ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ελπίζω να το δει όταν και αν δεν θα υπάρχω πια. όχι, δεν έχω σκοπό να αυτοκτονήσω, το θεωρώ μέγιστη δειλία και μαλακία να αφαιρείς την ίδια σου τη ζωή για οποιοδήποτε λόγο, πόσο μάλλον για ένα "γκόμενο". πάμε παρακάτω....πριν από λίγο καιρό αρχίσαμε να μιλάμε, τον έβλεπα κάθε μέρα επι 3 χρόνια στο λεωφορείο για τη δουλειά και το απόγευμα κάποιες φορές επίσης. έχω περάσει τα 30, δε με λες και καλλονή αλλά ούτε και άσχημη. είμαι μια συνηθισμένη γυναίκα, το ίδιο και αυτός. στα 3 χρόνια έγιναν πολλά πιστεύω και στις ζωές των 2, εγώ ήμουν μόνη από επιλογή αυτό το έτος (4ο). Επειδή πάντα τον θεωρούσα γοητευτικό αλλά σκεφτόμουν πως ίσως είναι σε σχέση (όπως ήμουν και εγώ τότε), παντρεμένος κλπ δεν τόλμησα ποτέ να του πω ούτε καλημέρα. Τον τελευταίο καιρό κάτι άλλαξε όμως και στους 2 (αυτός μου μιλάει -τυπικά μεν αλλά μιλάει- και εγώ τον ερωτεύομαι.... Τέλη Αυγούστου στο γυρισμό για το σπίτι ένιωσα κατι να τρέχει στο στήθος μου (σαν να είχε μια μικρή βρύση) και κατι πονάκια γενικά, αλλά απορροφημένη από κουβέντα με φίλη και τη δουλειά που τρέχει συνεχώς δεν έδωσα σημασία. Μετά απο λίγο καιρό συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί όταν είδα το λεκε στο ανοιχτόχρωμο σουτιέν μου.Αίμα. Δεν είπα τιποτε σε κανενα, ουτε στους γονεις μου γιατί έχουν άλλα προβλήματα και οι ιδιοι, επισης δεν υπήρχε ιστορικό στην οικογένεια. Σήμερα έχω rendez-vous με τον ιατρό το βραδυ για εξετάσεις και το είπα τη Κυριακή στην οικογενειά μου. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ γιατί ήμουν εθελόντρια σε διαφορες ομάδες παντα λεω στις γυναικες να ψηλαφιζουν το στήθος τους και κανω ο,τι μπορώ για να ενημερώνω στο wall μου, αλλά τον ίδιο μου τον εαυτό τον άφησα έτσι...Εχουν φρικάρει (δε το δείχνουν) και μου λενε περισσότερο από άλλες φορές να γυρισω σπίτι (και καλά να κοιμηθώ επειδή είμαι πιο κοντά να μη μαγειρεύω κλπ) αλλά έχω καλομάθει στη μοναξιά και την ησυχία της γκαρσονιέρας μου...τελικά τα χαστούκια της ζωής και η μοναξιά είναι μήνυμα...; μπορεί αλλά ο χρόνος δε γυρίζει πίσω.... Αν τα αποτελέσματα είναι καλά, θα μιλήσω ευθέως στο Γιάννη και ας φαω άκυρο. Τουλάχιστον θα το έχω βγάλει από μέσα μου και θα ΖΗΣΩ με κάποιον άλλο ή και μόνη γιατί έχω να δώσω πολλά ακόμα...Αν δεν είναι καλά.... δε θα μάθει τίποτε, θα παραιτηθώ από τη δουλειά, θα αποχαιρετήσω φίλους και οικογένεια και θα γυρίσω όλο τον πλανήτη με σακίδιο βοηθώντας όσο αντέχω τους άλλους.Ξέρω ότι σας κούρασε το μεγάλο κείμενο, απλά το θέμα είναι: Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΚΥΛΗΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΕΙΤΕ.ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΥΧΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ.ΕυχαριστώΠ........υ.γ.25710 είναι ο αριθμός της πρώτης μου εξομολόγησης...