Μετά από δυο Χρυσούς Φοίνικες, ένα μεγάλο Βραβείο της κριτικής επιτροπής, ένα βραβείο σεναρίου και ένα σκηνοθεσίας για το πρόσφατο Young Ahmed, οι αδελφοί Νταρντέν κερδίζουν και το ειδικό τιμητικό έπαθλο της 75ης διοργάνωσης από το Φεστιβάλ Καννών, που το αγάπησαν όπως κανείς άλλος και τους αγάπησε με υπέρμετρη γενναιοδωρία.

 

Όχι πως δεν αξίζουν τις πολλές τους διακρίσεις, αλλά αυτή η ιστορία δύο νεαρών μεταναστών που για να επιβιώσουν εξαναγκάζονται σε παιδική εργασία στο Βέλγιο και πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, τραβώντας των παθών τους τον τάραχο, είναι ένα ακόμη δείγμα της παραδειγματικής τους σινε-κοινωνικής γραφής, δηλαδή της γοργής παραβολής του υπερήφανου και πεισματάρη καταφρονεμένου που παλεύει με το τέρας της μοχθηρής Δύσης, χωρίς καμία έκπληξη, με τη συνήθη τους μαστοριά και με μια τάση για σχηματοποίηση των χαρακτήρων.