ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

5 μήνες από τότε που χωρίσαμε. Που σε χώρισα βασίκα.5 μήνες που δεν έχω καταφέρει ακόμα να είμαι ευτυχής και πλήρης από μόνος μου.5 μήνες που παλεύω κάθε μέρα να καταφέρω να με αντέξω.5 μήνες που σπαταλιέμαι σε άσκοπες επαφές με άλλους ανθρώπους.5 μήνες που δεν έχω ορθοποδήσει. Που νιώθω πως χωρίσαμε χθες.5 μήνες που δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτομαι να γυρίσω. Σε σένα.Εσένα που με αγκάλιαζες. Που δεχόσουνα την θλίψη μου, την παράνοια μου, την ανασφάλεια μου. Που περίμενες να γίνω καλά.Δεν μετανιώνω γι'αυτό που έκανα. Έπρεπε να το κάνω.Απλά ρε γαμώτο είναι δύσκολο μερικές φορές.Μέχρι στιγμής δεν μου βγαίνει σε καλό. Περνάω δύσκολα.Νιώθω φοβισμένος. Μερικές φορές απελπίζομαι και πιστεύω πως δεν θα κερδίσω τον εαυτό μου. Και πως πάλι μια τέτοια σχέση εξάρτησης θα κάνω.Και ξέρεις, είναι και κάτι άλλο, που δεν τολμάω να στο πω, γιατί θα σε στεναχωρήσει πολύ. Σε είχα ανάγκη. Ησουν το ναρκωτικό μου. Η παρηγοριά μου.Σε εκτιμούσα βέβαια, ήμουν περήφανος με κάθε σου κατόρθωμα. Και φυσικά, πήρες και συ πράγματα από μένα.Απλά, στην τελική, ήμουν μαζί σου επειδή ήμουν ένας θλιμμένος ανασφαλής άνθρωπος. Αυτή είναι η βάση. Το θεμέλιο της σχέσης μας. Και αυτό δεν το αντέχω άλλο.Θα ορθοποδήσω όμως. Θέλω να ορθοποδήσω.Δεν ξέρω παιδιά γιατί τα έγραψα όλα αυτά. Ίσως για να τα βγάλω από μέσα μου. Δεν τα έχω εκφράσει ποτέ έτσι μαζεμένα.Ίσως για να ακούσω πως δεν είμαι ο μόνος που κάνει τέτοια πράγματα.Αυτά που λέτε. Να είστε όλοι καλά.