ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από μια επιτυχημένη πορεία χρόνων στο χώρο μου, αποφάσισα πριν ενάμιση χρόνο να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση.Θα μου πεις, έχουμε κρίση. Ναι,εγώ όμως είχα την εμπειρία και ένα άλφα πελατολόγιο στο οποίο υπολόγιζα, και οι καταστάσεις με οδήγησαν κατά κάποιο τρόπο εκεί.Άλλωστε, ήταν και ένα όνειρο που το σκεφτόμουν εδώ και πολλά χρόνια.Το θέμα είναι ότι τα πράγματα πήγαν πολύ χειρότερα απ'ό,τι τα υπολόγιζα. Αν και έχω ένα α' πελατολόγιο (καμία σχέση με αυτό που πίστευα) τα έξοδα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ, με αποτέλεσμα τα έσοδα να φτάνουν για ένα χαρτζιλίκι. Η οικονομική μου κατάσταση είναι πολύ χειρότερη δηλαδή απ'ό,τι όταν ήμουν υπάλληλος και οι οικονομίες σιγά σιγά στερεύουν ( ευτυχώς δεν έχω χρέη).Παράλληλα, η προσωπική μου ζωή είναι χάλια.Δουλεύω εξαντλητικά, έχω μήνες να κοιμηθώ κανονικά, ζω μέσα στο άγχος και νιώθω ότι θα καταρρεύσω. Περισσότερο, νιώθω αποτυχημένη!Όσο κι αν φταίει η κρίση, φταίω κι εγώ, είτε γιατί η επιχείρηση δεν είναι τόσο καλή, είτε γιατί δεν τα υπολόγισα σωστά.Ντρέπομαι για τον εαυτό μου και φοβάμαι για το μέλλον. Δε ξέρω τι πρέπει να κάνω, να δω το μέλλον αισιόδοξα, να κάνω υπομονή κάποια χρόνια μήπως με το καιρό εδραιωθεί η επιχείρηση, ή να δω τα πράγματα ρεαλιστικά και να το εγκαταλείψω τώρα που είναι νωρίς.Είμαι σε αδιέξοδο.