20.9.2014 | 00:21
25 ετών, κοπέλα.
πφφ..και εκεί που νόμιζα ότι είμαι των σχέσεων, της συντροφικότητας, της αγάπης που κρατά για πάντα, η κλασσική ρομαντική και γλυκιά κοπέλα που ονειρεύεται παράφορα κλπ κλπ.. (μη με περάσετε για καμμία με τα μυαλά έξω από το κεφάλι, μετράω ήδη μια μακροχρόνια σχέση στη ζωή μου και ακόμη μία λιγότερο μακροχρόνια, αν αυτό λέει κάτι..)ξαφνικά..σε αυτή τη φάση της ζωής μου θέλω απλά να περνάω καλά (με ό,τι συνεπάγεται αυτό..)ακούω ερωτικά τραγούδια και δεν συγκινούμαι.. έχω κατακτήσεις και δε με νοιάζει να είμαι σε σχέση, με νοιάζει απλά να φλερτάρω, να περνάω καλά, να μη δεσμεύομαι, να μη δίνω λογαριασμό σε κανέναν άντρα για το τι κάνω και τι σκοπεύω να κάνω, να κοιτάω μόνο τους προσωπικούς μου στόχους, να βελτιώνομαι σαν άτομο και να μην εξαρτώμαι από κανέναν..πφφ..δεν θα έπρεπε μεγαλώνοντας να συμβαίνει το αντίθετο;τι έχω πάθει; πείτε με εγωίστρια, φεμινίστρια, ψυχανώμαλη, ανώριμη.. είμαι όμως;