε, πάει...) Προκαταβολικά ζητώ συγνώμη για το επακόλουθο σεντόνι.
Το λοιπόν, κάνω από την αρχή πολύ στενή παρέα με δύο άτομα από την εστία μου, την Υ (με την οποία ανήκουμε στο ίδιο τμήμα, άρα παρακολουθούμε μαζί διαλέξεις. Επίσης, αν και όχι και τόσο όμορφη, πολύ εντυπωσιακή, καθώς υποστηρίζει διαστάσεις μοντέλου) και τον Χ. Γνωριζόμαστε εντός ευρύτερης παρέας, όμως για κάποιο λόγο και οι δυο τους αισθάνονταν αρχή άνετα να μου εκμυστηρεύονται τις ανησυχίες τους (ο καθένας μεμονωμένα).
Ο Χ, από την αρχή της φιλίας μας, δήλωνε τρελά ερωτευμένος (όχι απλά καψούρης ή τσιμπημένος) με την Υ. Η Υ αρχικά όχι και τόσο ενθουσιασμένη μαζί του, αλλά του έδωσε ευκαιρίες και ο Χ φρόντισε να της δείξει τον έρωτά του (με φιλάκια και χαδάκια στα οποία η ίδια ανταποκρινόταν, με βόλτες και ρομαντικά δείπνα, με ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ). Αυτή η πολύ ζαχαρένια κατάσταση συνεχιζόταν για ένα παραμυθένιο τρίμηνο. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ο Χ πρότεινε να κάνουν σχέση και η Υ δέχτηκε.
Σε αυτό το σημείο να σημειώσω ένα σημαντικό θέμα: η Υ είναι άπειρη σε σχέσεις και σεξ, αν και μεγαλύτερή μου. Άρα όταν πήγαινε το θέμα σε σχέση εκείνη σκάλωνε στο ότι ίσως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για εκείνη. Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι είναι αρκετά προστατευμένη και (έως ενός σημείου) αθώα. Π.χ. μη καπνίζεις μπροστά στη Υ, την αναστατώνεις. Μια μέρα, η μάνα της Υ την καλούσε χωρίς απάντηση. Πήρε κατόπιν εμένα (εγώ έκπληκτη καθώς δεν ήξερα ότι η μάνα της είχε το κινητό μου) και όταν πήγα στο δωμάτιο του Χ έντρομη (δεν γνώριζα ότι ήταν εκεί και ανησύχησα). Εκείνη δεν έβγαινε έξω γιατί λέει ντρεπόταν, με τη μαμά της στη γραμμή να με ψιλο-εκβιάζει. Εμπεριστατωμένα απλά φιλιόντουσαν και δεν έκαναν σεξ (ο Χ είναι ειλικρινής μαζί μου), άρα δεν ήταν π.χ. μόνο με το εσώρουχο για να ντρέπεται. Άλλες φορές φοράει μίνι χρυσό φόρεμα όταν βγαίνουμε σε παμπ και αναρωτιέται γιατί όλοι την κοιτάζουν (δεν το πάω σε slut-shaming, αλλά το χρυσό λαμέ σε φόρεμα βγάζει μάτι).
Μετά τα Χριστούγεννα χώρισαν. Ο Χ είναι ψιλο-χάλια και πολλές φορές τον παρηγορώ εγώ (και ξέρω την ευθύνη που έρχεται με αυτόν τον ρόλο, σημειωτέον). Έχοντας κάνει ειλικρινή κουβέντα και με τους δύο για το ότι θα είμαι φίλη και με τον Χ και την Υ, μια μέρα ο Χ έρχεται στο δωμάτιο μου και αρχίζει να κλαίει, γιατί η Υ του είπε ότι ενώ είναι πολύ ερωτευμένη μαζί μου, δεν μπορούν να είναι μαζί λόγω timing. Αυτό, ενώ η Υ μου διηγήθηκε ότι του είπε ότι τον αγαπά εντελώς φιλικά (!) και αναρωτιέται γιατί δεν μπορούν όλα να είναι όπως ήταν (!!!). Ταυτόχρονα μου στέλνει μήνυμα η Υ για να έρθει στο δωμάτιο μου. Tης έστειλα «είμαι τον Χ ο οποίος δεν είναι καλά αυτή τη στιγμή, αλλά μπορείς να περάσεις αργότερα» (σημ: τα δωμάτια μας είναι αντικριστά άρα αν έλεγα ψέματα πιθανό θα ήταν η Υ να το καταλάβαινε).
Η Υ κατόπιν μου έστειλε 3 μηνύματα-εκθέσεις ιδεών, που έλεγαν ότι αυτό που έκανα ήταν άρρωστο (sic) και πως μου «εύχεται να περάσω τέλεια σε όλα αυτά τα ΤΕΛΕΙΑ events που θα πάω μόνη μου με τον Χ γιατί ο Χ δεν αντέχει να τη βλέπει».
'Έκανα 3 προσπάθειες να δω τη Υ να μιλήσουμε, και στις 3 αρνήθηκε να με δει face-to-face να μου μιλήσει. Δεν έχω μιλήσει στον Χ που οφείλεται η τωρινή κατάσταση (π.χ. ξέρει ότι τώρα δεν μιλά στην Υ) καθώς θεωρώ ότι θα τον κάνει χειρότερα. Μετά από αυτά, η Υ έχει έρθει (πάντα με συνοδεία ατόμων από την παρέα) για κάτι ξεκάρφωτα στην πόρτα του δωματίου μου. Ενώ εγώ ήμουν πάντα φιλόξενη, καθώς δεν θα ήθελα την Υ τη δεδομένη στιγμή μέσα, δεν τους προσκαλώ περαιτέρω. Και μάλιστα σήμερα, ενώ καθόμαστε με τον Χ στο καφέ της εστίας, εκείνη ήρθε με τον καφέ της και κάθισε δίπλα μας (ενώ στα μηνύματα που μου έστειλε και τι δεν του έσυρε του καημένου του Χ), ενώ έχει αρχίσει και προσκαλεί κοινούς φίλους μας από το πανεπιστήμιο να την επισκέπτονται στην εστία κλπ. λες και μαζεύει άτομα και προς απομόνωση δική μου (ή απλά μου μπαίνουν ιδέες;).
Εγώ μέσα από όοολα αυτά έχω 2 συμπεράσματα και 2 ερώτησεις:
1. Δεν ασχολούμαι άλλη φορά με προσωπικά θέματα που αφορούν δύο κοινούς φίλους.
2. Η Υ δεν είναι ειλικρινής και καθώς η ανωριμότητά της με κουράζει, δεν είναι ένα άτομο με το όποιο θέλω να συνδέομαι φιλικά.
1. Πως μπορώ να δώσω στους φίλους μου να καταλάβουν ότι δεν είμαι εγώ «η κακιά»; Ει δυνατόν, αποφεύγοντας στις συναντήσεις μας τη Υ.
2. Πως μπορώ να μην σκεφτομαι τόσο αυτό το θέμα και να μην αναλώνω εκεί τη σκεψη μου ενώ εχω 1000 άλλα πράγματα να κάνω;
Ευχαριστώ που μου κάνεις παρέα πριν τις διαλέξεις των 10:00!
-Περήφανη πιτσιλωτή περδικούλα
AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πήγες από το 1 στο 2 και μετά πάλι από το 1 στο 2, χωρίς να έρθει το 3 και το 4, είναι απλό λάθος ή σημαίνει κάτι; Αναρωτιέμαι.
Σε ευχαριστούμε πολύ που μας αποκάλυψες το πανεπιστήμιο.
Ενώ η ιστορία σου είναι πολύ αναλυτική, αλήθεια δεν κατάλαβα γιατί οι κοινοί γνωστοί αλλά και η Υ πιστεύουν ότι εσύ έχεις κάποια ανάμιξη ή ευθύνη και μάλιστα βγαίνεις και φταίχτρα. Επειδή εκείνη την αποφράδα μέρα ο Χ ήταν στο δωμάτιο σου και της είπες να μην έρθει; Ε τότε είναι ζήτημα μάρκετινγκ. Αυτή κάνει καμπάνια εναντίον σου, εσύ πρέπει να κάνεις καμπάνια υπεράσπισης σου. Βάλε και τον Χ στην ομάδα σου.
Η απόφαση σου να μην ξαναμπλεχτείς σε σχέσεις μεταξύ φίλων ακούγεται μεν απλή και σωστή, αλλά δεν είναι εφαρμόσιμη. Οι άλλοι έχουν την τάση να κάνουν πράγματα χωρίς να μας ρωτάνε. Δεν ξέρεις ποιοι φίλοι σου θα αποφασίσουν να τα φτιάξουν μεταξύ τους, ούτε ξέρεις ποιος από αυτούς θα θελήσει να μοιραστεί μαζί σου την ιστορία του. Τι θα κάνεις; Θα λες «σας προσφέρω ασφαλές καταφύγιο για τις καταθέσεις σας ενώ ξέρω από πού έχουν προκύψει με προϋπόθεση να μην συμμετέχω στον πόλεμο;» Φίλοι σου θα είναι.
__________________
6.
Αγαπητοί αναγνώστες
Απευθύνομαι σε εςας γιατι θα ήθελα να δω οπτικές που δεν μπορω απο μονη μου.
Ετών 50 εγω σε δεύτερο γάμο υπάρχουν παιδιά εκατερωθεν και ένα νέο μικρο μέλος.
Πάντα πίστευα οτι η διαχείριση της περιουσίας των γονιών ειναι δικο τους θέμα οςο αφορά την περιουσία που έχουν κληρονομήσει απο τους γονείς τους. Αλλα...ο νυν σύζυγος με τον οποίο αποκτήσαμε το παιδάκι μας ενώ εχει γράψει το σπίτι που πληρώνει με δάνειο στο παιδι απο τον πρώτο γάμο μου ειπε οτι και το σπίτι στο χωριό θα το γράψει στο πρώτο παιδι γιατι το παιδι το εχει αγαπήσει το σπίτι όσος εχει ζήσει εκει. Η ερωτήσεις ειναι η εξής. Δηλαδή το δεύτερο παιδι του δε θ πάρει τίποτα;εφόσον ηδη πηγαίνουμε εκει διακοπες δεν θα το αγαπήσει και αυτο;τι να κάνω να πάψω να πηγαίνω και εγω με το παιδι εκει διακοπες;;νιωθω πληγωμένη που δεν το σκέφτεται αυτο. Μου λέει θ του φτιάξουμε άλλο. Να ενημερωσω οτι μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει απο έσοδα έξοδα ετσι;τι δεν βλεπω;πως να το βάλω στο μυαλό μου για να μη με ενοχλεί;μου εχει πει πολλες φορές οτι εχει ενοχές ως προς το παιδι του το πρώτο για το διαζύγιο....με ένα δεύτερο διαζύγιο θα εχει ενοχές και προς αυτο οποτε το έλυσα το προβλημα;
-Τρικυμία στο μυαλό μου
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πολύ καλά τα λες. Πολύ σοβαρό θέμα. Όχι για τα κληρονομικά, αλλά για το πώς βλέπει τον εαυτό του σε σχέση με τα δύο παιδιά, και αυτό σε αφορά πολύ περισσότερο. Τα σπίτια είναι το σύμβολο. Χρειάζεται να σκεφτείς πολύ τι πατέρας είναι για το μικρό παιδί που έχετε μαζί. Είναι σε θέση να είναι παρών στην ζωή του παιδιού του ή έχει επιλέξει να ζει στο παρελθόν για να καθησυχάσει τις τύψεις του; Και γιατί έχει τόσες τύψεις; Μήπως επειδή ούτε τότε ήταν παρών;
Δεν θα του λύσεις εσύ τα υπαρξιακά του, φυσικά, αλλά πρέπει να τα γνωρίζεις σε βάθος, και ως αποτέλεσμα και ως αφετηρία, γιατί μόνο έτσι θα ξέρεις τι μπορείς να συγχωρήσεις και τι όχι.
_________________
7.
Αγαπημένη μου Αμπούλα, είσαι η καλύτερη συντροφιά!
Λοιπόν, σπουδάζω κι εγώ σε κρύα χώρα του εξωτερικού (ας πούμε Αγγλία) και ξεκίνησα να βγαίνω με ένα αγόρι - συμπατριώτη (ας πούμε Έλληνα, εδώ για να είμαι απολύτως σωστή αυτός είναι Έλληνας που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο UK). Στην αρχή ήμουνα κάπως διστακτική λόγω ηλικίας – είναι 3 χρόνια μικρότερος (ας πούμε αυτός 21). Επίσης μου'χε αναφέρει πως γενικώς είναι πολυάσχολος και δεν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, έτσι θα μπορεί να βγαίνουμε 1-2 φορές/βδομάδα. Είχα όμως δει κάποια καλά στοιχεία στον χαρακτήρα του και γενικά το πώς συνδυάζει και διαμοιράζει τον χρόνο του μεταξύ σπουδών, οικογενειακής επιχείρησης και ενεργούς συμμετοχής σε πολιτική παράταξη. Έτσι, σκέφτηκα να του δόσω μια ευκαιρία, να τον γνωρίσω καλύτερα. Βγήκαμε κάποιες φορές, συζητήσαμε, μου άρεσε η παρέα του και γενικά είδα πως ταιριάζουν οι χαρακτήρες μας.
Και κάπου εδώ έρχεται το ΟΜΩΣ. Όμως, τις 2 από τις 5 φορές που είχαμε κανονίσει να βγούμε, τελευταία στιγμή με παίρνει τηλέφωνο και μου το ακυρώνει. Η δικαιολογία την πρώρη φορά ήτανε πως είχε κανονίσει από πιο πριν μια συνάντηση και το ξέχασε και τη δεύτερη φορά είναι πως ήτανε καλεσμένος σε πάρτυ το οποίο διοργάνωναν παλιοί του συμμαθητές. Όταν με πήρε τηλέφωνο (τη δεύτερη φορά) να απολογηθεί, του είπα δε νομίζω πως είναι καλή ιδέα να συνεχίσουμε να βγαίνουμε, αυτή είναι η δεύτερη φορά που τελευταία στιγμή ακυρώνεις συνάντησή μας. Και μου απαντάει, αναγνωρίζω πως αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερά μου ελαττώματα και γι'αυτό είσαι εσύ εδώ, να με κάνεις να αλλάξω, να γίνω πιο οργανωτικός-μεθοδικός.
Και κάπου εδώ έρχεται και η ερώτηση. Να συνεχίσω να βγαίνω μαζί του, ελπίζοντας πως θα γίνει πιο οργανωτικός και δε θα με ξαναστήσει; Ή να τον αφήσω μια ώρα αρχίτερα, πριν δεθώ για τα καλά μαζί του. Εδώ επίσης να σημειώσω πως εμένα δε μου αρκεί να τον βλέπω για λίγες ώρες μόνο 1 φορά/βδομάδα όπως ο ίδιος μπορεί λόγω του βεβαρημένου φόρτου εργασίας.
Σε φιλώ γλυκά
-Should I go or should I...go?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν μας έλεγες σε ποια πολιτική παράταξη δραστηριοποιείται θα ήταν πιο εύκολη η απάντηση.
Αστειεύομαι, όχι ότι δεν θα ήταν πιο εύκολη η απάντηση, αλλά είναι εύκολη έτσι κι αλλιώς. Αυτοί που λένε «είσαι εδώ για να με κάνεις καλύτερο», δεν έχουν κίνητρο να γίνουν καλύτεροι, και μάλιστα σου το έχουν πασάρει τόσο ωραία, γιατί όσο δεν γίνονται, θα φταις εσύ.
Τώρα που το σκέφτομαι, έχει λαμπρό μέλλον στην πολιτική ο άνθρωπος. Αν ονειρεύεσαι να γίνεις μια μέρα Πρώτη Κυρία κάποιου είδους, όρμα.
σχόλια