ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με νοιαζεται,με προσεχει,αντεχει τα ξεσπασματα και τα νευρα μου,με αγκαλιαζει σαν μικρο παιδι και του λειπω οταν δε βρισκομαστε,κοιμαται διπλα μου και με παιρνει αγκαλια και χαμογελαει οταν με βλεπει..κι εγω?εγω εκει χαμενη στις σκεψεις και στα ατελειωτα ψυχολογικα που με φορτωσες δε μπορω να του δωσω αυτα που αξιζει αυτα που θελω..γιατι?γιατι τα δωσα ολα σε σενα και δεν μου εμεινε τιποτα ουτε για μενα ουτε για αλλον..κι αυτο ειναι αδικο,πολυ..κι αυτη σε προσεχει ειμαι σιγουρη κι αυτη σε νοιαζεται και χαμογελαει οταν σε αγκαλιαζει..ελπιζω εσυ να τα πηγαινεις καλυτερα απο μενα,να μπορεις να δωσεις,να εχεις να δωσεις και να μην πονας σε καθε φιλι της..ειχαμε κατι που δεν το εχουν νιωσει πολλοι και το μονο που καναμε ηταν να ποναμε ο ενας τον αλλο,να να διωχνουμε ο ενας τον αλλο,να γυρναμε κλαιγοντας,να αγκαλιαζομαστε και να ποναμε,να χωριζουμε και να ποναμε κι εντελει να χωρισουμε σαν δυο ατομα που γνωριστηκαν χτες..καταφεραμε να διαλυσουμε κατι που δε θα ξαναβρουμε σε καμια ζωη ουτε σε αυτη ουτε σε επομενη και μπραβο μας..η ζωη συνεχιζεται,καλη τυχη..θα ηθελα πολυ να σε μισησω ετσι για να σταματησω να μισω εμενα..