ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κλεισμένα 30.Κοιτάω μόνο να είμαι καλά ,να έχω μια εργασία και να είμαι χαρούμενη..Θέλω συντροφικότητα, να είμαι με κάποιο παλικάρι, να υπάρχουν αισθήματα αλλά σχεδόν ποτέ δεν έχω φανταστεί τον εαυτό μου να έχω δικιά μου οικογένεια... Δεν ξέρω, ίσως να μην έχει βρεθεί ο κατάλληλος για να μου ξυπνήσει το μητρικό ένστικτο.. Μου αρέσουν τα παιδάκια και θα ήθελα κάποια στιγμή να αποκτήσω αλλά φρικάρω στην ιδέα ότι η ζωή μου θα περάσει σε άλλο επίπεδο με περισσότερες ευθύνες...Ακούω για άνδρες που είναι στην ηλικία των 30 και λένε ότι είναι μια καλή ηλικία να δημιουργήσουν οικογένεια (αν φυσικά έχουν τις βάσεις για μια οικογένεια, δλδ. μια σταθερή εργασία πχ.) και σκέφτομαι πως αν είναι μια καλή ηλικία για των άνδρα τα 30 για την γυναίκα τα πόσα είναι; Μάλλον μικρότερη ηλικία άρα εγω έχω καεί;Με βοηθάει και το παρουσιαστικό μου και η φατσούλα μου να φαίνομαι μικρότερη και το ''εκμεταλλεύομαι'' κατά κάποιον τρόπο λέγοντας πως ''μικρή είμαι ακόμα'', που φυσικά και ΔΕΝ είμαι μικρή...Δεν θέλω να γυρνάω δεξιά-αριστερά ή να έχω πολλούς εραστές ή να κάνω την ζωή μου.. Θέλω συντροφικότητα, να είμαι με κάποιον άνθρωπο το ξαναλέω αλλά απο την άλλη έχω και την ησυχία της μοναξιάς μου...Τώρα που το ξαναδιαβάζω νομίζω πως τα έχω κάπως μπερδεμένα στο μυαλό μου, δεν ξέρω.. Ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ.