ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποιος να το ελεγε οτι μετα απο 9 χρονια φιλιας θα ερχοταν η στιγμη που θα σκεφτομουν αν θα σου ευχηθώ ή οχι. Λυπαμαι που φτασαμε ως εδω, αλλα κουραστηκα να σε κυνηγαω για να βρεις λιγο χρονο να σε δω , οταν εγω εκανα τουμπες στο προγραμμα μου για να παμε εστω και για μια ωρα για καφε. Μετα απο τοσα χρονια (μου πηρε πολυ, το ξερω) καταλαβα οτι ετρεχα απο πισω σου λες και δεν ειχα τοσα αλλα ατομα στη ζωη μου που αξιζαν πολυ παραπανω απ οτι εσυ. Σε "εχασα" οταν χωριστηκαμε για σπουδες , που με ξεχασες κ εγω σαν ηλιθια σε δικαιολογουσα. Σε αυτο το διαστημα αλλαξες ομως, οι 2 φορες που βρισκομασταν κ αν το χρονο δε μου εδινε την ευκαιρια να το καταλαβω . Φετος που ημασταν στην ιδια πολη πιστεψα οτι θα καλυπταμε τον χαμενο χρονο και οτι θα δενομασταν πιο πολυ απο ποτε. Κ ομως επεσα εξω. Ενω ο πρωτος μηνας ηταν οκ μετα ολα αλλαξαν. Ναι καταλαβαινω δουλεια, αλλες παρεες και ολα δεκτα , ποτε ημουν κτητικη κ ουτε εγινα στο μελλον (κ ουτε ημουν γραπωμενη πανω σου εχω κ εγω αλλες παρεες να βγω) αλλα οταν με αποκαλεις κολλητη σου και χανεσε για μηνες , εγω σου στελνω εσυ μια απαντας μια οχι , λεμε να βρεθουμε κ δεν βρισκομαστε ποτε ,λες οτι δεν εχεις χρονο αλλα βγαινεις με τις αλλες παρεες και αλλα ποσα .. τοτε τι; Εγω τι ρολο βαραω στη ζωη σου ημουν απλα ευχαριστα διαλείμματα απο τους αλλους φιλους ; Ε οχι φτανει πια.. Νομιζω 9 χρονια βλακειας και μονοπλευρης προσπαθειας ηταν αρκετα.