ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για χρονια ημουν ερωτευμενη με καποιον που καναμε παρεα,αυτος ειχε σχεση αλλα μου εδειχνε οτι δεν του ημουν αδιαφορη και επιδιωκε επικοινωνια,συναντησεις..μετα απο καποιο διαστημα του ειπα πως νιωθω αφου μου ελεγε ξερω πως κατι σε βασανιζει και του ζητησα να μου πει τι θελει απο μενα.ομως του ξεκαθαρισα πως αν θελει θα ειναι μονο μαζι μου.εν τω μεταξυ το διαστημα πριν την "εξομολογηση" εβγαινα με καποιον και επειδη ο αλλος με πολιορκουσε στενα και μου πεταγε υπονοουμενα οτι θα ηταν ωραια να ειμαστε μαζι,οτι ταιριαζουμε και οτι καθε φορα που με βλεπει ειναι ο πιο χαρουμενος ανθρωπος,αφησα εκεινο το παιδι.ο αλλος μου ειπε οτι δε μπορει να χωρισει αλλα δεν του ειμαι αδιαφορη και δεν αποκλεει κατι.κολλησα κι αλλο ηλπιζα μεχρι που το πηρα αποφαση να προχωρησω.ξαναβρεθηκαμε με εκεινο το παιδι απο παλια τυχαια και απο τοτε ειμαστε μαζι.τον αλλο δεν τον εχω ξεχασει και τον αποφευγω οταν παιρνει τηλ η στελνει στο fb.μεχρι που βρεθηκαμε σε κοινη παρεα με τις σχεσεις μας και απο τοτε αρχισε πολιορκια.του φερθηκα αποτομα κ με αγενεια για να μη με ξαναενοχλησει γιατι ξερω οτι ετσι "πρεπει" ενω θα ηθελα να παω σε αυτον.τις τελευταιες μερες ειμαι μεσα στον εκνευρισμο και μετανιωσα που φερθηκα ετσι γιατι δεν ειναι στο χαρακτηρα μου.αναρωτιεμαι θιχτηκε ο εγωισμος του κ κανει κινησεις προσεγγισης ή το μετανιωσε που δεν εγινε κατι μεταξυ μας κ με θελει;μου ειπε κι ολας οτι αυτη η σχεση ειναι "μπαλωμα"και οτι συντομα θα χωρισω αφου μονο αυτον θελω.νομιζω οτι εχει δικιο και δε θελω να ταλαιπωρω το αγορι μου,μου εχει φερθει πολυ καλα και γι αυτο δεν σκεφτηκα να τον απατησω.τι πιστευετε;εχετε καποια συμβουλη;νιωθω μπερδεμενη