Αφού ξεπέρασα το σοκ του πνευματικού που ανακατεύεται στα βρακιά σας, ένα έχω να σου πω : ειλικρίνεια, δεν έχεις να χασεις κάτι, το πολύ πολύ να σου πει όχι. Αλλά πρέπει να το συζητήσεις, δεν νοείται αλλιώς υγιής σχέση. Κι όπως πολύ σωστά επεσήμανες, η αμαρτία έχει ήδη γίνει στο μυαλό, οπότε βουρ στον πατσά!!
12.6.2015 | 15:19
28 ετών
εδώ και δύο χρόνια έχω σχέση με εναν συνομήλικό μου με τον οποιο γνωριστήκαμε σε μια φοιτητικη ενωση. Δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμα γιατί ο πνευματικός μας μας απέτρεψε. Εγώ όμως νιώθω έτοιμη, θέλω πολύ και ούτως ή άλλως με το μυαλό μου κάνω πολύ πονηρές σκεψεις. τι νόημα έχει λοιπόν να περιμένω αφού ήδη ουσιαστικά παράκουσα τον πνευματικό? σκέφτομαι πώς να το ζητήσω στο φίλο μου χωρίς να με θεωρήσει ανήθικη
1
