ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 28 ετών. Χρησιμοποιούσα το facebook από τα φοιτητικά μου χρόνια, επί 5 συναπτά έτη. Είχα δημιουργήσει έναν αρκετά δημοφιλή λογαριασμό λόγω της ενασχόλησής μου με κάποιες δουλειές μόντελινγκ (για να βγάλω ένα χαρτζιλίκι για μεταπτυχιακές σπουδές) και την καλλιτεχνική/ ταξιδιωτική φωτογραφία την οποία λατρεύω. Πριν δύο χρόνια, αποφάσισα μια και καλή να διαγράψω το προφίλ μου. Έκτοτε αισθάνομαι πιο υγιής. Πιο ήρεμη. Πιο χαλαρή. Είναι απίστευτο αυτό που γίνεται με το facebook, με το άγχος, τον εγωισμό και την ανταγωνιστικότητα που καλλιεργεί. Ποιος θα βγάλει τις καλύτερες σέλφι, ποιος θα πάει διακοπές σε καλύτερο προορισμό, ποιος θα ντυθεί καλύτερα, ποιος θα βρει τον ωραιότερο σύντροφο κλπ. Γενικά πως θα προβάλει καλύτερα την ματαιοδοξία του.Από τότε που το έκλεισα, φυσικά και χάθηκα με το 90% των ατόμων που είχα "φίλους". Και επίσης έτσι "χωρισα" μια και καλή με ότι θύμιζε πρώην. Κλείνοντας το προφίλ μου, ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου, αγωνίστηκα πολύ και βρήκα μια απαιτητική δουλειά, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων ταξίδεψα σε πολλές χώρες, γνώρισα συναρπαστικά άτομα (και κάπου ανάμεσα σε αυτά τον άντρα μου), έζησα στιγμές που δεν αποτυπώνονται σε κανένα ποστ και το "μέσα" μου είναι πιο γεμάτο από ποτέ. Και όλα αυτά χωρίς κανένα like. Social-media-"ζωή", δεν μου λείπεις καθόλου.Αν ήξερα πόσο χρόνο έχασα καθισμένη στον Η/Υ, θα τον πέταγα από την πρώτη στιγμή. Μαζί με τις αυταπάτες που καλλιεργεί. Αν αγαπάτε τον εαυτό σας, απελευθερώστε τον από αυτά.