LIVE!

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όχι άλλα διλήμματα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όχι άλλα διλήμματα Facebook Twitter
32


________________
1.


Θα προτιμούσες να φοράς ρούχα που αρέσουν μόνο σε σένα αλλά σε κανέναν άλλον ή ρούχα που δεν σου αρέσουν καθόλου αλλά αρέσουν στους άλλους;- χμμμ

O λόγος που δε μου αρέσουν τα υποθετικά διλήμματα, έστω και ως παιχνίδι, είναι ότι δεν πιστεύω ότι υπάρχουν στην πραγματική ζωή, και ως εκ τούτου, μου φαίνεται πολύ μεγάλη σπατάλη νοητικής διεργασίας.

________________
2.


Δεν το περίμενα, κανείς δε με προειδοποίησε και τώρα έχω απελπιστεί. Μάζεψα και γω μερικά λεφτουδάκια και αγόρασα ένα ωραιότατο δυαράκι μακριά από το κέντρο επαρχιακής μεγάλης πόλης γιατί μου αρέσει η ησυχία, έτσι και αλλιώς οι αποστάσεις είναι μικρές. Νεόδμητη οικοδομή, καλή κατασκευή, τέλειο μπαλκόνι. Καλορίζικο θα μου πεις. Τα είχα υπολογίσει όλα και τα είχα καταφέρει. Χα! Δεν υπολόγισα το κυριότερο. Πολλά συνομήλικα, χαρούμενα, ευτυχισμένα, νιόπαντρα, ζευγάρια.. Προσοχή κίνδυνος θάνατος! Τι κάνουν φυσιολογικά τα νιόπαντρα ζευγαράκια; Σεξ φυσικά. Και μετά; Μετά έρχονται τα τρισχαριτομένα παιδάκια στον κόσμο! Το χάρηκα, πήγα σε όσες βαφτίσεις με κάλεσαν , ευχήθηκα να ζήσουν όλα μέσα από την καρδιά μου! Τα παιδάκια όμως μετά από 5-6 χρόνια μεγάλωσαν. Εκεί άρχισαν όλα! Η οικοδομή βρίσκεται στο τέρμα οδού. Οπότε για την ευκολία τους οι γονείς τα βγάζουν στο δρόμο να παίξουν με το που βελτιώνεται ο καιρός. Πανζουρλισμός! Υπολόγισε 14 διαμερίσματα Χ 2 παιδάκια το κάθε ζευγάρι = 28 παιδιά. Τελευταία οι γονείς κλείνουν το δρόμο και με κορύνες ( ναι καλά άκουσες και δε με αφήνουν να παρκάρω κάτω από το σπίτι μου ¨γιατί είναι για τα παιδιά¨ ) και μετατρέπουν την περιοχή σε ιδιωτικό πάρκο. Οι φωνές δε σταματάνε από τις πέντε το απόγευμα μέχρι τις 11 το βράδυ. Το καλοκαίρι δε, από το πρωί! Όχι μόνο των παιδιών αλλά και των γονιών, που από τα μπαλκόνια παρακολουθούν τα παιδιά στο δρόμο φωνάζοντας ¨ΓιωργάαααΑΑΑΑΑΑΑκηηη! Αν χτυπήσεις θα σε σκοτώσω¨! Ντύσου! Φάε! Πρόσεχε! Μη μαλώνετε! Το μπαλκόνι το έχω καταργήσει. Δεν υπερβάλω. Δοκίμασα ωτοασπίδες ( ναι γελάστε όσο θέλετε ), τίποτα. Όσες φορές προσπάθησα να καλέσω φίλους το καλοκαίρι στο μπαλκόνι για κανένα κρασί φύγαμε γιατί η φασαρία ήταν απίστευτη και βγήκαμε έξω μέχρι αργά. Τώρα έμαθαν την καβάτζα και από άλλες γειτονιές και φέρνουν και από αλλού παιδάκια. Πάρκο διαμορφωμένο με παιδική χαρά υπάρχει στο δεκάλεπτο με τα πόδια αλλά προτιμούν το δρόμο γιατί βαριούνται να τα βγάλουν βόλτα, από το μπαλκόνι είναι πιο εύκολο. Τους μίλησα. Μίλησα στο διαχειριστή. Με κοιτούν σαν εξωγήινο. Μου λένε μα παιδάκια είναι! Οκ παιδάκια είναι αλλά εσείς είστε γονείς και πρέπει να τα φροντίζετε. Τα παιδιά θέλουν να παίξουν, να φωνάξουν, να εκτονωθούν, φροντίστε το αλλά τηρώντας τις ώρες κοινής ησυχίας, πάτε τα στο πάρκο δίπλα είναι. Ασχοληθείτε λίγο. Τίποτα. Ο φίλος μου δεν έρχεται πια να μείνει σε μένα, μόνο εγώ πηγαίνω. Είναι αδύνατον να δουλέψω στο laptop δε μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα, δε μπορώ να διαβάσω ένα βιβλίο, να δω μια ταινία, να ηρεμήσω στο σπίτι μου. Τι να κάνω;- Ανύπαντρος

Ειλικρινά, νομίζω ότι δυστυχώς δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Αν πραγματικά είσαι ο μόνος που ενοχλείται, σε έχουν φάει λάχανο.


Τι να πω; Να αλλάξεις σπίτι; Μόνο ότι αφού έκανες υπομονή πέντε χρόνια, σε άλλα πέντε θα έχεις ησυχάσει, γιατί μετά θα αρχίσουν τα ιδιαίτερα, τα ραντεβουδάκια και η βαριά και ασήκωτη εφηβεία, εκεί θα σταματήσουν εντελώς να μιλάνε για περίπου δέκα χρόνια. Αν δεν μπορείς να κάνεις υπομονή, μπορείς να τους πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα: φτιάξε μια μπάντα speed metal και κάντε πρόβες σπίτι σου.

________________
3.


αμπά πραγματικά λύσε μου αυτήν την απορία..πως γίνεται να βλέπουμε πολλές φορές τυχαία στον δρόμο άτομα που είτε γνωρίζουμε απλώς και μας είναι αδιάφορα είτε άτομα που δεν συμπαθούμε είτε άτομα που έχουμε απλώς ξαναδεί και τα θυμόμαστε αλλά ποτέ μα ποτέ να μην βλέπουμε τα άτομα που θέλουμε..- wasted youth

Γιατί αυτά τα άτομα που θέλεις να δεις (βασικά για έναν δε λέμε στην πραγματικότητα;) είναι ένα πολύ μικροσκοπικό κλάσμα σε σχέση με όλους όσους ξέρεις, στατιστικά εξηγείται πολύ εύκολα. Τώρα αν το εννοείς σε στυλ «γιατί να είναι έτσι και να μην είναι αλλιώς...» Καλύτερα να μην περιμένεις, αυτόν που θέλεις να δεις, πάρτον τηλέφωνο.


________________
4.


Λοιπον προσφατα συνειδητοποιησα οτι ειμαι γκέι βασικα προσφατα αφησα τον εαυτο μου να υο συνειδητοποιησει και το εχω πει σε ολους τους ποκυ κοντινους μου ανθρωπους εκτος απο τον κολλητο μου ο οποιος ειναι γενικα πολυ αντιθετος με το ολο θεμα . Ειχαμε σπασει για λιγους μηνες γιατι ειχε κανει χοντρη μαλκια και αν και τωρα τα εχουμε βρει δεν ξερω κατα ποδο οι ισορροπιες ειναι τετοιες ωστε να μπορεσρι να υπαρξει ενα δεδομενο τετοιου βελινεκους ... ολοι μου λενε να μην του πω κατι και εγω ο ιδιος πιστευω οτι μπορει να μη βγει δε καλο ομως νιωθω να πνιγομαι καθε φορα που ειμαστε μαζι ... ξερω οτι αν του το πω και τελικα σπασουμε δεν ηταν πραγματικος φιλος αλλα δε μου αρκει αυτο το ενδεχομενο ... ειμαστε φιλοι 13 χρονια τωρα και την περιοδο που δε μιλουσαμε ημουνα τοσο χαλια που τελικα και εκανα το πρωτο βημα και τον συγχωρεσα γιατι δε μπορω αν δεν ειναι αυτος στη ζωη μου ... τι να κανω ? Τα εχω χασει τελειως ... στα λεω εσενα για να παρω μια αντικειμενικη γνωμη ... ευχαριστω και ελπιζω να ερθει συντομα η απαντηση γιατι αρχιζει και μου στριβει σιγα σιγα ... –τοψαχνωακομα

Αυτό που πρέπει να παραδεχτείς, πριν κάνεις οτιδήποτε, είναι το τι αισθάνεσαι γι' αυτόν τον κολλητό σου. Στ' αλήθεια όμως. Δε χρειάζεται να το πεις σε κανέναν, αλλά στον εαυτό σου είναι πάρα πολύ κακή ιδέα να λες ψέματα.

________________
5.


Αγαπητή Λένα.
Θεωρώ η ίδια για τον ευατό μου, ότι είμαι ένα άτομο, αυστηρή μεν ως προς τις επιλογές που αφορούν τη ζωή μου, αλλά πολύ υποστηρικτική ως προς τους φίλους μου και με τεράστια κατανόηση ως προς τις δικές τους επιλογές, ακόμη και (ιδίως) όταν δεν συμφωνούν με τις δικές μου. Ποτέ δεν τους κρίνω, απλώς είμαι εκεί για να στηρίζω. Και οι φίλοι μου, πολύ συχνά μου εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους που με έχουν φίλη τους. Όμως, έχω διαπιστώσει ότι τα πραγματικά προβλήματα της ζωής τους, αυτά που καίνε, δεν μου τα εκμυστηρεύονται ποτέ, παρόλο που εγώ τα καταλαβαίνω, διότι φίλη τους είμαι και βλέπω. Και τότε, κάνω πως δεν κατάλαβα τίποτε, αφού θέλουν να το κρατήσουν μυστικό από μένα, δεν τους μαρτυράω ότι το ξέρω για να μην τους φέρω σε δύσκολη θέση. Είναι συνήθως προβλήματα που προκύπτουν από επιλογές που έχουν κάνει στη ζωή τους που εγώ δεν θα έκανα για τη δική μου ζωή, αλλά που, αν μου τα εκμυστηρεύονταν, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ήμουν με το μέρος τους. Πολύ πρόσφατα, άκουσα μία φίλη μου, η οποία έχασε ένα μεγάλο ποσό παίζοντας στο καζίνο να λέει σε κοινή μας φίλη: "Πω, πώ, αυτό να μην το μάθει η....(εγώ)" και πληγώθηκα πολύ. Τι κάνω λάθος και οι φίλοι μου δεν μπορούν να μοιραστούν μαζί μου τα πραγματικά προβλήματα της ζωής τους;- ΘΕΜΙΣ

Γιατί βρε πουλάκι μου κανείς δεν θέλει να παραδέχεται ότι τα έκανε σαλάτα σε άνθρωπο που δεν τα κάνει σαλάτα. Είναι τόσο αυτονόητο! Λέμε τα προβλήματά μας σε κάποιον που πιστεύουμε ότι θα καταλάβει επειδή έχει περάσει τα ίδια ή παρόμοια, για την ακρίβεια, σε κάθε άνθρωπο λέμε άλλου είδους προβλήματα. Σε άλλον θα πούμε για τη σύγκρουση με την φίλη μας, σε άλλον για τα ανυπάκουα παιδιά μας, σε άλλον ότι δεν βρίσκουμε παντελόνι στο νούμερο μας. Εσύ για ποιο πρόβλημα είσαι κατάλληλη; Γιατί η υποστήριξη και η κατανόηση είναι πολύ ωραία πράγματα, αλλά όταν λέμε τα θέματά μας, σπανίως θέλουμε λύση ή κατανόηση. Αυτό που ψάχνουμε είναι η ταύτιση. Ό,τι και να λέμε, ότι και να κάνουμε, αυτό που θέλουμε να ξεχάσουμε είναι η μοναξιά. Ξέρω ότι δεν σε βοήθησα με αυτά που λέω, αλλά – ρώτησες.

________________
6.

Λές(26.03.14)σε σχετική ερώτηση: ''Δεν δίνω απαντήσεις σε διλήμματα (είναι οι ερωτήσεις που δεν θέλω καθόλου). Δεν δίνω λύσεις. Δε λύνω προβλήματα. Δεν έχω λύσει ούτε μισό πρόβλημα, ούτε ένα δέκατο προβλήματος, ούτε ένα εκατοστό προβλήματος (καταλαβαίνεις πού το πάω). Στην καλύτερη περίπτωση νομίζω ότι εντοπίζω το πρόβλημα''...και πολύ σωστά τα λές. Ωστόσο,στη φόρμα υποβολής ερωτήσεων αναγράφεται: ''Η Α, μπα; λύνει απορίες και προβληματισμούς αισθηματικής, πολιτικής, επαγγελματικής ή οποιασδήποτε άλλης φύσης''. Εμφανής η αντίφαση,δε νομίζεις;- parasandalos

Λύνω απορίες ή προβληματισμούς του στυλ «γιατί οι φουστανέλες έχουν διαφορετικό μήκος» ή «γιατί δεν βλέπω αυτόν που θέλω τυχαία στο δρόμο», αλλά δεν μπορώ να δώσω λύσεις, ούτε να διαλέξω δρόμο διλήμματα αγνώστου ανθρώπου. Δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση «γιατί παθαίνω κρίσεις πανικού» ούτε «τι να κάνω που έχω κακές σχέσεις με τη μητέρα μου». Εγώ τουλάχιστον βλέπω διαφορά μεταξύ των δύο ειδών.

________________
7.

Ποτε καταλαβαίνεις πως μια θεραπευτική προσέγγιση δεν λειτουργεί και θα πρεπει να απευθυνθείς σε διαφορετικό ειδικό ; Επίσης υπάρχει κάποιος τρόπος να διακρίνεις αν ο θυμός που έχεις μετά τη συνέδρια με τον θεραπευτή πρόκειται σε ζητήματα που "σκαλίσε" ο ψυχολόγος η αν πρόκειται για κατι αλλο, όπως π.χ. μη σωστή επικοινωνία ανάμεσα στον θεραπευτή και στον θεραπεύομενο;- Watson

Αυτά τα ερωτήματα είσαι ελεύθερος να συζητήσεις (και πρέπει να συζητήσεις) με τον ψυχολόγο σου. Η αμφισβήτηση είναι μέρος της διαδικασίας και η συζήτηση που θα προκύψει θα είναι πολύ χρήσιμη, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αν την ξεκινήσεις, θα καταλάβεις ποια είναι η απάντηση.

32

LIVE!

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
Ερώτηση 2 "Αν δεν μπορείς να κάνεις υπομονή, μπορείς να τους πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα: φτιάξε μια μπάντα speed metal και κάντε πρόβες σπίτι σου." χαχαχαχαχα ΘΕΑ !!!
Προς "ΘΕΜΙΔΑ" Ναι,ρούχα που αρέσουν μόνο σε μένα και σε κανέναν άλλο.Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υποκριθεί,όχι για πάντα,όχι μέχρι το τέλος.Εάν δεν του αρέσει ένα συγκεκριμένο ρούχο/τρόπος ζωής θα το βγάλει καποια στιγμή προς τα έξω/προς τους άλλους.Εγώ αυτό έκανα και τώρα είμαι σχετικά πιο ελεύθερος από τότε που φορούσα ρούχα που άρεσαν μόνο στους άλλους.Βέβαια,είμαι και πιο μόνος,αλλά αυτό είναι το τίμημα της ειλικρίνειας προς τον εαυτό σου,υποθέτω. Μην φανταστείς κάτι σπουδαίο, για παράδειγμα έλεγα στους φίλους πως το να καπνίζεις χόρτο δεν είναι όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα που λένε ότι είναι.Κάτι παρόμοιο,με το καζίνο και την φίλη σου,δηλαδή.(άσχετο,αλλά,εάν κέρδιζε,θα σου το έλεγε;Ρωτάω,γιατί κάτι τέτοιο άφησες να υπονοηθεί στο κείμενό σου). Το αποτέλεσμα;Αραιώσαν με μένα σε σημείο να βλεπόμαστε μια φορά το μήνα και άμα!Να υποθέσω πώς τις υπόλοιπες 29 ημέρες το μήνα καπνίζουν;Εγώ φόρεσα το ρούχο του να μην καπνίζω/πίνω(είναι κι αυτό, το ξέχασα)και πληρώνω το τίμημα...αλλά ξέρω πως έκανα το σωστό,δηλαδή ήμουν ειλικρινής με μένα. Τέλος,πρεπει να σου πω πως τα πάντα στη ζωή έχουν να κάνουν με το δίπολο υπερηφάνεια και ταπείνωση.Οι άνθρωποί σου δεν σου έλεγαν τα δικά τους για να μην ταπεινωθούν μπροστά σε ένα ανώτερό τους κι εσύ βοηθάς για να τονώσεις τον εγωισμό σου,δείχνοντάς τους ποιος είναι το αφεντικό,απλά τα πράγματα! ΥΓ Δεν θα σου απαντούσα,για να σου αποδείξω πως την έχω όντως γραμμένη την γνώμη των άλλων,αλλά σκέφτηκα να μην έχεις την ίδια αντιμετώπιση/μυστικοπάθεια που έχεις απο τους δικούς σου στα σοβαρά ζητήματα.Το "γαμώτο" με τις γνώμες των άλλων δεν είναι αν αδιαφορούμε ή όχι,αλλά ποιες θα αναγκαστούμε να υιοθετήσουμε...
Βασίλη μου, σε ευχαριστώ που απάντησες.Αν κέρδιζε η φίλη μου, φυσικά και θα μου το έλεγε, για να μου αποδείξει ότι η επιλογή της να παίζει στο καζίνο είναι σωστή. Μα, το "γαμώτο" στην υπόθεση είναι ότι εγώ, ποτέ δεν της έχω πει ή δείξει ότι επικρίνω την επιλογή της. Γιατί στο διάολο θέλει να μου αποδείξει το οτιδήποτε; Αυτό με τρώει. Δεν νομίζω ότι βοηθάω για να τονώσω τον εγωισμό μου ή να τους δείξω ποιός είναι το αφεντικό. το κάνω για να μην μείνω ΕΝΤΕΛΩΣ μόνη. Γιαυτό ήταν και η ερώτησή μου προς εσένα για το αν αδιαφορείς για την γνώμη όοοολων (πρόσεξε: ανεξαιρέτως) των ανθρώπων. Όχι την δική μου που είναι αναμενόμενο να την έχεις γραμμένη, διότι μπορείς να ζήσεις και χωρίς εμένα, αλλά ΟΛΩΝ. Ανάμεσα στην ανηφόρα και την κατηφόρα, υπάρχει και το ....ίσιομα.
Απ'ότι κατάλαβα απ'τους σχολιασμούς, κανείς σας δεν έχει παιδιά. Κι εγώ έτσι εκνευριζόμουν και έβριζα με τη φασαρία, αλλά όταν την κάνει το δικό σου το παιδί, αλλάζεις γνώμη.Συμφωνώ να τα πάνε στο πάρκο, αλλά κάποιος που μένει κοντά στο πάρκο θα ενοχληθεί επίσης και θα ποστάρει στη lifo. Είναι άλυτο το πρόβλημα. Τα παιδιά κάνουν φασαρία. Η μόνη λύση είναι να κάνεις δικά σου για να μη σ'ενοχλεί. Αλλιώς...υπομονή...
Αγαπητή Α, μπα,δεν έχεις δίκιο για τα υποθετικά διλλήμματα.Δεν είναι καθόλου υποθετικά!Είναι τεστ για την ψυχή μας.Το συγκεκριμένο ήθελε να διαπιστωσει αν ως χαρακτήρας είσαι αυτόφωτη/ανεξάρτητη ή άγεσαι και φέρεσαι από τον κάθε τυχόντα!Εννοείται πως δίλημμα με ρούχα δεν υπάρχει στην πραγματική ζωή,αλλά πιστεύω πως βαθιά μέσα σου κατάλαβες τί εννοούσε ο ερωτών,αλλά επέλεξες να μην απαντήσεις (με διπλωματικό τρόπο,στο αναγνωρίζω αυτό) ίσως επειδή σε φοβίζει η απάντηση για τον εαυτό σου.Δεν σε κατακρίνω,αλλά εγώ θα απαντούσα "ρούχα που αρέσουν μόνο σε μένα και οι υπόλοιποι..."Όσο για τα παιδιά που παίζουν:κάτω τα χέρια από την μοναδική περίοδο αθωότητας στην ζώη ενός ανθρώπου, με οποιοδήποτε κόστος.Δεν προέχει η ησυχία μας ή το ατομικό μας συμφέρον,αλλά η ευτυχία των παιδιών.Κι εμένα μου συμβαίνει αυτό,αλλά χαίρομαι που υπάρχουν ακόμη παιδιά(κι εν γένει άνθρωποι)που χαίρονται την ζωή έξω στον δρόμο κι όχι μπροστά από οθόνες, κι ας μου σπάνε τα τύμπανα για πέντε ολόκληρες ώρες,αρκεί που δεν μου σπάνε τα νεύρα!Λυπάμαι που θα γίνω αυστηρός,αλλά όσοι νευριάζετε με τα φωνακλάδικα παιδιά,έχετε πεθάνει ψυχικά,για να μην γίνω Χριστός και σας αρνηθώ τον παράδεισο,Θεέ μου συγχώρεσέ με!Δεν έχετε κάνει πάρτυ όταν ήσαστε φοιτητές/τριες;
Ρούχα που αρέσουν μόνο σε σένα; Γιατί, στη ζούγκλα ζεις και δεν θα τα δει κανένας άλλος εκτός από σένα; Ή τόσο γραμμένη την έχεις την γνώμη όοοοολων των ανθρώπων; Σε καταφατική περίπτωση (για το αν σε νοιάζει καθόλου η γνώμη των άλλων) να υποθέσω βασίμως ότι σε αφήνει αδιάφορο και αν όοοολοι οι άλλοι έχουν γραμμένη την δική σου γνώμη;
Πάρτυ κάναμε, 1-2 φορές το χρόνο. Το 2/365 από 365/365 έχει διαφορά. Επίσης τα παιδιά κάνουν καλά να κοινωνικοποιούνται και να παίζουν έξω εν γένει, αλλά πιστέψτε με δεν έβλαψε κανέναν να του μαθαίνουν λίγο και τα όρια που δεν πρέπει να ξεπερνά, σε καμιά ηλικία. Δεν βλάπτει να μάθεις σε ένα παιδί ότι οι ανάγκες του είναι σημαντικές, αλλά δεν είναι αυτοδικαίως οι μόνες σημαντικές, εις βάρος των αναγκών όλων των άλλων. Μάλλον θα έλεγα ότι είναι ένα καλό βήμα για την κοινωνική αγωγή, που δε μπορείς να του την επιβάλεις έτσι ξαφνικά στα 13 του. Δε νομίζω ότι θα έβλαπτε αν περιόριζαν λίγο τις φωνές μετά τις 9 το βράδυ.
Εγω παλι χαιρομαι που βλεπω οτι υπαρχουνε τοσα πολλα παιδια που παιζουνε εξω αντι να αποβλακωνονται στο PC. Επισεις το παιδι δεν ειναι σκυλι να το πας μια βολτα στο παρκο και μετα να κατσει σπιτι... Τα παιδια εχουν αστειρευτη ενεργεια.. θα τα πας παιδικη χαρα, παιδοτοπο, σινεμα, στο σπιτι να παιξουν με αλλα παιδακια αλλα ποτε δεν ειναι αρκετο! παντα θα ακολουθει το παιχνιδι κατω απο το σπιτι με τα γειτονοπουλα. Παντα ομως! Δεν ειναι καλο ή κακό..Ειναι απλα φυσικο! το μονο φαουλ ειναι οι ωρες κοινης ησυχιας!...τουλαχιστον οι μεσιμεριανες... Παιδια δεν εχω αλλα θυμαμαι τα δικα μου παιδικα χρονια και ηταν ακριβως ετσι... Θυμηθειτε κι εσεις τα δικα σας...
Και παιδική χαρά, και παιδότοπο, και σινεμά, και φίλοι στο σπίτι, και παιχνίδι στη γειτονιά; Τι έγινε ρε παιδιά; Μόνο εγώ καθόμουν σαν το μαλάκα και έλυνα ασκήσεις μετά το σχολείο;Αααα, πρέπει να κάνω μια κουβεντούλα με τους γονείς μου...
εεεε ενταξει ρε συ... οχι ολα μαζι και οχι καθε μερα! παρασκευη, σαββατο, κυριακη, οταν την αλλη μερα το προγραμμα ειναι ευκολο, οταν την αλλη μερα εχουνε εκδρομη/αργια/γιορτη, οταν ειναι η μερα εκδρομη/αργια/γιορτη... μην νομιζεις, ψιλομαζευονται! και υστερα το καλοκαιρι τους αρχιζει μεσα Μαΐου (για να μην πω αρχες που χαλαρωνουν τα μαθηματα γιατι πλησιαζει το τελος)
#2 Πόσο σε καταλαβαίνω. Εδώ ένα απο τα παιδάκια της γειτονιάς πήρε σφυρίχτρα.Καταλαβαίνετε!Φρρρρ φρρρ απο τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ.Ποιός να μου το έλεγε ότι θα έρθει καιρός που θα ανυπομονώ να έρθει ο Σεπτέμβρης και να ανοίξουν τα σχολεία; Ή να κάνω σκέψεις του στυλ γιατί να κλείνουν τα σχολεία το καλοκαίρι;Αν μια οικογένεια πάει διακοπές να παίρνει το παιδάκι, αλλιώς σχολείο :P
Αγαπητή Λένα.Είμαι η ερωτώσα την ερώτηση 5. Βοήθησες. Πως δεν βοήθησες. Διαβάζοντας την απάντησή σου, μονομιάς, μου πέρασε όλο το παράπονο και ο θυμός που είχα για τους φίλους μου. Δεν είναι λίγο αυτό. Μόνο αυτονόητο δεν θεωρούσα αυτό που απάντησες. Γιατί δεν το σκέφτηκα μόνη μου ότι έτσι έχουν τα πράγματα; Προφανώς, γιατί έτσουζε η απάντηση. Όπως δεν έχει ενδιαφέρον ένα βιβλίο που περιγράφει ευχάριστες καταστάσεις, δεν έχει ενδιαφέρον ένας φίλος που δεν κάνει λάθη. Κάνω λάθη, απλώς τώρα θα τους τα δείχνω κιόλας, για να δουν οτι μπορούν να ακουμπήσουν πάνω μου. Ευχαριστώ τα μέγιστα, Θέμις.
#4 Εφόσον είναι τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής σου φαντάζομαι πως δε θα θέλεις η σχέση σας να στηρίζεται σε ανειλικρινή θεμέλια. Σίγουρα είναι υψίστης σημασίας να σε αποδεχτεί ο κολλητός σου γι' αυτό που είσαι, αλλά το να αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου είναι θεμελιώδες και αυτό ξεκινάει από μέσα σου - όχι από τη στάση των άλλων απέναντί σου. Σε κάθε περίπτωση μην προδικάζεις το πως θα το πάρει εάν του το πεις. Ίσως να χρειαστεί χρόνο για να το φιλτράρει, αλλά μπορεί να σε εκπλήξει και θετικά. Στο κάτω κάτω τι είναι πιο τρομακτικό; Πως θα αντιδράσει ο φίλος σου ή εσύ να φοβάσαι να εκφράσεις αυτό που είσαι;
#1. Συμφωνώ πάρα πολύ όμως με την Α μπα. Επίσης καλό είναι να έχουμε μια ελαφρότητα, καθώς και μια κατανόηση για τους άλλους (ενσυναίσθηση) αλλά η στρεβλή αντιμετώπιση της πραγματικότητας μάλλον σε βράχια θα μας ρίξει παρά σε απάνεμα λιμάνια γαλήνης και αυτογνωσίας. Έτσι γιατί φρονώ ότι είναι καλό να είμαστε και λίγο υποψιασμένοι.
#1 Α,μπα, μου φαίνεται ότι είσαι πολύ αυστηρή εδώ.Δεν είναι κακό τα υποθετικά διλήμματα-παιχνίδια και να ξεφεύγουμε καμιά φορά από την "πραγματική ζωή".
Επίσης, #2, νοικιάζοντας το σπίτι σου με την ώρα τις ώρες αιχμής, μπορείς να το μετατρέψεις σε ένα υπερσύγχρονο κέντρο οικογενειακού προγραμματισμού που θα παρέχει μια επαναστατική μέθοδο αντισύλληψης σε νέους και νέες. Εσύ στο μεταξύ, μετακομίζεις αλλού, κατά προτίμηση δίπλα σε νεκροταφείο, όπου, από προσωπική πείρα μπορώ να σου πω, 5-11 θα απολαμβάνεις την απόλυτη νέκρα.
Πωπω Α,μπα την καλύτερη συμβουλή έδωσες! Συνδυάζοντας και τη συμβουλή του Dex_, θεωρώ ότι ακόμη καλύτερα θα ήταν να επιλέξει μπλακ μέταλ, υιοθετώντας και την ανάλογη περιβολή και διακόσμηση του χώρου. Ανάποδοι σταυροί, πεντάλφες, και από μέσα να αντηχούν Immortal, Mayhem, Finntroll και δώσ'του. Μπουχός θα γίνουν.Αν τότε τολμήσουν τα περί κοινής ησυχίας ξαφνικά, θα έχει ένα πάτημα για να μιλήσει για τα 2 μέτρα και 2 σταθμά.
Πρόσεξε γιατί έχω δεί ταινίες όπως το "Village of the damned" και το "Children of the corn", ενδεχομένως το black metal να έχει άλλη επίδραση στα παιδάκια και βλέπω το φίλο μας να γίνεται θυσία στον Βελζεβούλη.
Αντιmetalοσπησισμός:Όχι στις ρατσιστικές διακρίσεις ανάμεσα στα είδη του μέταλ!Όλα τα είδη του είναι όμορφες πεταλούδες που μπορούν να μεγαλώσουν και να γίνουν ματοβαμμένοι χασάπηδες με εκτοπλασματικό αλυσοπρίονο...Διακρίνω μια εμπάθεια προς το speed;Lemmy highly disagrees with your statement...
Delusions για να απαντήσω για το Lemming,συγγνώμη,Lemmy,θα πρέπει να μπω στο τί ανήκει πού και το σιχαίνομαι αυτό.Πάντα θεωρούσα τους Motorhead κάτι μεταξύ γρήγορου ροκ (πανκ δηλαδή;) και h/c.Ποτέ metal και κυρίως speed.Οχι ότι φοβάμαι να τους κράξω κιόλας,πχ αυτός ο δίσκος (lol) που έβγαλαν πριν από κανένα δύο μήνες ή και παραπάνω,δε θυμάμαι ακριβώς,είναι ολόιδιος με τους προηγούμενους και τελοσπάντων όλα είναι πάνω κάτω ίδια.Δεν αντέχω ούτε το speed και κυρίως το power.Αντιθέτως,τους Motorhead τους ακούω μια χαρά.Το μόνο speed που μπορώ ν΄ακούσω είναι αυτο :http://www.youtube.com/watch?v=pYZ5TpXpoSUΣε είχα ρωτήσει για τους film,γιατί ήθελα να χαλαρώσω το κλίμα,νόμιζα ότι εκτείθεσαι και δε μου άρεσε.Yo!Πεταλούδες,αρπάξτε τα husqvarna!
Bagle,καλαμπούρι να γίνεται.Δεν το έπιασα πάλι αυτό με τους film ότι εκτέθηκα κάπου.Ξαναρίχτο :/ Α όχι ούτε εγώ γουστάρω να ξεκινήσουμε τα classifications.Είναι και βαρετό,άιντε να γράφεις και γιατί το ένα γιατί το άλλο...Στο γυμνάσιο ίσως και να το έκανα...Απλά έχουν και λίγο από speed.Ας λήξει εδώ ειρηνικά με το άνοιγμα μιας μπύρας.Cheers!Ώρες ώρες μου δίνεις την εντύπωση πως μεγάλωσες στην Δυτική Γερμανία...
Υπερασπιζόσουν τους E. Litany σε ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν τίποτα.Δε λέω άλλα.Οχι μόνο δε μεγάλωσα Γερμανία,ούτε στο Γαλάτσι δεν έχω πάει.Πώς σου΄ρθε αυτό;lol Και τόσο συγκεκριμένα κιόλας!Α,μια στιγμή,απ΄το όνομα;Speed και μπύρα,τι άλλο να ζητήσει κανείς..
#5. Λοιπόν αυτό με τα παιδάκια το έχω και εγώ. Μάλλον όχι με τα παιδάκια, αφού δεν μπορείς να μαλώσεις ένα πεντάχρονο αλλά με τους γονείς που δεν κάθονται να ασχοληθούν, που δεν τα μαλώνουν, που δεν τα μαζεύουν και που θεωρούν ότι επειδή έχουν παιδάκια, όλα τους ανοίκουν και έχουν πάντα δίκιο. Η λύση είναι απλή, να τσακωθείς, να γίνεις κακός, περίεργος και στραβόξυλο να μάθουν να μην παίζουν έξω από το σπίτι τους. Κάλεσε και την αστυνομία καμία φορά, δεν κάνει κακό. Τέτοια πράγματα τα διεκδηκείς αλλιώς σε καταπλακώνουν. Επίσης πάρκαρε όπου θέλεις (αρκεί να μην είσαι παράνομος) και αν πέσει καμία μπάλα πάνω στο αμάξι κάνε τους χοντρή φασαρία. Τέλος αν τίποτε από αυτά δεν πιάσει, πάρε δύο ρότβαιλερ και άστα να αλονίζουν στο μπαλκόνι σου.