________________
1.

Διαβάζω ανελλιπώς τη στήλη και οι απαντήσεις σου είναι αξιοθαύμαστες!
Έχω κι εγώ μια ερώτηση...μιας και, απ'ότι έχω καταλάβει, ζεις στη Ν.Υόρκη, μπορείς να περιγράψεις την κατάσταση όσον αφορά στο ρατσισμό; Έψαχνα χθες στο ιντερνετ πληροφορίες για μια εργασία σχετικά με το θέμα αυτό (το ρατσισμό γενικά, όχι στις Η.Π.Α),και βρέθηκα, μεταξύ άλλων, να διαβάζω σε sites ερωτήσεις/απαντήσεις απελπισμένων αντρών που ανακάλυψαν οτι η κοπέλα/σύζυγός τους τα είχε με μαύρο πριν απο αυτούς και σκέφτονταν να τη χωρίσουν.
Για κάποιο δικό μου, απροσδιόριστο λόγο, πάντα πίστευα οτι στην Αμερική τα ποσοστά του ρατσισμού είναι πολύ χαμηλότερα, μιας και είναι πολυπολιτισμική ήπειρος, και ειδικά στις Η.Π.Α, με τόσους αφροαμερικανούς στη showbiz και στην πολιτική. Τώρα σκέφτομαι ότι ίσως ήμουν ηλίθια που το πίστευα, γιατί είναι ενδεχομένως αναμενόμενο σε ένα μέρος που έχουν λάβει χώρα τόσες συγκρούσεις για το ζήτημα αυτό, υπάρχουν ακόμα γκέτο κλπ, να έχει παραμείνει ένα μέρος της παλιάς φυλετικής διάκρισης... Τέλος πάντων, φλυάρησα αρκετά πάλι. Θα ήθελα, αν μπορείς, να μου δώσεις μια εσωτερική εικόνα, μιας και ζεις εκεί. Ευχαριστώ!.- confused

Δεν ξέρω αν είμαι κατάλληλη για να απαντήσω, ούτε είναι εύκολο να απαντηθεί κάτι τέτοιο στο πόδι. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η κοινωνία έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά αλλά ναι, ρατσισμός κατά των μαύρων υπάρχει, και δεν χρειάζεται να είσαι ιδιαίτερα υποψιασμένος για να τον δεις. Η Νέα Υόρκη είναι από τις πιο πολυπολιτισμικές πόλεις του κόσμου, αλλά υπάρχουν περιοχές που δεν βλέπεις μαύρο, εκτός αν είναι υπάλληλος. Αντίστοιχα υπάρχουν ολόκληρες περιοχές που οι λευκοί ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, από την ανάποδη. Αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά. Το αγκάθι είναι πολύ μεγάλο, οι πληγές πολύ πρόσφατες, και η συζήτηση πολύ δύσκολη. Ακόμη πιο δύσκολη για όσους ισχυρίζονται ότι δεν είναι ρατσιστές, γιατί οι προκαταλήψεις είναι πολύ βαθιές και προκύπτουν σαν βίαια αντανακλαστικά, όταν είσαι απροετοίμαστος. Κάποτε είχα διαβάσει μια δήλωση του Ομπάμα, που είπε ότι ξέρει πώς είναι να διασχίζεις το δρόμο και να ακούς τις πόρτες των σταματημένων αυτοκινήτων να κλειδώνουν. Ντραπήκαμε βαθιά, ντρέπομαι και τώρα που το γράφω, γιατί συνειδητοποιήσαμε ότι κι εμείς ξέρουμε πώς είναι – από την ανάποδη πλευρά. Και δεν το είχαμε σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο, δεν είχαμε κάνει συνειδητή λογοκρισία σ' αυτή την αυτόματη αντίδραση, μέχρι να διαβάσουμε αυτή τη δήλωση. Κανείς δεν είναι ελεύθερος από ρατσισμό, πιστεύω. Είναι μια συνεχής μάχη να τον εντοπίζεις μέσα σου και να τον ξεριζώνεις, όπως τα αγριόχορτα, που είναι πολύ επίμονα και ξαναφυτρώνουν όταν δεν έχεις το νου σου.

Μια πολύ καλή περιγραφή της κατάστασης, πολύ εύστοχη, είναι στη συνέντευξη του κωμικού Chris Rock που έδωσε πρόσφατα στο Vulture και νομίζω ότι συνοψίζεται στα εξής λόγια:

«Το να λέμε ότι ο Ομπάμα είναι πρόοδος είναι σα να λέμε ότι είναι ο πρώτος μαύρος που έχει τα προσόντα για να γίνει πρόεδρος. Αυτό δεν είναι μαύρη πρόοδος. Αυτό είναι λευκή πρόοδος. Μαύροι με αρκετά προσόντα ώστε να γίνουν πρόεδροι υπάρχουν εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Η ερώτηση είναι, ξέρεις, τα παιδιά μου είναι έξυπνα, μορφωμένα, όμορφα, ευγενικά παιδιά. Έξυπνα, μορφωμένα, όμορφα, ευγενικά μαύρα παιδιά υπάρχουν εδώ και εκατοντάδες χρόνια. το πλεονέκτημα που έχουν τα δικά μου παιδιά είναι ότι συναναστρέφονται με τους πιο καλούς λευκούς ανθρώπους που έχει φτιάξει ποτέ η Αμερική. Ας ελπίσουμε ότι η Αμερική θα συνεχίσει να δημιουργεί καλούς λευκούς ανθρώπους.»

Η συνέντευξη είναι μεγάλη, αλλά αν θέλεις να μάθεις για το θέμα, είναι μια πολύ καλή αρχή.
 

________________
2.

Πριν απο 3 μήνες ξεκίνησε μια πολύ όμορφη σχέση με έναν άνθρωπο που με συγκίνησε για την απλότητα και μεγαλειότητα της ψυχής του. Στην αρχή δεν ήταν έρωτας, έγινε όμως, με δική του επιμονή και υπομονή. Τον ερωτεύτηκα για το χαρακτήρα του, τη σταθερότητά του, το πείσμα του να με κερδίσει. Μου μαθαίνει τί σημαίνει αγάπη και είναι πάντα δίπλα μου. Τον αγαπώ πραγματικά και είναι η πρώτη φορά στα 33 μου χρόνια που αγαπώ έναν άλλον άνθρωπο, όπως αγαπάει μια γυναίκα έναν άντρα.

Στις αρχές της σχέσης μας όμως, όταν δεν ήμουν ακόμη σίγουρη για το αν ταιριάζουμε, γνώρισα τελείως τυχαία έναν άλλον άντρα. Η έλξη που ένιωσα γι' αυτόν ήταν στιγμιαία. Προσπάθησα να τον βγάλω από το μυαλό μου, ώστε να δώσω μια αληθινή ευκαιρία στον άνθρωπο που είχα δίπλα μου, για να μου δείξει τί μπορούμε να κάνουμε μαζί στην πάροδο του χρόνου. Περιστασιακά έβλεπα τον άλλο, ο οποίος είναι οικογενειακός φίλος, σε εβδομαδιαίες συναντήσεις και κάθε φορά ένιωθα το ίδιο γι'αυτόν. Περίεργο, γιατί τα συναισθήματά μου για το αγόρι μου αυξάνονταν και κάθε μέρα κέρδιζε περισσότερο χώρο στην καρδιά μου.

Πριν απο λίγες μέρες λοιπόν, όταν συνειδητοποίησα οτί αγαπάω βαθιά το αγόρι μου και οτί είμαι πολύ τυχερή που τον έχω στη ζωή μου, πήρα την απόφαση να απομακρύνω τον άλλο, λέγοντάς του οτί δε μπορώ να τον βλέπω έστω και μια φορά την εβδομάδα κι ούτε να επικοινωνώ μαζί του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς η σχέση μου είναι σημαντική για μένα και οτί θέλω να της δώσω μια πραγματική ευκαιρία. Κι όλα αυτά χωρίς να έχει κάνει κανένας από τους δύο την παραμικρή νύξη για τα συναισθήματα ή τουλάχιστον την έλξη που νιώθει ο ένας για τον άλλο. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αποκύημα της φαντασίας μου. Δεν ήταν όμως, μετά από αυτό βρεθήκαμε και αποφασίσαμε να μην επικοινωνήσουμε ξανά. Μου είπε οτί σέβεται την απόφασή μου και ότι θέλει να είμαι ευτυχισμένη, ακόμα και μακρυά του. Τα συναισθήματά του ίδια με τα δικά μου. Τον αποχαιρέτισα με ένα φιλί και πολλές ενοχές καθώς αυτό μου έφτανε για να νιώσω ότι έχω προδώσει το αγόρι μου.

Γύρισα σπίτι και άρχισα να κλαίω, για αυτόν, για εμάς, για το χρόνο που δεν είχαμε, για την πεποίθησή μου οτί βρήκα ίσως 'τον άνθρωπό μου', αλλά δεν έιχα το κουράγιο να ρισκάρω και να το ζήσω. Δεν ήθελα να χωρίσω με το αγόρι μου για να μου δοθεί ο τρόπος να ζήσω και με τον άλλο. Οι παράλληλες σχέσεις δε μου αρμόζουν, σέβομαι και τον εαυτό μου και τους άλλους γύρω μου για κάτι τέτοιο.

Η ερώτησή μου Λένα, και συγνώμη για τις λεπτομέρειες αλλά τις θεωρώ αναγκαίες για να καταλάβεις, είναι η εξής:
Αφού συνειδητά πήρα την απόφαση να συνεχίσω τη ζωή μου με το φίλο μου, βασισμένη στο χρόνο που έχουμε περάσει μαζί και σε όλα αυτά που έχουν αποδειχτεί και από τις δύο πλευρές έως τώρα, γιατί νιώθω σα να μου εχουν ξεριζώσει την καρδιά; Γιατί πονάω τόσο πολύ για έναν άλλο άνθρωπο που ενώ η λογική μου μου λέει οτί ''δε τον ξέρεις καλά, άρα μπορεί να είναι δικές σου προβολές όλα αυτά που νιώθεις'', εγώ εξακολουθώ να πιστεύω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου οτί ίσως έχασα την μοναδική ευκαιρία να ζήσω με το άλλο μου μισό;

Μπορεί μια γυναίκα να αγαπάει δύο άντρες ταυτόχρονα, τον καθένα για διαφορετικούς λόγους; κι αν ναι, με ποιόν πορεύεται και ποιόν αφήνει πίσω της; -Φερμίνα Δάσα

Γιατί ρωτάς αν «γίνεται» κάτι, για το οποίο έχεις γράψει πέντε παραγράφους, επιχειρηματολογώντας υπέρ του ότι γίνεται; Ο μόνος λόγος που μπορώ να φανταστώ είναι ότι δεν είσαι σίγουρη ότι γίνεται, ότι κάπως αλλιώς εξηγείται όλη αυτή η ιστορία. Αλλιώς γιατί να ζητάς επιβεβαίωση;

________________
3.

Α, μπα προχτές η πεθερά μου, μου είπε ότι όταν το μωρό παίζει τα πόδια του (συγκεκριμένα τα τρίβει σα μύγα για να σας δώσω να καταλάβετε), αυτό σημαίνει ότι το δεύτερο παιδί της μάνας θα ναι αγόρι.

Δε σου ζητώ να μου σχολιάσεις πόσο αβάσιμος είναι αυτός ο συσχετισμός, αλλά θα το εκτιμούσα αν μου έδινες τα φώτα σου σχετικά με το πως γεννιούνται κάτι τέτοια. Ποιος το πρωτοείπε, και κυρίως πως μεταδόθηκε.

Θα μπορούσε άραγε κάποιος από μας να πει κατι εξίσου αβάσιμο και να μείνει μέσα στα χρόνια; Αν πχ πω εγώ μια μπούρδα που μου κατέβηκε, σε 5 εύπιστους φίλους, θα τα καταφέρω λες να το ακούσει η κόρη μου απ' τη δική της πεθερά;- -όταν τα λέγε ο Σάκης... #μηπιστευειςαυτάπουλέειολαός

Αν θα μπορούσε; Ξεχνάς την φραπελιά; Τους ψεκασμούς; Τι λέσχη τσίζμπεργκερ; Η επόμενη μεταφυσική μπούρδα που εξηγεί το ανεξήγητο βρίσκεται στην επόμενη γωνία. Εγώ σας λέω ότι όποιος δεν διαβάζει συστηματικά 'Α μπα' και δεν το διαφημίζει στους φίλους του, είναι καταδικασμένος σε πέντε χρόνια χυλόπιτες. Πείτε το και στον διπλανό σας.

Όσο για το «πώς»: μια εμπειρική παρατήρηση δύο φαινομένων, αν υπάρχει θέληση και μια γερή δόση ανοησίας, μπορούν να συσχετιστούν με το ζόρι. Είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης του χάους που μας περιβάλλει, για να αντέξουμε την τρομαχτική ιδέα του απροσδόκητου.

________________
4.

Λοιπόν α, μπα θα μου άρεσε πολύ να υπήρχε ένα μάθημα στα σχολεία σχετικά με το πώς να ψάχνεις αποτελεσματικά στο google.

Όταν μεγαλώσω και γίνω Υπουργός Παιδείας θα το προτείνω, αλλά μέχρι τότε θα ήθελα να μου πεις αν ακολουθείς κάποια λογική, κάποια βήματα και ποια είναι αυτά βεβαίως όταν ψάχνεις κάτι στο internet και θες σοβαρή απάντηση

Σας μερσώ μαντάμ! Ορεντουβάρ!- ωραίο πράγμα το ιντερνετ!

Μακάρι να γίνεις Υπουργός Παιδείας γιατί νομίζω ότι έχεις πολύ σωστή φιλοσοφία για το θέμα. Όταν ψάχνω μια σοβαρή απάντηση, πρώτα κοιτάζω ποιος το γράφει, πού το γράφει, και μετά το διαβάζω. Δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τις αξιόπιστες πηγές από τις υπόλοιπες, γιατί είναι πάρα πολύ λίγες και πολύ διάσημες. Είναι σίγουρο ότι θα μπορούσαμε να τσακωθούμε εδώ μέσα για το ποιες είναι αυτές, αλλά ας μην ξεκινήσουμε κουβέντα επιπέδου Facebook.

________________
5.

Τι κάνεις όταν έχεις κολλήσει με βλαμμένο μα και χαριτωμένο τύπο, που σε έχει ακυρώσει επανειλημμένα, αλλά εξακολουθείς να τον θες και γνωρίζεις καλό παιδί που δεν σε ελκύει σεξουαλικά(σαν να μην σου έφτανε ότι είσαι συναισθηματικά αλλού). Πότε θα ξεκολλήσω επιτέλους?? Να βγω και δεύτερο ραντεβού με το έρμο το παιδί, που εκ πρώτης δεν με εμπνέει, μπας και το δω αλλιώς? Ή θα τον δυστυχήσω τσάμπα και να κάτσω στ' αυγά μου μέχρι να βρω άλλον να μ' αρέσει καλύτερα (κι απ' αυτόν κι απ' αυτόν με τον οποίο είμαι κολλημένη)? Απ' την άλλη άμα δεν τον γνωρίσω λίγο, πώς θα δω αν μπορεί τελικά να μ' αρέσει περισσότερο, αν θα ταιριάξω? Κατανοώ ότι δεν μπορώ να περιμένω για πάντα τον α', γιατί ούτε θέλει ούτε θα 'ρθει, αλλά μήπως κι ο β' δεν φταίει? Τρώγοντας έρχεται η όρεξη τελοσπάντων ή απλά θα κουβαλήσω τα απωθημένα μου στην επαφή με τον β' και θα σκέφτομαι τον προηγούμενο??? Κατά κάποιο τρόπο έτσι (όπως φοβάμαι θα μεταχειριστώ τον β') μου φέρθηκε ο α'. Καλά... χειρότερα, αλλά προσπαθούσε να ξεπεράσει την πρώην τελοσπάντων. Είμαι ηλίθια και κανείς δε μου δίνει μια συμβουλή. Ξέρω πως δεν υπάρχει manual, αλλά είσαι θετικός, έξυπνος και συνετός άνθρωπος και θέλω την άποψή σου. Μακάρι να μου απαντήσεις πριν φτάσει η ώρα να ρίξω τη χυλόπιτα/το προχωρήσω-σαλα-μαντρα ετων24

Γίνεσαι φίλη με το καλό παιδί, αναγκάζεις τον εαυτό σου να ξεκολλήσει από τη χυλόπιτα, και συνεχίζεις τη ζωή σου. Αν είσαι λιγότερο τυχερή, ο χαριτωμένος αλλάζει γνώμη και αποδεικνύεται μηδενικό, το καλό παιδί σε φτύνει και ανακαλύπτεις ότι είναι τελικά υπέροχος, και ξαναστέλνεις ερώτηση στο 'Α μπα' για τον επόμενο γύρο.

Μπορείς να μάθεις στον εαυτό σου να μην διαχωρίζει τους άντρες σε «διαθέσιμους» και «μη διαθέσιμους» αλλά «κατάλληλους για σένα» και «ακατάλληλους για σένα». Προσπάθησε το, θα αλλάξει η ζωή σου.

________________
6.

Ο σύζυγος σε πρόσφατη συζήτηση, δήλωσε πως δεν είναι απιστία η συνεύρεση παντρεμενου με ιερόδουλες, διότι δεν υπάρχει πιθανότητα σύναψης σχέσης, επειδή δεν τις βλέπει σαν πρόσωπα. Όταν του αποκάλυψα πώς κάνω ψυχανάλυση τους τελευταίους 5 μήνες, γιατί νοιώθω δυσφορία ακόμα και στην σκέψη του, θύμωσε, με ρώτησε αν μου κόλλησε;! Ο ψυχαναλυτής! Ότι του είπα φαντασιοπληξίες και παρανοήσεις, δλδ έκανε σα να πρόκειται για απιστία. Τι γίνεται τώρα?- Αφου

Το «τι γίνεται τώρα» δεν προέκυψε όταν παραδέχτηκες στον εαυτό σου ότι νιώθεις δυσφορία ακόμα και στην σκέψη του; Τώρα είναι το «τώρα;»

________________
7.

σε λίγο καιρό θα κλείσω τα 25 και νιώθω τόσο μίζερος. φίλους καλούς έχω αλλά γκόμενο δεν έχω, δε βγαίνω, δε πίνω, δε μεθάω, δεν κάνω σεξ συχνά και γενικά δεν κάνω όλα αυτά που πολλοί λένε ότι έκαναν στην ηλικία μου. Ρε α, μπα, είμαι εγώ μίζερος και μουρόχαυλος; Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα μεταπτυχιακό που μου τρώει αρκετό χρόνο και ότι είμαι λίγο κλειστός ως άνθρωπος, αλλά τελικά τι θα έχω να λέω όταν μεγαλώσω; που είναι τα πάρτυ και δεν τα βλέπω πουθενά;- ήσυχο νιάτο

Στενοχωριέσαι που δεν κάνεις κάποια πράγματα ή που δεν κάνεις αυτά που σου λένε ότι πρέπει να κάνεις; Νιώθεις όντως μίζερος ή πιστεύεις ότι σύμφωνα με τη ζωή που κάνεις, θα έπρεπε να νιώθεις μίζερος; Σε νοιάζει τι θέλεις να κάνεις στην πραγματικότητα, ή τι θα λες όταν μεγαλώσεις; (Σε ποιον;)

Θα κάνω μια αναλογία για να σε ανεβάσω: ο Κάφκα έγραψε όλα αυτά τα συναισθηματικά ύψη και βάθη, όλες τις ιστορίες με τα συγκλονιστικά, θεμελιώδη ερωτήματα όλης της γκάμας της ανθρώπινης σκέψης, χωρίς να έχει μετακινηθεί από μερικά οικοδομικά τετράγωνα, και για πάρτι και ποτά και για σεξ ούτε λόγος. Βέβαια είχε και κατάθλιψη και κανέναν τρόπο για να την αντιμετωπίσει, αλλά η κεντρική ιδέα πίσω από την αναλογία (όσο τη γράφω τόσο πιο ακατάλληλη μου φαίνεται, αλλά τώρα το άρχισα και θα το συνεχίσω) είναι ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να ζήσεις: όπως εσύ ξέρεις.