ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σαν σήμερα έκανα για πρώτη φορά έρωτα. Μέχρι να φτάσω σε αυτήν την μέρα είχα κάνει πολλές απελπιστικές κινήσεις για να κάνω και εγω έναν δεσμό και έρωτα, είχα περάσει και τα 20 και φρίκαρα στην ιδέα οτι ήμουν ακόμα παρθένα, ώσπου έφτασα στο σημείο που είχα απογοητευτεί εντελώς και απλά είπα στον εαυτό μου πως ο επόμενος που θα μου αρέσει και θα του αρέσω θα κάνω κάτι μαζί του χωρίς να με ενδιαφέρει το κομμάτι της σχέσης. Όπως και έγινε...Σήμερα όμως αντιλήφθηκα και κάτι άλλο, πως όλα αυτά τα χρόνια έχω κάνει μόνο εφήμερες σχέσεις και σε καμία δεν υπήρχε συναίσθημα πέρα απο καψούρα και ερωτική έλξη. Απο την μία νιώθω κενή επειδή δεν έχω ζήσει το συναίσθημα του έρωτα και απο την άλλη νομίζω οτι αποφεύγω τον έρωτα και γενικώς τις δεσμεύσεις. Πατημένα 30 και συναισθηματικά κενή απο έρωτα. Ίσως και εγω να τραβάω καταστάσεις που είναι εφήμερες λόγω του ενδόμυχου φόβου μου για δέσμευση, αλλά γιατί φοβάμαι και αποφεύγω την δέσμευση;Μπορεί να λέω οτι θέλω να έχω και εγω έναν μόνιμο σύντροφο δίπλα μου αλλά φρικάρω στην σκέψη αυτή. Μήπως αυτό που φοβάμαι είναι το οτι κανένας άνδρας δεν θα με θελήσει τόσο πολύ ώστε να δεσμευτεί μαζί μου και έτσι το βγάζω πρώτη εγω; Δηλαδή, να μην θέλω τις δεσμεύσεις επειδή πιστεύω οτι κανένας άνδρας δεν θα με θέλει τόσο πολύ άρα θα έχω το ''πάνω χέρι'';;