ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε μια βδομάδα γίνομαι 35. Δεν μου φαίνεται καθόλου. Με το ζόρι με βάζουν 28. Το size μου ξεγελά. 1.50 υψος και 41 κιλά. Δεν ειναι αυτό το θέμα μου όμως αν μου φαίνεται η όχι. Το θέμα είναι ότι γίνομαι 35 και δεν κατάφερα τίποτα. Ειμαι ένα τίποτα. Δεν είμαι πετυχημένη επαγγελματικά, Δεν βρήκα τον άντρα που θα παντρευτώ, δεν έκανα οικογένεια στα 30 μου όπως ονειρευόμουν, έχω μόνο μια μια φίλη και όχι φίλες η οποία φίλη ασχολείται με την οικογένεια της, εχει αλλες σκοτουρες . Δεν εκανα το γύρο της Ασίας ουτε καν έχω ταξιδέψει αρκετά έστω στην ευρωπη. Στη δουλειά μου αντί να πηγαίνω μπροστά πηγαίνω πίσω πίσω. Εκεί που άλλαξα δουλειά και είπα ότι θα πετύχω δεν μου έκατσε το περιβάλλον και απολύθηκα. Εννοείται ότι βρηκα κάτι προσωρινό μετά από αυτή τη κατραπακιά για να εχω εισόδημα και εννοείται ότι αυτό το προσωρινό έγινε 5ετια. Δηλ το όροσημο των 30 χρόνων μου με πήγε αντί μπροστά πίσω. Τέλειο;;χαχαχαχα. Όσο για ψυχολογία όλο και χειροτερεύει. Νοητικά όμως πιστεύω ότι είμαι καλύτερα από ότι 10 χρόνια πριν. Δηλ θύμαμαι και τον εαυτό μου πως σκεφτόμουν τότε και θελω να με χτυπήσω. Ειναι γι'αυτό που Πολλές φορές λέω "Μακάρι να ημουν 10 χρόνια νεότερη με τα μυαλά που κουβαλάω τωρα" και καλύτερα επαγγελματικά θα ημουν αλλά και συναισθηματικά.