ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η δικη μου εξομολογηση εχει να κανει με ενα θεμα εθισμου που αντιμετωπιζω εδω και χρονια.Μπορει να ακουστει παραξενο η ακομα και αστειο σε μερικους, αλλα εχω εθισμο στο φαγητο... και πιο συγκεκριμενα στο ανθυγιεινο φαγητο. Δεν ειναι οτι αν παω σε ενα εστιατοριο ή αν φτιαξω ενα προχειρο γευμα στο σπιτι θα φαω πολυ. Το προβλημα εμφανιζεται τη στιγμη που λιγη σοκολατα θα ακουμπησει το στομα μου. Εκει ειναι η το τελος της κανονικης ζωης και η αρχη μιας σκοτεινης πλευρας του εαυτου μου που ευτυχως εχω καταφερει να την περιορισω πολυ. Μπορει να φαω χιλιαδες θερμιδες σε μια μερα, σαν ενα ναρκωμενο ζωο που παλευει για την επιβιωση του. Συνηθως, λογω της ναρκωσης αυτης, μετα θα κοιμηθω. Οταν ξυπνησω, αναλογα την ωρα, η θα συνεχισω τη μανιακη αυτη καταναλωση γλυκων και αλλων, η αν ειναι μια καινουρια μερα θα δωσω ενα χαστουκι στον εαυτο μου, θα κανω ενα μπανιο και θα πω δυνατα ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ. Και ξαναγινεται. Το μονο που σκεφτομαι ολη μερα ειναι τι θα κανω για να ξεχασω το προβλημα αυτο και πως θα κανω μια καινουρια αρχη. Φοβαμαι να πιω πολυ γιατι μπορει να "κυλησω", φοβαμαι το φαγητο γιατι μπορει να με επαναφερει σ'αυτες τις στιγμες αποσυνθεσης, δεν ζω...Γενικά δεν είναι ιδιαιτερα εμφανες το προβλημα μου γιατι γυμναζομαι πολυ και οπως προειπα προσπαθω να το περιορισω οσο περισσοτερο γινεται. Αλλα δεν με λες και μοντελο (οχι οτι αυτο ειναι που θελω απ'τη ζωη μου). Ουτε συμπεριφερομαι περιεργα. Απλα θα ελεγες οτι ειμαι σοβαρο ατομο και ωρες ωρες λιγο απομακρο.Τωρα τελευταια αποφασισα να το δω πιο σοβαρα και αρχισα να παρακολουθω βιντεο και συνεντευξεις με ατομα εθισμενα. Το ενδιαφερον της υποθεσης ειναι πως αυτος ο εθισμος δεν εχει καμια διαφορα με τον αλκοολισμο η με τη ληψη ναρκωτικων. Ισως απλα το αποτελεσμα να ειναι διαφορετικο- εγω θα αποκτησω ζαχαρο, ο αλλος θα χασει το συκωτι του κι ο αλλος παιζει με τον αμεσο θανατο. Με λαχταρα παρακολουθω συζητησεις ανθρωπων που εχουν απεξαρτηθει και ελπιζω σε κατι τετοιο... Βλεπω οτι η λυση βρισκεται στο να παρεις τη ζωη στα χερια σου. Μετριες καταστασεις δεν βοηθανε... η ολα η τιποτα. Με πειραζει η σοκολατα? Κομμενη η σοκολατα. Στο μεταξυ καλη θα ηταν και λιγη υποστηριξη, που δυστυχως δεν λαμβανω γιατι οι φιλοι ειναι πολυ busy στις μερες μας και οι γονεις ειναι σε αρνηση γιατι πασχουν απ'το ιδιο προβλημα.Υπαρχει ελπιδα!