________________
1.

"Αγαπητη Κυρια Λενα,
Κατ'αρχας συγχαρητηρια για την οξυδερκεια σας. Η ερωτηση μου ειναι η εξης: οι συναισθηματικες μεταπτωσεις τελικα δειχνουν ευφυια, διψα για ζωη, ανικανοποιητο πνευμα ή μηπως οτι ειναι ωρα για ψυχολογο ?
Σας ευχαριστω. "-Αντωνια

Δεν είναι ύποπτο που οι 3 από τις 4 ερμηνείες που δίνεις είναι περίπου ίδιες, κι αν δεν είναι ίδιες, έχουν θετικό πρόσημο;

Κοίτα πώς το βλέπει τώρα ο αποδέκτης των συναισθηματικών μεταπτώσεων: μπορεί να δείχνουν ανωριμότητα, εγωκεντρισμό, αδιαφορία, καπρίτσιο, αστάθεια, αδυναμία.

Αν οι συναισθηματικές μεταπτώσεις ιντριγκάρουν, να έχεις υπόψη σου ότι είναι τρομερά κουραστικές για τους άλλους. Αυτού του είδους οι συμπεριφορές μπορούν να γίνουν αποδεκτές μόνο από εξαιρετικά όμορφους νέους, άντρες ή γυναίκες – και πάλι όχι από όλους. Όχι επειδή η συμπεριφορά αυτή δείχνει ευφυΐα ή δίψα από τη ζωή, αλλά επειδή υπάρχει πολύς κόσμος που θα υπομείνει τα πάντα για να γδύσει το αντικείμενο του πόθου του.

Στην περίπτωση που βασανίζουν και συμβαίνουν χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα, για σιγουριά καλύτερα ψυχίατρος.

________________
2.

"Αγαπητη Κα. Λενα,
Αυτο που μου αρεσει απιστευτα πολυ ειναι το οτι οι φωτογραφιες που συνοδευουν καθε σας απαντηση δεν ειναι καθολου, μα καθολου τυχαιες! "

Ξέρεις, μερικές είναι όντως τυχαίες.
Ή μήπως όχι;

________________
3.

ποια είναι η γνώμη σου για το πολύ γνωστό ''σημασία δεν έχει πόσο χρόνο περνάς με το παιδί σου, αρκεί να είναι ποιοτικός''; το σκέφτομαι πολύ συχνά τελευταία και το βρίσκω πολύ υποκριτικό. ως παιδί το μεγαλύτερο αγκάθι στη σχέση μου με τον πατέρα μου ήταν η απουσία του, και κυριολεκτικά και μεταφορικά. θέλω να πω, τι να το κάνεις αν ήταν εκεί μόνο στα σημαντικά; τις ουσιαστικές σχέσεις τις αποκτάς μέσω της καθημερινότητας και της ρουτίνας. εκεί είναι που μαθαίνει ο ένας τον άλλο. ως μάνα πλέον καταλήγω πώς είναι απλά μια τεράστια μπαρούφα για να καλύπτουμε τις τύψεις μας. τι πιστεύεις; έχεις παιδιά; φιλιά-καλή μου

Αν ο πατέρας σου ήταν απών, κυριολεκτικά και μεταφορικά, δεν είχατε ούτε ρουτίνα, ούτε ποιοτικό χρόνο.
Η έννοια του «ποιοτικού χρόνου» βγήκε για να επισημανθεί ότι η καθημερινή ρουτίνα μπορεί να σε μετατρέψει σε φάντασμα. Αφήνοντας τις σημαντικές στιγμές για άλλη φορά, κάνοντας σα ρομπότ κάθε μέρα τα ίδια με τα παιδιά σου («έφαγες; Διάβασες;») μπορεί να ξεχνάς να περιμένεις και να ζητάς το αναπάντεχο, τις στιγμές δηλαδή που θα θυμάσαι μετά από χρόνια.

Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να διαλέξεις μεταξύ του ενός ή του άλλου (ρουτίνας/ «ποιοτικού» χρόνου), ούτε πιστεύω ότι όσο περισσότερο χρόνο περνάς με τα παιδιά σου, τόσο το καλύτερο. Τα παιδιά δέχονται και καταλαβαίνουν την απουσία όταν πρόκειται για δουλειά, μπορεί να νιώσουν ακόμα και περηφάνια αν ο μπαμπάς ή η μαμά έχει σημαντικές δουλειές. Πιστεύω ότι ο χρόνος δεν είναι σημαντικός, άλλωστε τα παιδιά τον αντιλαμβάνονται εντελώς διαφορετικά από τους μεγάλους. Μπορείς να είσαι σωματικά παρών αλλά συναισθηματικά απών κι αυτό είναι η μεγαλύτερη απόρριψη. Αυτό που δεν καταπίνεται με τίποτα, αλλά με τίποτα, είναι το φτύσιμο και η αδιαφορία.

______________
4.

"Γειά χαρά και πάλι Ά, μπα!!!

μήπως ξες γιατί το μπουμ, τα μικρόφωνα των ταινιών, είναι μαλλιαρά; Έχουν τίποτα ειδικές ίνες να "απορροφούν" τους ήχους.. ή από λόξα;
Τα φιλιά μου, και να περνάς όμορφα!
"funny_girl

Λοιπόν, κάθε μέρα μαθαίνουμε κάτι. Η μαλλιαρή επιφάνεια δημιουργεί ένα προστατευτικό πεδίο αέρα γύρω από το μικρόφωνο, μειώνοντας έτσι εντυπωσιακά τον θόρυβο από τον αέρα.

Σε σάιτ του Ron van der Kolk διαβάζω ότι «αυτές οι ψόφιες γάτες υπάρχουν έτοιμες στην αγορά, αλλά δεν είναι πολύ δύσκολο να φτιάξετε ένα τέτοιο κάλυμμα μόνοι σας. Δε χρειάζεται να θυσιάσετε το κατοικίδιο σας, και οι συνθετικές γούνες κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους».

________________
5.

"Αγαπητή Α, μπα,
πως σου φαίνονται τα διάφορα χαϊδευτικά με τα οποία σε αποκαλούν κατά καιρούς; Α,μπίνι, Α,μπάρα, Α,μπίτσα, Αμπίτο, Α μπούλα; Προσωπικά (αν με ρωτάς!) μερικά τα βρίσκω πολύ πετυχημένα και ταιριαστά! Όπως το αμπίτο = habito = συνήθεια. Ενώ άλλα όπως το Α μπούλα μου φαίνεται οτι δεν σου ταιριάζουν καθόλου ή τουλάχιστον δεν ταιριάζουν στην εικόνα που έχω σχηματίσει για σένα. Εσένα ποια είναι η γνώμη σου;"- ...

Μου αρέσουν όλα, γιατί δείχνουν οικειότητα.

________________
6.

"Είμαι στη δουλειά και κάνοντας ενα διάλειμμα για καφέ παρατήρησα ότι οι θέσεις για τα ποδήλατα είναι ακριβώς η μία δίπλα στην άλλη, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να φιλοξενηθούν τόσα ποδηλάτα όσες είναι οι θέσεις. Στην καλύτερη κερδίζεις χώρο βάζοντας τα ποδήλατα με τον «κώλο» ή με το σύστημα «κώλος-μούρη», αλλά και πάλι μένουν κενές θέσεις. Έψαξα και βρήκα ότι υπάρχουν πολλά, διαφορετικά στο σχεδιασμό, parking για ποδήλατα, αλλά αυτόν τον τύπο τον συναντώ πολύ συχνότερα τόσο στην Ελλάδα, όσο και εδώ.
Η ερώτηση είναι η εξής: είναι λάθος ο σχεδιασμός ή εγώ (και οι υπόλοιποι που τα αφήνουν) είμαι γκάου και δε βρίσκω το βέλτιστο τρόπο που μπορούν να τοποθετηθούν;
Μπορώ να ζήσω και χωρίς την απάντηση, αλλά μιας και είσαι σχετική υποθέτω, με το θέμα, θα την ήθελα. Ειρωνείες δεκτές!"- Λίλα

________________
7.

"Αγαπητή μου,
Παρακαλώ το σχόλιό σου για κάτι που με απασχολεί, αν και ομολογώ ότι φοβάμαι λίγο το τί θα μου απαντήσεις. Here goes.. Είμαι σε 6μηνη σχέση, ερωτευμένη με ανταπόκριση συναισθημάτων. Ο άντρας αυτός έχει πληγωθεί από πολύχρονη σχέση η οποία έληξε άσχημα προ ενός έτους (διευκρίνιση για το "άσχημα": με απιστία από την άλλη πλευρά). Παρόλο που είναι γλυκός μαζί μου σε όλα τα επίπεδα, φέρει τα γνωστά σημάδια δύσκολου χωρισμού, δηλαδή δυσκολεύεται να με εμπιστευτεί και έχει ανασφάλειες. Αυτή η κατάσταση έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ερωτική μας ζωή, με μειωμένη ερωτική διάθεση από μέρους του. Από τη μια πλευρά μου λέει ότι πρέπει να γιάνει συναισθηματικά και μέχρι να το κάνει αυτό μου ζητάει χρόνο. Από την άλλη μου εκφράζει φόβο μήπως με κάνει δυστυχισμένη αν δεν μπορέσει να γίνει ο παλιός ορμητικός και ενθουσιώδης εαυτός του, εξηγώντας μου ότι δεν ξέρει αν θα το καταφέρει επειδή μετανιώνει για συμπεριφορές του στο παρελθόν και για το χρόνο που σπατάλησε σε μια σχέση με αυτή την δυστυχή κατάληξη. Να επισημάνω ότι είναι πολύ δοτικός μαζί μου, επιζητά να με έχει δίπλα του, και είμαστε για όλους τους ανθρώπους γύρω του επίσημα ζευγάρι (συμπεριλαμβανομένων των γονιών του με τους οποίους με φέρνει σε επαφή πολύ συχνά). Επίσης, αν αυτό βοηθάει, δεν είμαι η πρώτη του σχέση μετά το χωρισμό, αλλά η πρώτη που ερωτευθηκε και τον καλύπτει (δικά του λόγια). Τί στάση να τηρήσω; Δε θέλω να τον πιέσω ερωτικά, και επιθυμώ να τον βοηθήσω να με εμπιστευτεί και να χαλαρώσει. Αλλά μέχρι πότε; Και ενώ τον πιστεύω οτι είναι ερωτευμένος μαζί μου (το βλέπω, το νοιώθω), για πόσο καιρό θα αυτομαστιγώνεται; Pliz μη μου δώσεις μια απάντηση του στυλ ""Αν ήταν ερωτευμένος μαζί σου θα είχε ήδη ξεπεράσει τον πόνο και την ανασφάλεια"", θα με απογοητεύσεις. Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Σε φιλώ,
Keep walking."- smeee

Με πρόλαβες!

Αφού με πρόλαβες, θα σου το αναλύσω.

Ο άνθρωπος αυτός σε χρησιμοποιεί.

Σε χρησιμοποιεί ως μαξιλαράκι με τη δικαιολογία του «δύσκολου» χωρισμού, μέχρι να συναντήσει αυτή για την οποία θα χρειαστεί να προσπαθήσει.

Εσύ τον διευκολύνεις πολύ, τόσο πολύ, που δε σε σέβεται, και σε χρησιμοποιεί. Τον διευκολύνεις τόσο πολύ με την υπομονή σου, που δεν ενθουσιάζεται ούτε στο κρεβάτι.

Έτσι, όσο αχρείο ακούγεται.

Και τώρα για σένα:

Σκέψου σε παρακαλώ, ειλικρινά και χωρίς πάθος.

Πραγματικά πιστεύεις ότι «πληγώθηκε» και «δεν εμπιστεύεται κανέναν» επειδή τον κεράτωσαν; Το κεράτωμα είναι «δύσκολος χωρισμός»; Αν ήταν τα πράγματα όπως σου τα λέει η βασίλισσα του δράματος, όλοι θα τρέχαμε με αλαλαγμούς στους δρόμους, χτυπώντας τα κεφάλια μας στους τοίχους.

Αν πραγματικά τον πιστεύεις, τα έχεις φτιάξει με 17χρονη κόρη άγγλου τραπεζίτη του 1890.

________________
8.

"Θέλω να μου πεις την γνώμη σου για το παρακάτω ποίημα :

Λέγεται : Θα πεθάνω

Αρχίζει η ψυχή μου να καίει
Ζητά να ελευθερωθεί
Μα εγώ της βάζω κι άλλο να πιει
Και η φωτιά θεριεύει

Φαρμάκι και φτηνό ουίσκι
Χορεύει η καρδιά στον ρυθμό της σιωπής
Δυο χτύποι, τρεις ,τέσσερις, έξι
Μα εσύ ακόμα να φανείς

Νυχτώνει,
Κλοτσάει η ψυχή να βγει
Κι απ' το απέναντι μπαλκόνι
Την σταματάει ένα παιδί

-Αν απόψε δεν φανεί ,θ' αντέξεις να μην σβήσεις?
-Αν έρθει θα πιω πολύ, αν δεν έρθει θα πεθάνω"-wanna be..

Μεγάλη καψούρα.

________________

9.

Γιατί πρέπει να έχουμε την ευθύνη των πράξεων μας? Γιατί δεν είναι αποδεκτό το να κάνουμε λάθη? Αν πάντα πρέπει να λογοδοτούμε σε κάποιον για τις πράξεις μας για ποια ελεύθερη βούληση μιλάμε?- δεν ξέρω ποιος είμαι

Δηλαδή κατά τη γνώμη σου η ελεύθερη βούληση είναι να κάνεις ό,τι σου κατεβαίνει, χωρίς συνέπειες.

Ενδιαφέρουσα θεωρία. Έχεις πολλούς φίλους;

________________
10.

"Αγαπητή Α, μπα,
αρχικά, μ'αρέσει πολύ το όνομα σου. Έχω μια φίλη που θα μπορούσε άνετα να λέγεται Αχά, γιατί αυτό απάνταει συνήθως όταν της λες κάτι που δεν είναι ερώτηση. (άσχετο αυτό!)
Είμαι σε μια θεατρική ομάδα κ είχαμε ως άσκηση να γράψουμε ένα γράμμα χωρισμού. Μπορούσε να είναι πραγματικό ή φανταστικό. Τελικά αυτά τα γράμματα θα μπούνε στην παράσταση, αλλά δε θα τα παίξουμε εμείς που τα γράψαμε. Κάθε άτομο θα παίξει ως μονόλογο το γράμμα άλλου ατόμου από την ομάδα, όχι το δικό του. Χθες κάναμε, σε τυχαία διανομή, ανάγνωση ο καθένας το γράμμα κάποιου άλλου. Δε μ' άρεσε που το δικό μου το είπε άλλο άτομο. Όχι γιατί είναι προσωπικό.. απλά πως να το πω.. το είπε λάθος! Στο θέατρο βέβαια δεν υπάρχει σωστό κ λάθος. Υπάρχει υποστηρίζω κ δεν υποστηρίζω. Αλλά επειδή εγώ το 'γραψα κ είχα στο μυαλό μου ενα τόνο, πως θα ειπωθεί, δε μ' άρεσε. Ο Δάσκαλος λέει ότι όταν ο συγγραφέας γράφει κάτι, από την στιγμή που αποτυπώνεται στο χαρτί παύει να είναι δικό του. Ανήκει σε όλους. Εμένα με τρομάζει αυτό. Γενικά γράφω πολύ, κ με τρομάζει η ιδέα να μπορεί ο οποιοσδήποτε να οικειοποιηθεί τα γραπτά μου. Παρόλαυτα, δεν με ενοχλεί η ιδέα να παίξω το γράμμα κάποιου αλλου. Είναι για μένα σαν όλα τα άλλα κείμενα των οποίων τους συγγραφείς δε γνωρίζω προσωπικά. Εσύ τι πιστεύεις; Για την άποψη του Δασκάλου εννοω. Και για το γεγονός ότι δε μ' άρεσε που άκουσα το κείμενο μου από άλλον. Μήπως είναι θέμα εγωισμού;
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου, σου εύχομαι τα καλύτερα.- Μα-φε

Αν γίνεις ποτέ συγγραφέας και έρθει η ώρα να σε ρωτήσει ένας δημοσιογράφος για το θέμα, να απαντήσεις με περισσότερη ταπεινοφροσύνη, ακόμη και αν δεν το εννοείς, όπως κάνουν τώρα οι συγγραφείς των οποίων η άποψη έχει ενδιαφέρον για τους άλλους.

Αυτές οι ερωτήσεις είναι μόνο για αυτούς που επηρεάζουν ζωές. Μέχρι τότε, αυτό που έγραψες είναι ασήμαντο, είτε το διαβάσει κανείς ή όχι, το ίδιο κάνει. Τώρα κοίταξε να δουλέψεις μέχρι να ματώσεις για να αποδείξεις σε όλους στο μέλλον ότι κάνω λάθος.

________________
11.

Aυτό που ξαφνικά ξεσκεπάζονται κάθε εβδομάδα σκάνδαλα και αποδεικνύεται γιατί είναι διεφθαρμένοι οι πολιτικοί, γιατί συμβαίνει και γιατί δεν είχε συμβεί τόσον καιρό; "Μίλησε" ο πρώτος και μετά άρχισε να καταρρέει η ελληνική μαφία σαν ντόμινο ή είναι αποδιοπομπαίοι τράγοι και κάποιο σχέδιο κρύβεται από πίσω;

Σαν ποιό σχέδιο δηλαδή; Περίμενε να φτιάξω ποπ κορν και μετά μου λες.

________________
12.

Αγαπητη Α μπα μπα! Στο παρελθον σε 2 φασεις της ζωης μου χρειαστηκε βασει ιατρικης συμβουλης να χρησιμοποιησω αντικαταθλιπτικη αγωγη , Οχι γιατι απλα ημουν γενικα αγχωδης αλλα γιατι on top μου ετυχαν και διαφορα δυσαρεστα οπως θανατοι , διαζυγια, ανεργια κλπ. Τωρα περναω αντιστοιχη φαση λογω ανεργιας , ελλειψης των απαραιτητων χρηματων για meaningful ζωη ενω εχω φτιαξει κατα τα λοιπα οσο γινεται την προσωπικη μου ζωη με φιλους , γνωστους και σοβαρη σχεση . Εχω σταματησει εδω και ενα και πλεον χρονο την αγωγη αφενος γιατι ημουν καλα και πληρης αφετερου γιατι επαιρνα κιλα, Το Διλημμα μου ειναι τωρα . Αν σου ελεγαν να διαλεξεις αναμεσα σε λιγοτερη ευθυμια αρα χειροτερη ποιοτητα ζωης χωρις αγωγη και με τις δικες σου δυναμεις ή σε μια ζωη πιο "χρυσωμενη" , πιο ευδιαθετη και λιγο πιο ξεγνοιαστη λογω της αγωγης τι θα διαλεγες? το μπλε ή το κοκκινο χαπι του Ματριξ ενα πραγμα. Μην μου απαντησεις παρακαλω καθολου αν ειναι να μου πεις οτι σημασια δεν εχει τι θα διαλεγες εσυ αλλα τι θα διαλεγα εγω,, γιατι το εχω σκεφτει και αν και ειναι η πιο "σοφη " απαντηση νομιζω , δεν ειναι αυτη που μου κανει το κλικ, Γιατι περιμενω ενα κλειδι που πραγματι να ανοιγει αυτη την κλειδαρια και οχι ενα πασπαρτου κλειδι- απαντηση σε ολα (οπως αυτη που εδωσα πιο πανω μονη μου) του στυλ "ειναι ετσι αν ετσι νομιζετε". Σε ζηλευω μονο γιατι ζεις εκτος Ελλαδας , φιλια Α μπα μπα.- διλημματισμενη

Πιστεύω ότι αν και έχεις πάρει αντικαταθλιπτικά, δεν κατάλαβες τη λειτουργία τους. Δεν υπάρχει μπλε και κόκκινο χάπι. Είτε πάρεις είτε δεν πάρεις, ο ίδιος άνθρωπος είσαι. Έτσι κι αλλιώς με τις δικές σου δυνάμεις ζεις.
Τα αντικαταθλιπτικά δεν σου χρυσώνουν τίποτε απολύτως. Δεν προκαλούν τεχνητή ευφορία. Μην τα μπερδεύεις με τα υπνωτικά και τη ηρεμιστικά.

Αυτό που κάνουν είναι ότι λειτουργούν σαν δεκανίκι και επιτρέπουν την συναισθηματική πτώση, αλλά αποτρέπουν την πλήρη παράδοση στην απελπισία. Αυτό το μεγάλο πέσιμο είναι που σε διαλύει στην κατάθλιψη, γιατί θέλει πολύ χρόνο γιατρειάς και κουράζει, άσε τις επιπτώσεις στην κοινωνική και επαγγελματική ζωή. Το δεκανίκι σε αφήνει να πέσεις, αλλά όχι στο τεράστιο χάος – γίνεται πιο ομαλά και σου δίνει χρόνο να το σκεφτείς το πράγμα, πριν πανικοβληθείς από το ίδιο το πέσιμο και μπεις στον φαύλο κύκλο.

Αν δεν θέλεις να το σκεφτείς, μπορείς να καταπιείς και μια μπανιέρα καταθλιπτικά, τίποτα δε θα γίνει.

Αν έπαιρνες κιλά έπρεπε να αλλάξεις χάπια. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια βγαίνουν χάπια που δεν παχαίνουν. Πήγαινε σε ένα γιατρό και ρώτα τον για τη λειτουργία των αντικαταθλιπτικών. Αν δεν σου απαντάει, να αλλάξεις γιατρό.