ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχικά να σας πω πως δεν έχω κανένα κομπλεξ με τη παρθενια σε όποια ηλικία και οτι ο τίτλος δεν αφορά τόσο την ίδια τη πράξη αλλά μια συνεχή κατάσταση. Λοιπόν είμαι 19, είμαι εμφανίσιμη κοπελα, με χιούμορ και δυναμικό χαρακτήρα, για να προλάβω κάποια σχόλια, και δεν ειχα ποτέ σχέση, δεν έχω καν φιλήσει κάποιον. Δε μπορώ να εντοπίσω την αιτιολογία κάπου, να την βασισω σε κάποιο γεγονός. Τον τελευταίο χρόνο που λέτε με έχουν προσεγγίσει αρκετά άτομα. Κανείς όμως δεν το βλέπει σοβαρά. Όλοι θέλουν μόνο μια ξεπέτα και όταν ακούνε ότι δεν έχω προχωρήσει απλά εξαφανιζονται. Για όσους ρωτήσετε, θέλω απλώς να είμαι ειλικρινής με τους άλλους και όχι να τους αφήνω να φαντάζονται πράγματα που δεν πρόκειται να συμβούν σε ένα βραδυ. Δνε καταλαβαίνω που είναι το κακό με αυτο, λες και αυτοί δεν είχαν κάποια πρώτη φορά, λες και γεννήθηκαν ειδικοί στον τομέα, δεν καταλαβαίνω γιατί όλα είναι τόσο κενά και ανούσια, και δε ξέρω γιατί δε μπορώ να βρω έναν άνθρωπο να θέλει κάτι πιο σοβαρό από αυτό. Έχω κουραστεί να είμαι μόνη μου.. Και απλά νιώθω ότι περνάει ο χρόνος, ήδη έχει περάσει δηλαδή. Και αυτό μου δημιουργεί ανασφάλειες. Δεν είναι δυνατόν να μην έχω φιλήσει ποτέ κάποιον. Ντρέπομαι τόσο γιαυτό. Από τη μια δε θέλω να πω ούτε στις φίλες μου από την άλλη δε μπορώ να το παίζω εμπειρία και μόλις γίνει με κάποιον να δει τα αντίθετα. Τι θα κάνω θεε μου;