__________________
1.
"Βρε Αμπα μου,
το αγόρι μου ξέχασε τα γενέθλια μου! Είμαστε μαζί δύο χρόνια και προτίμησε να πάει σινεμά σήμερα αντί να γιορτάσει μαζί μου! Του είπα να βγούμε σήμερα(νομίζοντας ότι θυμάται) και είπε ότι δυστυχώς έχει κανονίσει σινεμά! Βγήκα με τους φίλους μου χωρίς να πω κάτι και πιστεύοντας ότι θα περάσει αργότερα να μου πει ένα χρόνια πολλά ή έστω θα τηλεφωνήσει! Αλλά το ξέχασε παντελώς κι εγώ από τον εγωισμό μου δεν είπα τίποτα να το θυμίσω. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια δεν είναι και τραγικό! Γιατί με πείραξε λες τόσο πολύ που δεν μου είπε ένα χρόνια πολλά ενώ κάθε μέρα είναι γλυκός και στοργικός; Εσένα θα σε πείραζε;"
Αγαπητή φίλη, η ζωή δεν είναι σαν τις ταινίες. Αν χωρίσεις με κάποιον, μην περιμένεις να σε κυνηγήσει στο αεροδρόμιο, δεν θα ξέρει σε ποια πύλη είσαι. Δεν προτίμησε να πάει σινεμά αντί να γιορτάσει μαζί σου. Πήγε σινεμά γιατί δεν ήξερε ότι έχεις γενέθλια. Δεν το ξέχασε. Δεν το ξέχασε γιατί ποτέ δεν το θυμόταν, γιατί δεν είναι πολλά δύο χρόνια για να θυμάσαι κάτι τέτοιο, και τα γενέθλια δεν είναι το ίδιο σημαντικά για όλους, ούτε σε αγαπούν περισσότερο αυτοί που θυμούνται κάτι τέτοια. Μερικοί απλώς τα θυμούνται, και άλλοι δεν τα θυμούνται, γιατί δεν το θεωρούν σπουδαία υπόθεση.
Αν θέλεις το αγόρι σου στα γενέθλια σου, πες του μερικές μέρες πριν ότι έχεις γενέθλια, και άλλη μια φορά μια μέρα πριν. Αν τα ξέχναγε τότε, αυτό μάλιστα, θα ήταν λόγος για να θυμώσεις. Και την επόμενη φορά που θυμώσεις για κάτι, πες το. Η σιωπηλή τιμωρία είναι ο πιο παιδικός και ο πιο αναποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσεις ένα αρνητικό συναίσθημα.
__________________
2.
"Διαβαζω συχνα τη στήλη σου και οι απαντησεις σου με βαζουν σε σκεψεις ειτε συμφωνω ειτε οχι... θελω να μοιραστω το πρόβλημά μου, προσπαθοντας να είμαι συντομη και σαφης.
Δεν ξερω αν εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση (πραγμα που δε θελω καν να σκέφτομαι για τον εαυτο μου). Απο τοτε που χωρισαμε επελεξα να εξαφανιστω κ να κοψω καθε επικοινωνια. Ειχαμε να μιλησουμε αρκετα χρονια, στο μεταξυ εκανα καποια αλλη σχεση,χωρισα εβγαινα με αλλους κλπ. Εμφανιστηκε ξανα με εντελως κουλη δικαιολογια κ ενω εγω ημουν ηδη ερωτευμενη με αλλον.θεωρησα οτι η προσεγγιση ηταν φιλικη γι αυτο κ συνεχισα να του μιλαω, ειχαμε φτασει στο σημειο να αναλυουμε τα γκομενικα μας κ να δινουμε συμβουλες ο ενας στον αλλο. Βγηκαμε μετα απο καιρο για ποτο,ηπιαμε λιγο παραπανω και εκεινος πηγε να με φιλησει (ενω ηξερε οτι ειμαι ερωτευμενη μ αλλον) τον σταματησα κ του εξηγησα οτι δεν τον βλεπω ετσι κ θεωρησα οτι το καταλαβε. Βγηκαμε ξανα και παλι τα ιδια. Εξαφανιστηκα για καποιο χρονικο διαστημα κ του στειλα μετα απο πολυ καιρο για να μαθω νεα του. Μου απαντησε οτι βγαινει με καποια κ οτι δεν ηξερε πως να μου το πει γιατι αντιδραω περιεργα οταν τον βλεπω με αλλη (να τονισω οτι μετα τον χωρισμο μας ειχε κανει σεξ με αλλη σε ενα παρτυ σχεδον μπροστα στα ματια μου, και 'γω απλως εφυγα απ το χωρο που γινόταν ολο αυτο χωρις να κανω τιποτ αλλο). του απαντησα με τροπο που τον εβαλε στη θεση του. Βγηκαμε μετα απο 9 μηνο και παλι για ποτο κ ενω εκεινος ειχε σχέση. Μετα το ποτο του ζητησα να με παει σπιτι κ αυτος με πηγε σπιτι του.καναμε σεξ.δεν ξερω γιατι το εκανα (χεστηκα για τη σχεση του εδω δεν νοιαζει αυτον... Εγω γιατι το εκανα;) και σε ρωταω. Γιατι ενας άνθρωπος που δε θελει κατι αλλο απο σενα τα κανει ολα αυτα; (η απαντηση που δινω στον εαυτο μου είναι ότι είναι ανασφαλης και κομπλεξικος πχ με το που χωριζει απο μια σχεση μπαινει κατευθειαν σε αλλη ) εγω ομως γιατι ελκυω αυτον τον ανθρωπο; τον εχω φτυσει τον εχω βρισει, κ εκεινος με ξαναπροσεγγιζει.(στην αρχη φιλικα παντα!!!και πολυ πολιτισμενα) πιστευω είναι λαθος μου που δεν τον πλακωσα στις μπουνιες τοτε που επρεπε .Δε γουσταρω να είμαι η ""καλη κοπελα"" ""το σιγουρακι"". Δε θελω να αποπνεω αυτο στους αλλους κ κυριως δε γουσταρω να είμαι χαλί κανενος. Θελω καποια στιγμη να κανω μια σοβαρη σχεση με καποιον που να με γουσταρει κ να με σεβεται. Ζηταω πολλά; Τι να κανω; "
Μόνη σου αποφάσισες ότι είσαι το χαλί, η αδικημένη, αυτή που έχει πρόβλημα αυτοπεποίθησης, μόνη σου πείστηκες, και μόνη σου κάθεσαι και βασανίζεσαι.
Το ζουμί της ερώτησης είναι το "γιατί κάποιος που δεν θέλει κάτι άλλο από σένα τα κάνει όλα αυτά". Ποια "όλα αυτά;" Τα όλα αυτά είναι φλερτ, κάτι ερωτικά ραντεβού, και λίγο περιστασιακό σεξ. Δεν είναι πολλά, αλλά και πολλά να ήταν, κερδίζει το γεγονός ότι είναι πολύ διασκεδαστικά. Αυτός διασκεδάζει πάντως. Εσύ γιατί δεν μπορείς; Γιατί δεν μπορείς να το δεις από την ανάλαφρη πλευρά, ακριβώς όπως του αξίζει: είναι ένας πρώην με τον οποίον καβλαντιζόσαστε όταν δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε. Γιατί τόσοι συμβολισμοί και στενοχώρια και ψυχανάλυση για το τίποτα; Γιατί είναι τόσο αυτονόητο ότι δεν σε σέβεται, από πού προκύπτει; Αν κάποιος δεν θέλει να τα φτιάξει μαζί σου σημαίνει ότι δεν σε σέβεται; Γιατί δεν βλέπεις πόσο κολακευτικό είναι ότι κάποιος σε γουστάρει ακόμα, μετά από τόσα χρόνια; Από πού προκύπτει ότι είσαι η καλή κοπέλα; Θέλεις η σοβαρή σχέση να είναι μαζί του; Αν ναι, αυτό που κάνεις είναι αυτοκαταστροφικό. Αλλά αν όχι, πού είναι το πρόβλημα; Θέλεις σοβαρή σχέση, ωραία. Μέχρι να τη βρεις, πειράζει να φλερτάρεις με τον πρώην σου;
__________________
3.
"Αγαπητή Αμπα,
εδώ και 7 χρόνια ο μπαμπάς μου πάσχει από μια χρόνια νόσο των πνευμόνων (ΧΑΠ προχωρημένου σταδίου) Όπως ίσως ξέρεις η νόσος οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο κάπνισμα. Ο μπαμπάς μου ήταν σε όλη του τη ζωή βαρύς καπνιστής και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου προσπαθούσα να τον κάνω να το κόψει μιλώντας του κι εντάσσοντας τον σε διάφορα προγράμματα για διακοπή( είμαι γιατρός αλλά παιδίατρος). Παρ' όλα αυτά, όπως όλοι ξέρουμε και δεν πρέπει να αυταπατώμαστε, δεν μπορείς να αλλάξεις κάποιον επειδή το θέλεις. Το κάπνισμα όμως καθώς και οι νόσοι που σχετίζονται μ αυτό μου έχουν δημιουργήσει τόσο άσχημες εμπειρίες ( παροξύνσεις του μπαμπά και τρέξιμο στα επείγοντα, άγχος για τις ώρες που μένει μόνος μήπως συμβεί κάτι με την οξυγονοθεραπεία του, επεμβάσεις και ψυχολογική υποστήριξη) που ειλικρινά το σιχαίνομαι. Το πρόβλημα μου είναι ότι ο φίλος μου που είμαστε μαζί 5 χρόνια, με έχει ζήσει και ξέρει πως αισθάνομαι γι αυτό, πριν 6 μήνες άρχισε να καπνίζει. Να πω σ αυτό το σημείο ότι συζούμε και η δικαιολογία είναι ότι είναι πιεσμένος στη δουλειά. Εγώ όμως δεν μπορώ να το ανεχτώ. Στενοχωριέμαι που τον βλέπω με το τσιγάρο, ζω ξανά όλες τις στιγμές με το μπαμπά και δεν θέλω να είμαι με κάποιον που καπνίζει. Όσο περίεργο-ρηχό κι αν ακούγεται έτσι νιώθω. Είναι δικαίωμά του να κάνει ότι θέλει στο σώμα του αλλά εγώ δεν αντέχω να το ξαναπεράσω. Δεν έχει πρόθεση να το κόψει. Όλοι οι φίλοι μου με θεωρούν τρελή που θέλω να τα μαζέψω και να φύγω. Εσύ τι λες; "
Μπορείς να χωρίσεις για όποιο λόγο θέλεις. Οι συνειρμοί είναι πολύ έντονοι, και αν δεν αντέχεις να ξαναζείς όλα αυτά όταν βλέπεις τον φίλο σου να καπνίζει, είναι λογικό να θέλεις να απομακρυνθείς.
Όμως δεν θα μπορείς να αποφύγεις το θέμα για πάντα, και όσο μακριά και να πας, το τραύμα θα είναι εκεί που είναι. Το τσιγάρο είναι ένα σύμβολο, δεν είναι η ουσία του προβλήματος που έχεις. Είσαι κόρη, και είσαι γιατρός. Αυτό που σε έχει πληγώσει είναι ότι δεν κατάφερες να αλλάξεις τον πατέρα σου. Μπορεί να νιώθεις ότι δεν σε αγαπούσε αρκετά ώστε να εγκαταλείψει το κάπνισμα για χάρη σου – όσο και αν ξέρεις ότι δεν λειτουργεί έτσι ο εθισμός – και επειδή είσαι και γιατρός, νιώθεις διπλή την απόρριψη και την αποτυχία.
Ο φίλος σου δεν είναι ο πατέρας σου. Δεν παθαίνει ΧΑΠ προχωρημένου σταδίου όποιος καπνίζει. Δεν θα ζήσεις ακριβώς τα ίδια, και το κάπνισμα του φίλου σου δεν είναι προσωπική μομφή απέναντι σε σένα. Είναι μια πολύ βλαβερή συνήθεια, αλλά είναι δικό του θέμα, δεν είναι δικό σου, όσο κι αν το αισθάνεσαι δικό σου.
__________________
4.
"Αγαπητή ""Α,μπα"", αισθάνομαι ότι είσαι από τους μόνους ανθρώπους που θα μπορούσα να θέσω τον προβληματισμό μου χωρίς να νιώσω εξωγήινη..
Είναι περίεργο πολύ που ώρες ώρες αισθάνομαι ότι το να είσαι γυναίκα είναι ευχή και κατάρα μαζί; Γιατί βλέπω συνεχώς σεξισμό (έστω και υφέρποντα) εκεί που οι άλλοι δεν βλέπουν; Γιατί δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ κατανομή ρόλων και απόδοση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών ανάλογα με το φύλο και γιατί κανένας δε συμφωνεί μαζί μου όταν θέτω αυτούς τους προβληματισμούς;
Ίσως είμαι υπερβολική αλλά αισθάνομαι ότι η ζωή μου θα ήταν πολύ πιο εύκολη αν ήμουν άνδρας. Οι άνδρες δεν καλούνται να είναι τέλειοι σε όλα και να συνδυάζουν δουλειά,σπίτι,παιδιά,καλή εμφάνιση κ.λ.π..Οι άνδρες δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι άλλο από το να βάλουν κάτι ωραίο και καθαρό για να θεωρηθούν επαρκώς περιποιημένοι για τη δουλειά ή για την έξοδο.Οι άνδρες δεν χρειάζονται εντυπωσιακά ρούχα ειδικά για τις εξόδους,ούτε αναγκάζονται να αγοράζουν καλλυντικά και βαφτικά. Τέλος(αυτό είναι βιολογικό), οι άνδρες,αν δεν κολλήσουν κάποιο ΣΜΝ,μπορούν να έχουν μια άνετη σεξουαλική ζωή χωρίς μυκητιάσεις και ουρολοιμώξεις που αναγκάζουν άπειρες γυναίκες να μην μπορούν να χαρούν το σώμα τους και να απέχουν..
Μπορεί να χρήζω ψυχολογικής βοήθειας, αλλά πιστεύω ότι αν ήμουν άνδρας δε θα είχα όλα αυτά τα άγχη που έχω τώρα και θα περνούσα πολύ πιο όμορφα...Πιστεύεις ότι έχω πρόβλημα που έχω αυτές τις σκέψεις;
Υ.Γ.: Είμαι υπερβολική που με ενόχλησε αφάνταστα όταν έπειτα από βραδυνή έξοδο, ένας φίλος μου μου είπε ότι θα μπορούσα να είμαι πολύ πιο εντυπωσιακά ντυμένη όπως είναι όλες οι άλλες κοπέλες στα κλαμπς;Δεν ήξερα ότι πρέπει να φαλιρίσω για να μπορώ να πάω για ένα ποτό.."
Το «να είσαι γυναίκα είναι ευχή και κατάρα» είναι κάπως δραματική δήλωση, αλλά ναι, προφανώς αν ήσουν άντρας θα ήταν πιο εύκολη η ζωή σου. Δεν χρειάζεται τόσος προβληματισμός και τόση ανάλυση.
Θα ήταν πιο εύκολη η ζωή σου, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ήσουν πιο ευτυχισμένη/ος. Μην το φτάνεις μέχρι εκεί. Η ικανότητα να φτιάχνεις προϋποθέσεις για ευτυχία είναι άλλο θέμα.
__________________
5.
Το αγόρι μου σπουδάζει εκτός Αθηνών και μου έχει λείψει πολυ καθώς εχω να τον δω περίπου έναν μήνα. Μου έχει λείψει όμως και η ερωτική επαφή που είχαμε. Πώς να του το πω χωρίς να περάσει καν από το μυαλό του ότι μπορεί να γίνει με άλλον;
Τι νοητικό άλμα είναι αυτό;
Αν του πεις «μωράκι μου σε σκέφτομαι και βραχυκυκλώνουν τα τακάκια μου» και αυτός καταλάβει ότι αυτό σημαίνει ότι όταν λες ότι θέλεις αυτόν αυτό σημαίνει ότι βγαίνεις στους δρόμους για να βρεις επιβήτορα, τότε το αγόρι σου έχει τεράστιο πρόβλημα. Αν εσύ πιστεύεις ότι το να βραχνιάζουν οι μεντεσέδες σου είναι αφύσικο και είναι ένδειξη λανθάνουσας νυμφομανίας, τότε έχεις εσύ ένα τεράστιο πρόβλημα. Κάτι μου λέει ότι συμβαίνει το δεύτερο.
Οι άνθρωποι, όταν ερωτεύονται, ερωτεύονται τον άλλον άνθρωπο ολόκληρο. Δεν σου έχει λείψει «και» η ερωτική επαφή. Δεν είναι ξεχωριστό πράμα από τα υπόλοιπα.
__________________
6.
"Τώρα, θα σας κουφάνω όλους μαζί με αυτά που θα πω, αλλά βρε παιδιά, θα σκάσω αν δεν τα πω. Μπορείτε να μουτζώσετε και την οθόνη άνετα, εξάλλου δεν θα σας βλέπω.
Λοιπόν, έχουμε μία συγγενή στο σόι, θεία, η οποία είναι η επιτομή της γκαντεμιάς και της γρουσουζιάς. Ήταν μία πανέμορφη γυναίκα στα νιάτα της, και ίσως γι'αυτό είχε καβαλήσει το καλάμι. Για τους χ και ψ λόγους, τελικά δεν παντρεύτηκε ποτέ. Το φέρει βαρέως και κατά καιρούς βρίζει και βγάζει μεγάλη πίκρα στα αδέλφια της που ""έμεινε εκείνη πίσω"" και οι υπόλοιποι ""έκαναν τη ζωή τους"", και ""τώρα είναι στα σπίτια και τις οικογένειές τους"", ενώ εκείνη ""είχε μείνει ορφανή και μόνη"".
Που λέτε, στο όμορφό μας σόι είμαστε 7 ξαδέλφια, ζωή να 'χουμε. Από 28 εως 46 ετών, πάνω κάτω. Έξι κορίτσια και ένα αγόρι. Από όλα τα ξαδέλφια, για εξηγήστε μου βρε παιδιά πώς κι έχει κάνει οικογένεια μόνο το αγόρι; Έξι κοπέλες είμαστε, άλλες σαν τα κρύα τα νερά και άλλες όχι (δεν το κρύβουμε), και καμία, μα καμία, δεν έφτασε ποτέ κοντά στην "αποκατάσταση"". Ποια αποκατάσταση τώρα που το λέω, ούτε καν σε σοβαρό δεσμό. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι πως όλες μας, όσες είμαστε μόνο κορίτσια στην οικογένεια, έχουμε χάσει τους μπαμπάδες μας. Ζει μόνο ο θείος που έχει το αγόρι. Πλέον είμαι πεπεισμένη πως αυτή η γυναίκα έχει ρίξει κάποια κατάρα, να μείνουν ορφανές και μόνες τους όλες οι κοπέλες του σογιού, όπως "ορφανή και μόνη" έμεινε κι εκείνη. Και αναρωτιέμαι από τη μία: Είναι δυνατόν να σκέφτομαι τέτοιες βλακείες; Εντάξει, απλώς δεν έτυχε να κάνει δική της οικογένεια κάποια από εμάς. Και από την άλλη ξανασκέφτομαι: Ναι, αλλά είναι δυνατόν 6, έξι, όχι 2-3, άντε 4, αλλά έξι κορίτσια να είναι ολομόναχα και μάλιστα να έχουν χάσει και τον πατέρα τους; Σας λέω, τουλάχιστον οι 2 ξαδέλφες είναι γκομενάρες, έτσι; Οι περισσότερες επίσης έχουμε σπουδάσει, έχουμε τις δουλειές μας, καλό κοινωνικό κύκλο, τα ταξίδια μας, μια όχι περιορισμένη κοινωνική ζωή δηλαδή,
Για δώστε μια εξήγηση, βρε παιδιά... Α μπα μου, με συγχωρείς αν σε κούφανα, αλλά ζητάω απόψεις!
Υ.Γ. Μην ακούσω για ξόρκια και μαντείες και τέτοια. Για μία λογική εξήγηση ήρθα. Έστω, μεταφυσικά λογική. Τι να πω."
Η οικογενειακή σας ιστορία σας έχει ενδιαφέρον. Μου φάινεται ότι θα ταίριαζε σε μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού, ή σε ιστορία της Ζυράννας Ζατέλη.
Όμως δεν είμαι των μεταφυσικών εξηγήσεων. Αν ξέραμε περισσότερα για τις οικογένειες σας ίσως έβγαινε κάποιο συμπέρασμα σχετικά με την ανατροφή σας, αλλά μάλλον όχι. Το πιο μεταφυσικά λογικό που μπορώ να βρω είναι ότι πρόκειται περί σύμπτωσης. Έτσι είναι οι πιθανότητες, μπορούν να συμβούν και τα πιο απίθανα πράγματα, εντελώς τυχαία.
__________________
7.
"Ρε συ Α, μπα είμαι κοπέλα και μου αρέσουν οι κοπέλες. Το θέμα είναι ότι δεν είναι εύκολα εντοπισιμο, να το πω. Μου το λένε συχνά κοπέλες ακόμα και με καλο ραντάρ. Επίσης, δε συχνάζω σε γκει μαγαζιά (εκτός και αν εχω σχέση και μπορεί να τύχει να πάμε για να είμαστε πιο άνετα) και οι περισσότεροι φίλοι μου είναι στρειτ. Μου φαίνεται συνεπώς αρκετά δύσκολο να γνωρίσω κοπέλες.
Μη σχολιάσω και τον ευρύτερο χώρο εργασίας... Θα κλάψω. Είμαι δικηγόρος και, αν δεν το ξέρετε, μιλάμε για ένα απο τα πιο συντηρητικά περιβάλλοντα. Αηδιαστικά υποκριτικό, αν με ρωτάς, μιας και νομίζω ανεβάζουμε τα ποσοστά ομοφυλοφιλίας.
Αρχικά, θεωρείς οτι είναι απαραίτητο να συχνάζει κάποιος σε γκει μαγαζιά (μεγάλη κουβέντα ανοίγει ο χαρακτηρισμός με τον οποίο δε συμφωνώ); Τι προτείνεις;"
Τι θα πει «δε συμφωνείς με τον χαρακτηρισμό»; Γιατί είναι μεγάλη κουβέντα; Υπάρχουν μαγαζιά στα οποία συχνάζουν κυρίως γκέι, όπως υπάρχουν μαγαζιά στα οποία συχνάζουν κυρίως σκυλάδες. Θα μας πεις ότι είναι γκετοποίηση; Μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι. Αυτό εξαρτάται από την πόλη και από την κοινωνία. Τα γκέι μπαρ από μόνα τους δεν είναι κάτι κακό.
Θα τολμήσω να υποθέσω, επειδή έχεις αυτή την άποψη για τα γκέι μαγαζιά, ότι ο λόγος που δεν φαίνεται ότι είσαι λεσβία είναι ότι θεωρείς ότι είναι κακό πράγμα να φαίνεται ότι είσαι λεσβία. Για τον ίδιο λόγο δεν έχεις γκέι φίλους. Αν δεν φαίνεται ότι είσαι γκέι, αν δεν κάνεις παρέα με γκέι, και αν δεν πηγαίνεις σε γκέι μέρη, το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι δεν βρίσκεις γυναίκα.
Μπορείς να κάνεις υπομονή και να ελπίζεις ότι η γυναίκα των ονείρων σου θα βρεθεί μια μέρα που θα πας στο δικαστήριο, ή μπορείς να παραδεχτείς ότι αν είσαι γκέι, έχεις λιγότερες πιθανότητες να βρεις γυναίκα εντελώς τυχαία, και να κάνεις κινήσεις για να αυξήσεις τις πιθανότητες. Εσύ αποφασίζεις.
σχόλια