3.9.2013 | 00:30
Αβυσσος
Ημουν εναμιση χρονο με ενα παιδι(τον Σ.),με πολλα προβληματα στη σχεση μας και πολλη αγαπη.Πριν λιγο καιρο γνωρισα καποιον 10 χρονια μεγαλυτερο μου(εγω 23 ),ο οποιος ειναι απο την Ελβετια και ειναι επιχειρηματιας εκει,και ηρθε στην Ελλαδα για καποια οικονομικα ανοιγματα και γνωριστηκαμε τυχαια.Αυτος απο την πρωτη στιγμη εδειξε το ενδιαφερον του για μενα κατα καιρους(2 μηνες κρατησε αυτο),ενω ημουν ακομα στη σχεση με τον Σ. και δεν σκεφτομουν να κανω κατι .Πεσ ,πες τελικα δεχομαι να παμε για φαγητο,και για να μην τα πολυλογω,αρχισε να μου αρεσει παρα πολυ και οπως φαινεται κι εγω εκεινου.Ταξιδεψα μαζι του στην Ελβετια,για λιγες μερες γνωρισα τους φιλους του,και ειδα πως ειναι η ζωη του εκει.Ολα αυτα στη περιοδο ενος μηνα γνωριμιας,και αφου ειχα χωρισει με το παιδι που τα ειχα.Ολα για εκεινον ειναι ιδανικα,αλλα επειδη δεν τον γνωριζω καν σαν ανθρωπο,δεν μπορω να ξερω με βεβαιοτητα αν ολα αυτα που μου δειχνει ειναι αληθινα η οχι.Το μονο που ξερω ειναι πως μ'αρεσει και πως θελω να το ζησω.Εκεινος οπως λεει,ειναι διατεθειμενος να ερθει στην Ελλαδα ,για 6 μηνες το χρονο(δηλαδη την περιοδο που δεν δουλευει) και τους αλλους 6 να παω εγω στη χωρα του.Το θεμα ειναι πως το πρωην αγορι μου ,απ οτι φαινεται δεν εχει συνηδητοποιησει οτι εχουμε χωρισει τελειως(εγω δεν του ειπα για αυτον που γνωρισα)και φαινεται πως εχει ελπιδες ακομα για να ειμαστε μαζι.Για να πω την πικρη αληθεια,εμενα αυτο με 'βολευει' καπως, γιατι με τον Ελβετο τα πραγματα μου φαινεται οτι ειναι ρευστα,και ειμαι σχετικα 60-40% για την αποφαση μου να χωρισω και να ειμαι μαζι του(με τον Ελβετο).Οσον αφορα το πρωην αγορι μου,δεν τον βλεπω πια ερωτικα(καθοτι τσιμπημενη με τον Ελβετο),αλλα μου λειπει σαν παρουσια και τον αγαπαω πολυ και δε μπορω να σκεφτομαι οτι δεν θα εχουμε καμια επικοινωνια.Επισης σκεφτομαι πως φετος,θα μπορουσαμε να ειχαμε νοικιασει ενα σπιτι μαζι,και να ειχαμε κοινη ζωη εδω ,οπως σχεδιαζαμε πριν γνωρισω τον Ελβετο.Αυτο ομως δεν βλεπω να συμβαινει,και συν τοις αλλοις ειμαι και 'στον αερα' μην ξυπνησει καμια μερα ο Ελβετος και δε με ξαναπαρει τηλεφωνο,παροτι φαινεται οτι με θελει και μου προτεινε να παω εκει σε λιγες μερες να τον βρω.Απλα το θεμα ειναι οτι εγω δε μπορω να τα παρατησω ολα γι'αυτον, γιατι πρακτικα ειναι ενας αγνωστος και εγω ειμαι σε μια ηλικια που εχω πραγματα να κανω.(Ακομα σπουδαζω π.χ)Οπως καταλαβαινετε βρισκομαι σε τρομερο διλλημα ,και δεν ξερω τι να κανω.Αν και προς το παρον το πραγμα με τον Ελβετο κυλαει.Ευχαριστω για το χρονο σας.