ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε μαζί εδώ και σχεδόν 4 μήνες...απρόσμενη επαφή και σχέση...μια όχι κανονική σχέση, έτσι όπως την ξέρουμε όλοι...μια και είμαστε άντρες και οι δύο και για συγκεκριμένους λόγους δεν θα μπορέσουμε να έχουμε ποτέ κανονική σχέση...Για επαγγελματικούς λόγους ο φίλος μου θα φύγει για 5 μήνες μακριά...δεν θα βρεθούμε ενδιάμεσα καθόλου...Εχθές τον αποχαιρέτησα...και ευτυχώς ήταν ποιο εύκολο σε σχέση με αυτό που περίμενα....συμφωνήσαμε να το παλέψουμε και να προσπαθήσουμε να μας βρει το φθινόπωρο μαζί...Δεν ξέρω...είμαι μουδιασμένος....δεν ξέρω πως θα λειτουργήσει όλο αυτό...δεν περίμενα ότι θα νιώσω ποτέ έτσι....από την άλλη περνάω τόσο καλά μαζί του...Αισθάνομαι πολύ γεμάτος και τυχερός για αυτά που έχω περάσει μαζί του...και να μην κρύβομαι...υπάρχουν στιγμές που κλαίω βουβά και χωρίς δάκρυα από την ημέρα που μου είπε ότι τελικά θα φύγει...Είναι κλάμα χαράς και ευγνωμοσύνης...αλλά και το αίσθημα της απώλειας...Θα μου λείψουν...οι καθημερινές μας συνομιλίες...η άνοιξη που έφερε στην ρουτινιασμένη ζωή μου....