ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.2.2013 | 20:23

Α.

Πάνε 7 χρόνια απο την πρώτη φορά που μιλήσαμε. Είχαμε καθημερινή επικοινωνία για ένα διάστημα..Χριστύγεννα 2008, ήρθες στην πόλη μου, να δείς τον φίλο σου και να μου κάνεις έκπληξη. Όμορφες στιγμές.. Ντοκυμαντέρ στην τηλεόραση και συζητούσαμε ξαπλωμένοι κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον στον κάναπε του Ν. Αποχαιρετισμοί και κλάμματα το βράδυ πριν φύγεις. Μετά απο λίγο καιρό χάθηκες.Δεν το έβαλα κάτω, ήξερα πως θα τα ξαναπούμε μια μέρα.Πέρασαν 3 χρόνια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τρέμουλο στα γόνατα.. την χαρά άλλα και ένταση στο βλέμμα μου. Ήσουν στην πόλη μου και ναι σ᾽έβλεπα επιτέλους. Μ᾽αυτή την αφορμή ξεκινήσαμε για λίγο να μιλάμε. Χάθηκες πάλι, το ήξερα.. ένιωθα πως δεν θα έμενες για πολύ, δεν με πείραζε. Πἐρασε καιρός απο τότε..Έφυγα για Αγγλία.Εμφανίστηκες ξανά, 1 Ιανουαρίου 2011, βράδυ και πίναμε παρέα μπύρες, σ᾽εκείνη την γωνιακή ξεχασμένη καφετέρια. Απο τότε έχω να σε δω..Είπες πως δεν μπορείς να μου υποσχεθείς πως θα μείνεις.. το ένιωσα, ήξερα πως θα γίνει πἀλι. Χάθηκες ξανά λοιπόν.. Μιλήσαμε πριν τα φετινά Χριστούγεννα, θα βγαίναμε για καφέ είχαμε πει όταν γυρνούσα Ελλάδα, γύρισα, μιλήσαμε μα έλειπες. Χάθηκες ξανά.. Δεν είμαι πολυ καλά τους τελευταίους μήνες, το γνωρίζεις αυτό.. αποφάσισα να γυρίσω Ελλάδα, Αθήνα αυτή τη φορά, μόνιμα. Σου το είπα, δεν απάντησες. Ποτέ δεν μέναμε στην ίδια πόλη. Είσαι απο Πειραιά.. εγω δεν μεγάλωσα καν κοντά στην Αθήνα. Έχουμε βρεθέι στον ίδιο χώρο μαζί, όχι περισσότερες απο 6, 7 φορές σύνολο. Είναι μια περίεργη σχέση η δική μας. Έρχεσαι, φεύγεις.. το έχω συνήθησει. Βλέπεις προτιμώ να σου μιλάώ και να μαθαίνω νέα σου μια φορά στο τόσο παρά καθόλου. Ποτέ δεν είχαμε κάτι παραπάνω. Πάντα σε νοιαζόμουν όμως... 7 χρόνια, είσαι πάντοτε στο μυαλό μου. Πριν τα Χριστούγεννα, σε μια κουβέντα μας σου είπα πως θα μαι εδώ, όποτε κι αν ποτέ χρειαστείς κάποιον, σου είπα είμαι εκει για σένα, πἀντα. Νομίζω χαμογέλασες. Φοβάμαι να σε δω σ᾽αυτήν τη πόλη, ταυτοχρόνως το θέλω τόσο μα τόσο πολύ. Φοβάμαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι πως αν σε δω δεν θα θελήσω ποτέ πια να σ᾽αφήσω να φύγεις πάλι.Σ.http://www.youtube.com/watch?v=rCjlJ02jHb0
 
 
 
 
Scroll to top icon