ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω μια φιλη που την ξέρω από την τρίτη δημοτικού. Έχουμε μεγαλώσει μαζί έχουμε ζήσει πολλά πράγματα αλλά μου φέρθηκε απαίσια. Είχε βάλει έναν φίλο της να με πάρει τηλέφωνο και να με βρίζει λέγοντάς με "πο@@@@, τσου@@@ και ας μην πω πως αλλιώς. Τα χρόνια πέρασαν και ζήτησε να ξαναγίνουμε φίλες χωρίς ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ να παραδεχτεί αυτά τα οποία μου έκανε. Κατά καιρούς κάναμε παρέες, περνάγαμε καλά.. αλλά αυτό το αγκάθι το κουβαλάω ακόμα μέσα μου. Γιατί να μου φερθεί ετσι; Αν είχε ζητήσει συγνωμη θα το είχα λήξει εκεί το θέμα. Αλλά δεν μπορώ να της πω και εγώ ότι ξέρω γιατί θα προδώσω αυτόν που μου το εμπιστεύτηκε. Ξέρει ότι σαν άτομο είμαι αρκετά ανεκτική αλλά πόσο παραπάνω να αντεξω; Μεγαλώσαμε και οι δύο σε επαρχία εγώ βέβαια από τότε που έφυγα για να σπουδάσω στην Αθήνα είδα ότι είχε αλλάξει η στά1ση της απέναντι μου.. μου μιλούσε πιο υποτίμητικα. Θεωρεί ότι αυτή έχει ήθος και ότι εγώ είμαι μια παρακατιανη. Ενώ δεν της έχω δώσει κανένα τέτοιο δικαίωμα να το πιστεύει. Εχω απομακρυνθεί πολύ από αυτήν και συνέχεια στέλνει κατεβατά ότι την γράφω ενώ απλά αποτραβιεμαι γιατί δεν αντέχω άλλο τον αρνητισμό της. Τι να κανω; Να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία; Η απλά να πάω παρακατω;