ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αισθάνομαι σαν να περνάω αδιάφορος από τους άλλους.Χωρίς να είμαι αντιπαθητικός. Και χωρίς να με αποφεύγουν.Είναι λίγο παράξενο αυτό αλλά έτσι όπως το λέω συμβαίνει.Κι όσο μεγαλώνω τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.Δηλαδή γνωρίζω κάποιο άτομο, όταν συμβαίνει, που είναι σπάνιο, και σκέφτομαι: Τώρα αν προτείνω να βρεθούμε από κοντά να πάμε κάπου, θα ενοχλήσω; Θα μου πει όχι;Πώς να φερθώ;Κι όσες φορές έχει τύχει να προτείνω κάτι, θα ειπωθεί κάποια δικαιολογία από μέρους τους, ότι δεν μπορούν.Χωρίς όμως να με αποφεύγουν.Δηλαδή όταν τύχει να συναντηθούμε μετά θα μου πουν ότι όντως είχαν δουλειά και δε γινόταν να βρεθούμε, θα υπάρχει ζωντάνια στη συνάντηση αλλά δεν δείχνουν ενδιαφέρον να κάνουν ποτέ το πρώτο βήμα.Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το εκφράσω.