ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι απλά τα πράγματα. εμείς τα κάνουμε δύσκολα. ακολουθούν απόλυτα συγκεχυμένες σκέψεις..........:-ξέρουμε και οι 2 πως αλληλοβλεπόμαστε από το κοινωνικό αυτό διαδίκτυο (που σε έχει κάνει να σιχαθείς (? - λιγάκι) αυτό το μπλέ του χρώμα ε?). ουσιαστικά αυτό μας απέμεινε όμως. για το τώρα. είναι βλέπεις και λίγο η απόσταση. αλλά τι να πεί κανείς? είναι έτσι οι σχέσεις του σήμερα. λιγάκι εως πολύ εφήμερες και αφηρημένες...ας συμβιβαστούμε.--μου χεις λείψει-όμως. λίγο. τα φιλιά σου, τα χάδια σου και η γλυκήτητα που μου εδειξες σε μεμονωμένες στιγμές. τις πρώτες φορές.(διαρκεια:2μήνες) γι'αυτό σε ευχαριστώ.σε συγκριση με τον προηγούμενο ήσουν καλύτερος. αλλά ας μείνει εδώ αυτό. -όπως και τα μηνύματα μας μου έλειψαν. η επικονωνία που αναπτύξαμε. ήταν έρωτας. αναπόφευκτος. -ποτέ δεν σε φίλησα φιλικά αρχικά...-ωστόσο, δεν θέλω και θα προσπαθήσω να μην σου αφήσω την πόρτα ανοιχτη. όταν και άν ξανά ποτέ. που μπορεί γιατί ο κόσμος είναι ιδιαίτερα μικρός. και αυτό γιατί με έκανες να αισθανθώ -προς στιγμήν- φθηνή και κάπως αναλώσιμη. και νομίζω πως δεν έπρεπε. SHAME ON U ;) cheers 2 us όμως.p.s. 2 τραγούδια είναι αυτά που παίζουν μέσα μου και με εκφράζουν για τα παραπάνω: α) Ελεονώρα Ζουγανέλη - Τα λέμε β) Shaya - Λένεακούω ράδιο όμως τώρα.