24.5.2016 | 01:18
1011100101010
Θα ήθελα να μπορούσα να υποθέσω με ασφάλεια ότι ο λόγος που βρισκόμαστε είναι τα αισθήματα που τρέφεις ακόμα για μένα. Θα ήθελα να μπορούσα να πιστέψω πως αν απενεργοποιήσω το μυαλό μου, ξεχάσω όλα όσα έχουν συμβεί και αφήσω μόνο το σώμα μου να με καθοδηγήσει, θα είμαστε ευτυχισμένοι και μαζί. Το ξέρεις ότι με σένα μέχρι και παιδιά είχα πει ότι θα μπορούσα να κάνω; Έβλεπα μες στο κεφάλι μου το σπίτι μας γεμάτο παιχνίδια και παιδικά καθίσματα στα αυτοκίνητά μας. Ίσως να έπρεπε να πάρω ένα μεγαλύτερο και πιο ασφαλές;Για χίλιους δυο λόγους, όμως, δεν μπορώ. Έχω γίνει τόσο κυνική και ψυχρή; Κατάφερα επιτέλους να τα κάνω όλα μηδενικά και άσους; Ποιός ξέρει; Δεν μπορώ να αγνοήσω το γεγονός ότι με άφησες. Ότι η επανεμφάνισή σου συμπίπτει με το χωρισμό σου από μια μακροχρόνια σχέση. Ότι, μάλλον, αναγνωρίζεις μεν την απίστευτη χημεία που υπάρχει ανάμεσά μας, αλλά αγγίζεις εμένα και σκέφτεσαι άλλη. Ότι θα μπορούσες να είσαι με κάποια από τις υπόλοιπες κοπέλες που θα ήθελαν να είναι μαζί σου, αλλά δεν ξέρουν τα μικρά σου μυστικά και τις ιδιαιτερότητες, που δυσκολεύεσαι να αποκαλύψεις - πόσο μάλλον σε κάποια που βρίσκεσαι για πρώτη και ίσως μοναδική φορά. Και παρ'όλα αυτά, κλείνω τα μάτια και σε θυμάμαι να με αγγίζεις και η καρδιά μου σταματάει... Έχω flashbacks με τη φωνή σου και την αίσθηση του δέρματος σου πάνω στο δικό μου και κόβονται τα πόδια μου. Κάπως έτσι τα μηδενικά κι οι άσοι μπερδεύονται σε μια σούπα με καρδούλες... Ωραία τα κατάφερα πάλι η ορθολογίστρια!