Ανακοίνωση: το "Α, μπα" θα απουσιάσει για μερικές μέρες.
________________
1.
αγαπητή Α μπα,
πρόσφατα εδωσα και εγω πανελλαδικες, και επιτυχώς περασα στην σχολη που επιθυμούσα, στην αρχιτεκτονική! ομως παρα την χαρα μου και τον ενθουσιασμο που συνεπαγεται, ειμαι παρα πολυ αγχωμενη με αυτο που προκειται να αντιμετωπισω! ποτε δεν ημουν ιδιαιτερα καλη μαθητρια, παντα ημουν σταθερη στο 15-16 με ελαχιστο διαβασμα,αλλα φετος μετα απο μεγαλη προσπαθεια,καταφερα να ανταπεξελθω. η σχολη μου βρισκεται στην περιφερεια, και, πραγματικα νιωθω οτι υπαρχει η περιπτωση ολα αυτα που θα αντιμετωπισω εκει ειναι πανω απο εμενα! νιωθω οτι δεν θα περναω τα μαθηματα, οτι η ζωη μονη μου εκει θα εχει συνεπειες στο πως θα διαχειριζομαι τον χρονο μου και το διαβασμα μου, και οτι τελικα θα κανω μια τρυπα στο νερο,γιατι δεν ειμαι αρκετα ικανη να βγαλω περα ολα οσα ερχονται.. –φένια
Οι σπουδές αρχιτεκτονικής πολύ μικρή σχέση έχουν με τον τρόπο που λειτουργεί το σχολείο, και το λέω με την καλύτερη δυνατή έννοια. Δεν κρίνεσαι σε μια στιγμή, μέσα από κάποιες εξετάσεις, είναι μια συνεχής προσπάθεια και υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες βελτίωσης. Αφού κατάφερες μέσα σε ένα χρόνο να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να κάνεις την προσπάθεια που απαιτείται για να περάσεις, μπορείς να καταφέρεις πολλά πράγματα αν το πάρεις απόφαση. Μη φοβάσαι τίποτα. Είσαι εκεί χάρη στις δικές σου δυνάμεις και εξαιτίας κάποιου ποσοστού τύχης, δεν είσαι επειδή κάποιος σου έκανε τη χάρη, αξίζει να σπουδάσεις αρχιτεκτονική όσο οποιοσδήποτε συμφοιτητής σου.
________________
2.
καλησπερα.θα μου εκανε καλο να μαθω τη δικη σου γνωμη στην εξης ιστορια:γνωριζομαστε σε ενα συλλογο,ενα χρονο καθε μερα μαζι.αναπτυσσεται συμπαθεια,εξελισσεται σε ερωτικο ενδιαφερον και απο τους δυο.ηδη εχει σχεση μακροχρονια,οποτε προσπαθω να το κοψω αφου δεν θα μπορουσα να εμπλακω με καποιον δεσμευμενο.χωριζει.κανει κινησεις προσεγγισεις,αλλα οχι ξεκαθαρες.χρειαζομαι χρονο και σαν ανθρωπος μα και για να δω αν θα ξαναγυρισει στην πρων,καθως μου ελεγε πως υπαρχει το ενδεχομενο.κατα πως φανηκε,δεν εκατσα εγω,βρισκει αλλη.μου το κρυβει και το παιζει ελευθερος ενω τον εχω δει με την αλλη και το ξερει οτι τον εχω δει.γινονται και κατι ιστοριες στο μερος που βρισκομαστε,σταματαω να πηγαινω και εξαφανιζομαι.αρχιζει μετα απο κανα 5μηνο να προσπαθει να με πισωγυρισει μεσω fb.εγω δεν εχω προφιλ,υπεθετε πως μπαινω απο φιλων,οπως και γινοταν.τσιμπαω και μετα απο καιρο τον παιρνω τηλεφωνο να συναντηθουμε.δεχεται και κανονιζουμε να με παρει οταν μπορεσει.ακομα παιρνει,αλλα συνεχιζει να ζει την επικη καψουρα του για μενα στο fb με τραγουδακια και τα σχετικα.και σε ολο αυτο να προσθεσω πως η γυναικα που εχει σχεση,συνεχιζει να υφισταται(γεγονος που με αποτρεπει απο το να κανω περαιτερω κινηση και ηδη νιωθω ηλιθια που πηρα τηλ) κι εχω να αναρωτιεμαι επιπλεον πως ειναι δυνατον να ανεχεται ο συντροφος της να κανει κατι τετοιο.και οταν ειχαμε μια τυχαια συναντηση στο δρομο αυτος δεν μπορουσε να μιλησει κι εκεινη ντρεποταν,εσκυβε το κεφαλι και προσπαθουσε να κρυφτει.μπορεις να καταλαβεις τι συμβαινει;- ευα
Έχω σταματήσει εδώ και χρόνια να προσπαθώ να ερμηνεύσω την συμπεριφορά αγνώστων ανθρώπων. Σου συνιστώ να κάνεις το ίδιο, εκτός κι αν σκοπεύεις να ασχοληθείς με το θέμα επαγγελματικά, σε οποιαδήποτε μορφή.
Δεν το λέω από σκληρότητα ή κυνισμό. Το λέω επειδή είναι αδύνατον να καταλάβεις γιατί φέρεται κάποιος όπως φέρεται. Ίσως το πετύχεις για ανθρώπους που ξέρεις καλά και για πολλά χρόνια, αλλά για τα φλερτ, από πού να βγάλεις συμπέρασμα; Έχεις ελάχιστα στοιχεία, και αυτό που παρουσιάζει σε σένα είναι έτσι κι αλλιώς μια επιλογή της προσωπικότητας του. Ο άλλος λόγος είναι ότι, ακόμη και αν καταλάβεις, σε τι θα σε βοηθήσει; Αν ο λόγος είναι ότι είναι επιπόλαιος και κάπως χαζός, θα αλλάξει κάτι στη σχέση σας; Μπορείς να τον αλλάξεις και να τον κάνεις να μην είναι επιπόλαιος και χαζός; Όταν προσπαθείς να ερμηνεύσεις την συμπεριφορά ενός αγνώστου – ειδικά αν είναι κάποιος που δε σου φέρεται καλά – αυτό που καταφέρνεις είναι να μεταφέρεις την εξουσία από τα δικά σου χέρια στα δικά του. Γιατί το ένα και γιατί το άλλο... όχι, το ερώτημα είναι γιατί ΕΣΥ συνεχίζεις να ασχολείσαι με αυτόν. Γιατί σου είναι τόσο σημαντικό να επιβεβαιωθείς από κάποιον, του οποίου τη συμπεριφορά δεν εγκρίνεις;
________________
3.
Λένα, υπάρχει ένας άνθρωπος στη ζωή μου τον οποίο τον γνωρίζω 5 χρόνια περίπου, και με τον οποίο δεν κατάφερα ποτέ να ξεκαθαρίσω τη σχέση μου μαζί του. Δεν μένουμε στην ίδια πόλη, δεν είχαμε ποτέ τη ''σχέση'' όπως αυτή ορίζεται συνήθως αλλα ούτε και το πράγμα ήταν ποτέ καθαρά φιλικό μεταξύ μας καθώς όταν βρισκόμαστε πάντα γίνεται κατι ερωτικό. Ποτέ δεν το συζητήσαμε ούτε βάλαμε κανόνες.
Υπάρχουν περίοδοι που μιλάμε καθημερινά και όλη τη μέρα μη σου πω και περίοδοι που δεν μιλάμε καθόλου για μηνες είτε με δική μου είτε με δική του πρωτοβουλία και ανεξάρτητα απ' το αν υπάρχουν σχέσεις απο την πλευρά μου ή τη δική του. Αυτό που με προβληματίζει είναι πρώτον οτι υπάρχει ένα σταθερό μοτίβο εξαφάνισης και επιστροφής χωρίς να εξηγούνται λόγοι και δεύτερον
οτι εμένα αυτό με επηρεάζει πολύ γιατι όταν είναι εκεί υπερισχύει οποιουδήποτε άλλου. Είναι εντυπωσιακός είναι απίστευτα ενδιαφέρων άνθρωπος και πάντα τραβάει την προσοχή μου! Θα ήθελα την άποψή σου και ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Μαριάννα
Σατανικό δεν είναι ότι αυτή ερώτηση ακολούθησε την προηγούμενη; Η άποψή μου... η άποψή μου είναι ότι έχεις εξιδανικεύσει κάποιον επειδή δεν είναι διαθέσιμος και τον βλέπεις σποραδικά, οπότε δεν ξέρεις καν αν θα μπορούσατε να είσαστε φίλοι, και ό,τι και να σου πω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος, θα συνεχίσεις να δέχεσαι όρους που δεν σου αρέσουν επειδή είναι «εντυπωσιακός και απίστευτα ενδιαφέρων». Δεν χρειάζεται να συζητήσετε κάτι, γιατί είναι προφανές το τι είσαστε. Fuck buddies.
Δεν ρώτησες όμως κάτι συγκεκριμένο, και αυτό από μόνο του νομίζω ότι λέει πολλά. Θέλεις ερμηνεία; Θέλεις παρηγοριά, επιβεβαίωση, θέλεις πρόβλεψη για το μέλλον; Θέλεις να σε μαλώσει κάποιος; Τι θέλεις; Για να είσαι ευχαριστημένη από τις επιλογές σου, πρέπει να ξέρεις τι θέλεις. Το ίδιο ισχύει και για την ιστορία που περιγράφεις.
________________
4.
Δε ξέρω πως να το θέσω... είμαι σε σχέση με μία κοπέλα, νόμιζα ότι όλα πάνε καλά, συζητάμε για γάμο, παιδιά, έχουμε γνωρίσει ο ένας τους γονείς του άλλου εγω είμαι 32 αυτή 24. Προχτές έμαθα ότι έχει μία σχέση από απόσταση με κάποιον άλλον. Είδα ερωτικά μυνήματα που έχουν ανταλλάξει από πολύ ρομαντικά μέχρι πολύ σεξουαλικα. Της μίλησα και μου είπε ότι δεν είναι τίποτα, ότι είναι ένα παιχνίδι, ότι δε τον έχει συναντήσει ποτέ και ότι δε θα γινόταν ποτέ τίποτα μεταξύ τους λόγω ηλικίας ότι αυτός επιμενει να την ενοχλέι με μυνήματα, και θα το σταματήσει αφού με ενοχλέι. Δε ξέρω πως να το αντιμετωπίσω πως να την εμπιστευτώ. Η επικοινωνία τους έδειχνε πολύ θερμή και δε ξέρω τι να σκεφτώ. Τι θα νόμιζες εσύ;- Νίκος
Θα νόμιζα ότι είμαι λίγο στον κόσμο μου, και ότι μάλλον δεν έχω εκτιμήσει σωστά τα επίπεδα εμπιστοσύνης που έχουμε μεταξύ μας. Θα σκεφτόμουν μήπως έχω άλλα σημάδια ότι αυτή είναι «αλλού», τα οποία έκανα ως τώρα ότι δεν τα βλέπω. Θα παρατηρούσα περισσότερο πώς φέρεται στους άλλους, πώς φέρεται σε μένα όταν είναι μπροστά άλλοι και κατά πόσο δείχνει ότι εμένα έχει διαλέξει για το υπόλοιπο της ζωής της. Θα εξέταζα με ποιον τρόπο αντέδρασε όταν αποκαλύφθηκε η κουτσουκέλα, αν είναι συντετριμμένη και μετανιωμένη ή σχεδόν ενοχλημένη. «Θα το σταματήσω αφού σε ενοχλεί;» Κάπως σαν «αμάν κι εσύ, μια κουβέντα είπαμε;» Δηλαδή υπήρχε στο μυαλό της περίπτωση να μην σε ενοχλήσει; Και αν δεν σε ενοχλούσε, τι θα έκανε;
________________
5.
Ά μπα μου καλημέρα!
Ιδού ο βαρύς προβληματισμός μου. Έχω μια γνωστή, φίλη φίλης για την ακρίβεια, η οποία έχει ένα κόλλημα: Θέλει συνέχεια συνέχεια συνέχεια να μας τονίζει πόσο αντισυμβατικός χαρακτήρας είναι. Πόσο δεν μπορεί τις σεμνοτυφίες, το κυριλλέ ντύσιμο, την κλασσική διακόσμηση των σπιτιών κλπ κλπ. Και πράγματι η ίδια είναι τίγκα στα tattoo, το σπίτι της είναι ένα κατάμαυρος χώρος, μιλά πολύ ανοιχτά για το σεξ κλπ κλπ. Παράλληλα όμως μένει κάτω από τους γονείς της, γίνεται κάθε μέρα πόλεμος ταπερακίων, δουλεύει στο μαγαζί της μάνας της ενώ παντρεύτηκε με κλαρίνα και νταούλια τον επί σειρά ετών σύντροφό της με τον οποίο τρώνε κάθε Κυριακή στη μαμά. Το ερώτημα είναι το εξής: Αντισυμβατικός είσαι με αυτά που σκέφτεσαι ή τελικά με το πώς ζεις? Ξέρω πως δε χρειάζεται να είσαι ή το ένα ή το άλλο αλλά για κάποιον που κόπτεται να δηλώσει τι είναι, δεν είναι σημαντικό να ζει και ανάλογα?
Το πώς ζεις δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί με αυτά που σκέφτεσαι. Αυτά που σκέφτεσαι, έτσι; Αυτό είναι διαφορετικό από αυτά που λες, όπως είναι και διαφορετικό θέμα από το πώς επιλέγεις να εμφανίζεσαι μπροστά στους άλλους. Και αυτά που σκέφτεσαι δεν είναι μόνο τα συνειδητά, αλλά και οι αγκυλώσεις σου, τα ταμπού που έχεις, όλα αυτά που σε κάνουν να πιστεύεις ότι αν κάνεις τατουάζ κάνεις και επανάσταση, αλλά δε μπορείς να θεωρήσεις ότι παντρεύτηκες στ' αλήθεια αν δεν παίξει και λίγο νταούλι.
Το παράδειγμα που λες είναι πολύ αστείο επειδή είναι σχεδόν καρικατούρα, αλλά η υποκρισία είναι κάτι τρομερά συνηθισμένο. Υποκρισία δεν είναι μόνο να παριστάνεις τον άτεγκτο και τον ηθικό και στην πραγματικότητα να πατάς επί πτωμάτων, είναι οποιαδήποτε ανακολουθία μεταξύ φαίνεσθαι και είναι.
________________
6.
αγαπητή Α, μπα
ξεκίνησα μια νέα σχέση με ένα παιδί που νόμιζα πως είναι σοβαρό αλλά στον πρώτο μήνα διαπίστωσα ότι πρόκειται για μεγάλο σούργελο. Δε θα με πείραζε αυτό, αν δε τον έπιανα στα πράσα να μου κλέβει το αποσμητικό της τουαλέτας (harpic)!!! Ναι, το έκανε!!! Το κρέμασε στη μέση του -όπως κρεμάνε κάτι γέροι τα κινητά τους- και πήγε να φύγει σιωπηλά από το σπίτι μου, προσπαθώντας να μην το καταλάβω!!! Τι μπορεί να σημαίνει αυτό???- Βούλα
Ότι η ευαίσθητη περιοχή του ήθελε λίγο φρεσκάρισμα.
________________
7.
Σε συνέχεια της ερώτησης 5, από εδώ Την έρευνα για το ποσοστό 80% σε ψυχικές διαταραχές των Ελλήνων/ιδων, τη διάβασα το καλοκαίρι του 2014 στο περιοδικό vita, οπότε και σ έστειλα. αφορα όλες τις παρεκκλίσεις, συμπεριφοράς, προσωπικότητας, --- -θυμιες, ψυχ.διαταραχες κλπ Αν το ποσοστό σου φαίνεται ψηλό, γιατι δεν κανεις κι εσύ μια στατιστική, σχετικά με το πόσους ερωτώντες παραπεμπεις σε ψυχολόγο;; Το αποτέλεσμα μπορεί να σ εκπλήξει.- Aπαπα
Το «το διάβασα σε μια έρευνα στο περιοδικό τάδε» είναι σαν το «το είπαν στην τηλεόραση». Πώς ορίζει η έρευνα την έννοια «ψυχική διαταραχή;» (γιατί αν βάλουμε μέσα και το έντονο στρες ίσως θα έπρεπε να είναι σε ποσοστό 100%). Πώς εξακριβώνεται αν κάποιος δεν έχει απολύτως καμία παρέκκλιση; Ποιος έκανε τη μελέτη; Με τι δείγμα; Σε ποιες ηλικίες, πού, με τι μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο; Πόσο κράτησε η μελέτη; Υπάρχουν άλλες μελέτες που καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι σχετικοί με το θέμα και συμφωνούν; Υπάρχουν άλλες μελέτες που διαφωνούν εντελώς;
Αυτό που με παροτρύνεις να κάνω, τη «δική μου στατιστική», θα είναι μια στατιστική γύρω από ανθρώπους που έστειλαν μήνυμα σε μια ιντερνετική στήλη με συγκεκριμένο ύφος και κλίμα, που δημοσιεύεται στη Lifo, με όλα όσα σημαίνουν όλα αυτά. Υπάρχουν πάρα πολλοί που διαβάζουν και δεν στέλνουν ερώτηση. Πώς θα τους μετρήσουμε αυτούς; Και πες ότι τους μετράμε, τι αξία θα είχε το ποσοστό;
Κι εμένα μου αρέσουν οι μελέτες και οι στατιστικές, αλλά αυτά είναι θέματα επιστημονικά, και για να βγουν συμπεράσματα υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις. Αν πρόκειται για αξιόπιστη έρευνα, να το συζητήσουμε το ποσοστό. Και τελικά το ποσοστό που αναφέρεις μπορεί να αλλάξει πολύ εύκολα. Αν μετατοπίσουμε έστω και λίγο το όριο για το τι θεωρούμε «φυσιολογικό». Και στην έρευνα, και στην πραγματικότητα.
σχόλια