ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το όνομα μου είναι Αναστασία, και ειμαι 33 ετών.Πριν 2 χρόνια, μπήκα σε ίδρυμα απεξάρτησης ΚΕΘΕΕΑ , και κατάφερα, να κάνω απεξάρτηση από την ηρωίνη και την κόκα.Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.Όταν ήμουν 23 ετών, και μόλις είχα πάρει το πτυχίο μου από το τμήμα πληροφορικής, γνώρισα ένα παιδί, κατα 3 χρονια μεγαλυτερο μου, τον οποίο ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή.Γνωριστηκαμε,ανταλλαξαμε social media, και έπειτα από 1 μήνα τα φτιάξαμε. Ενώ πέρασαν 4 μήνες, και τον γνώρισα στους γονείς μου, δεν τον είδαν με καλό μάτι, ειδικά ο πατέρας μου.Μου έλεγαν, ότι εφόσον εκείνος είναι άνεργος, και παίρνει μισθό μόνο από το ταμείο ανεργίας, δεν θα σου παρέχει μια καλή ζωή, και επίσης φαινόταν κάπως, στην ομιλία του και στην συμπεριφορά του, που δεν άρεσε καθόλου στους γονείς μου.Εγώ, δεν τους άκουσα, διότι δεν ήθελα να χαλάσει αυτή η σχέση.Ενώ πέρασε ο καιρός, εκείνος έκατσε και μου μίλησε, και μου είπε, ότι κάνει κόκα. Εγω σοκαρίστηκα, αλλά δεν ήθελα να τον αφήσω μόνο. Εκεινος, συνεχώς, μου έλεγε ότι δεν θέλει να κάνει απεξάρτηση, και εγώ του έλεγα ότι θα τον χωρίσω,ώστε να τον προωθήσω να το σταματήσει, και εκείνος με απειλούσε ότι αν τον αφήσω θα κάνει κακό στον εαυτό του και όλες αυτές της μαλακιες.Ένα βράδυ, πονούσε το δόντι μου, σε σημείο που πραγματικά δεν μπορούσε να μιλήσω. Εκείνος, μου είπε, ότι αν κάνω κόκα, ο πονόδοντος θα φύγει. Εγω, θολωμένη από τον πόνο, μου έδειξε πως να το κάνω, και το έκανα. Περασαν οι μέρες, και έκανα συχνά κόκα, μέχρι που έπεσα και στην ηρωίνη, και από τότε μπήκα και εγώ στην παγίδα του δικού μου κόσμου.Μια μέρα, έκατσε και μου εξομολογήθηκε, ότι ο λόγος που μου πρότεινε να κάνω αυτό το πράγμα, είναι για να μην τον πιέζω να κάνει απεξάρτηση. Εγω εκείνη την μέρα, ήμουν χάλια, τον έδιωξα από το σπίτι, και κατάλαβα πόσο ηλίθια ήμουν, που ήμουν δίπλα σε αυτό τον άνθρωπο 3 ολόκληρα χρόνια, και πόσο δίκιο είχαν οι γονείς μου για αυτόν τον άνθρωπο.Οι ουσίες όμως, συνεχιζότουσαν, και ενώ το ήξεραν οι γονείς μου, δεν έκαναν αρκετές προσπάθειες για να απεξαρτηθώ, παρά μόνο με κατηγορούσαν, ότι ήμουν ανίκανη για αυτό άρχισα τα ναρκωτικά.Πέρασαν τα χρόνια, και πήγα 30, μέχρι που κατάλαβα ότι ίσως πρέπει να δώσω ένα τέλος σε όλο αυτό. Προσπάθησα, και βρήκα ανθρώπους να με βοηθήσουν, και μετά από δύσκολες προσπάθειες, καθάρισα.Αυτή την ιστορία την θυμήθηκα, επειδή πριν 3 μήνες, εκείνος ο άνθρωπος, έφυγε από την ζωή, δυστηχως. Εγω όμως προσευχομουν καθημερινά για εκεινον να ξεπεράσει τα ναρκωτικά, αλλά δυστηχως δεν τα κατάφερε.Πλέον, στα 33 μου χρόνια, έχω καταλάβει πόσα κομμάτια έχω χάσει από την ζωή μου. Έχασα τους φίλους μου, την οικογένεια μου, και τώρα ποια μένω σε ένα σπίτι, και δουλεύω 8 ώρες την μέρα για 25€.Θέλω να αρχίσω,μια νέα αρχή, αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι,να κάνω σχέση, φίλους, ακόμα και να τα ξαναβρώ με την οικογένειά μου, διότι φοβάμαι την απόρριψη. Μόνο μια φίλη έχω, με την οποία δουλεύω μαζί, και την ευχαριστώ που ενώ ξέρει το παρελθόν μου, είναι δίπλα μου.Αυτό το μήνυμα που θέλω να περάσω, είναι 1ον, να μην έχετε δίπλα σας, τοξικά άτομα, είναι ίσως το μεγαλύτερο λάθος, ούτε να προσπαθήσετε να τους βοηθήσετε, διότι πραγματικά δεν θα υπάρξει, καμία ανταπόκριση. Ήμουν 6 χρόνια, σε αυτό τον κύκλο, και έχουν δει πολλά τα μάτια μου, και έχουν ακούσει πολλά τα αυτιά μου.2ον, αγαπητοί μου, μην κάνετε το λάθος να μπείτε σε αυτό τον κύκλο, μην κάνετε κακό στον εαυτό σας, και παράλληλα να χάνεται κομμάτια από την ζωή σας, για μια ουσία, η οποία δεν σας προσφέρει τίποτα απολύτως!Πολλά φιλιά!...