Κοπελα μου δεν ξερω αν μπορεις να τον βοηθησεις... Μαλλον τεινω προς το οχι, χωρις να ειμαι ειδικος... Δυστυχως ο καθενας μπορει να σωσει μονο τον εαυτο του. Ενα υποστηρικτικο περιβαλλον βοηθα, αλλα αυτο που του παρεχεις εσυ, ισως τον οδηγει και σε επαναπαυση. Εισαι πολυ νεα και αν αισθανεσαι πως αυτα που δινεις σε αυτη τη σχεση ειναι πολυ περισσοτερα απο αυτα που παιρνεις, σηκω φυγε...
14.8.2017 | 17:45
Αδιέξοδη σχέση
Όταν γνώρισα το τωρινό μου αγόρι ήμουν στα χωρίσματα από μια πενταετή σχέση από την οποία εισέπραττα μόνο αδιαφορία σε όλους τους τομείς.Γνωριστήκαμε τυχαία,πολύ όμορφος,έδειξε αμέσως ενδιαφέρον,μου άρεσε και εμένα πολύ,μετά από λίγο χώρισα και ήμασταν μαζί.Καπάκι έφυγε φαντάρος και έτσι δεν είχα την ευκαιρία να σχηματίσω ολοκληρωμένη εικόνα γι'αυτόν,φυλαγόταν κι εκείνος και δεν έλεγε πολλά.Στην πορεία έμαθα ότι είχε ιστορικό κατάθλιψης,ότι χαρακωνόταν,ότι είχε κάνει σχέση με την πρώτη του ξαδέρφη χωρίς να το ξέρει,ότι έχει στενό συγγενή ναρκωμανή και ότι έκανε κ αυτός χόρτο πολλά χρόνια.Επίσης εξαρτημένος φουλ από παιχνίδια τύπου λολ κτλ.Μετά από ένα χρόνο σχέσης σε 2 μεγάλους τσακωμούς που είχαμε σήκωσε και χέρι και με χαστούκισε.Αντέδρασα κι εγώ με τον ίδιο τρόπο και χωρίσαμε αλλά ξαναγύρισε υποτίθεται μετανιωμένος, και τα ξαναβρήκαμε.Μετά από δυο χρόνια που ήμαστε μαζί όσο και να προσπαθούμε για τη σχέση μας τα προβλήματα δε λείπουν.Ξαναεμφάνισε συμπτώματα κατάθλιψης και δεν έβγαινε από το σπίτι για βδομάδες.Βγαίνουμε έξω και παθαίνει κρίσεις πανικού.Άρχισε πάλι να παίρνει αγωγή και να προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη τη ζωή του αλλά είναι τέτοιο το παρελθόν του που τον έχει αφήσει πολύ πίσω σε πολλούς τομείς.Από σπουδές δεν έχει καταφέρει κάτι,ένα ιεκ κι αυτό δεν το έχει τελειώσει.Άλλη μια πληγή είναι το οικονομικό.Επειδή δεν έχει χρήματα,από τότε που ήμαστε μαζί τα περισσότερα έξοδα σε οτιδήποτε κάνουμε περνούν από εμένα με αποτέλεσμα να έχω σπαταλήσει σε 2 χρόνια πάνω από 5.000 από το χαρτζιλίκι μου και τις οικονομίες μου (πολλά από αυτά για το φανταρικό του).Ουδέποτε είχα ως κριτήριο το χρήμα στις σχέσεις μου αλλά αυτή η κατάσταση δεν παλεύεται.Αν με ρωτήσετε γιατί τα ανέχτηκα όλα αυτά,ο λόγος είναι ότι πάντοτε τον δικαιολογούσα καθώς υπήρξε ορφανός,η μάνα του τον είχε γραμμένο μέχρι τα 18 και τώρα που τάχα θέλει να τον βοηθήσει αυτός έχει άπειρα συσσωρευμένα προβλήματα.Όσο για μένα,τον ερωτεύτηκα και τόσο καιρό δέθηκα μαζί του.Εν τω μεταξύ,δουλειά μόνιμη ακόμα δεν έχω, ελπίζω σε ένα διορισμό που μάλλον θα αργήσει πολύ,ο κύκλος μου δεν μου πρόσφερε την ευκαιρία να γνωρίσω κάποιον άλλον,οι φίλες μου άλλες σκόρπισαν μετά τις σπουδές άλλες αφοσιώθηκαν στις σχέσεις και στις δουλειές τους,τις βλέπω μεν αλλά όχι όπως παλιά.Οι γονείς μου είναι μεγάλοι και το κλίμα στο σπίτι βαρύ λόγω των δικών τους προβλημάτων.Κάπως έτσι,γραπώθηκα κατά κάποιο τρόπο κι εγώ από πάνω του.Αισθάνομαι όμως εκλωβισμένη και δε ξέρω τι να κάνω.Ευχαριστώ όποιον διάβασε την ιστορία μου και συγγνώμη αν κούρασα.
3