Δεν έχω να προσθέσω κάτι για την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετώπιζες σχέσεις, καταστάσεις και ανθρώπους, καθώς με κάλυψαν όλοι οι προλαλήσαντες.Ναι, νομίζω ότι ορθώς σκέφτεσαι να χωρίσεις με τον σύζυγο σου. Αν έχεις αποφασίσει συνειδητά ότι δεν διαθέτεις ούτε ίχνος ερωτικού συναισθήματος για τον άντρα σου, οφείλεις να τον αφήσεις στην ησυχία του ώστε να βρει την άκρη του.Και ελπίζω, για το δικό σου το καλό, να το εννοείς ότι δεν πρόκειται να δώσεις ευκαιρία προσέγγισης στο λαμόγιο.Όντως, χρειάζεσαι χρόνο για να βρεις τον εαυτό σου. Εύχομαι, να τα καταφέρεις.
21.1.2018 | 17:22
Αδιεξοδο
Ημουν ερωτευμενη με καποιον πολλα χρονια αλλα αυτος ποτε δεν ηταν απολυτα ξεκαθαρος,σιγουρα κολακευοταν.ξεκοψα οταν γνωρισα καποιον τον οποιο κ παντρευτηκα εδω και 2 χρονια. Ο αλλος ενεργοποιηθηκε κ με πολιορκουσε στενα παροτι κ αυτος παντρευτηκε.εγω τον ηθελα κα τον θελω ακομα οσο κι αν το αρνιομουν,αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι μαζι του γιατι ειχε σχεση παντα κ εγω επειτα.ο αντρας μου ειναι εξαιρετικος σε ολα απλα δεν ειμαι ερωτευμενη μαζι του.ο αλλος μου ζητησε να βρεθουμε και να μιλησουμε ειλικρινα για μας χωρις παιχνιδια.σκεφτομαι να χωρισω τον αντρα μου γιατι δε θελω να τον κοροιδευω συναισθηματικα και να μην δωσω ευκαιρια στον αλλο.βασικα ηρεμια χρειαζομαι κ να βαλω τη ζωη μου επιτελους σε ταξη.ο περιγυρος μου λεει πως ειναι καταστροφικο αυτο και οτι ο αντρας μου ειναι κελεπουρι κ δε θα βρω αλλον σαν αυτον.τον εκτιμω κ τον σεβομαι αλλα νομιζω δεν του αξιζει αυτο.δεν ηθελα να φτασουν εδω τα πραγματα.νομιζα οτι μπορουσα να πνιξω τα συναισθηματα που ειχα για τον αλλο αλλα οταν ξαναμιλησα μαζι του και απο τυχαια γεγονοτα βγηκαν παλι στην επιφανεια.τι λετε εσεις;εχει βρεθει κανεις σε ιδια κατασταση;
6