ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μουχει τυχει πολλεσ φορες εκει που περπαταω να χρειαστω οδηγιες για καποιο μερος που ψαχνω οπως καποια οδο, μαγαζι κλπ.ε και συνηθως σταματαω γυναικες ή κοπελες να τις ρωτησω, γιατι τους αντρες τους ψιλοφοβαμαι σε τετοιες περιπτωσεις,μη μου τυχει κανενασ περιεργος κ με ακολουθησει μετα απο πισω.αν βεβαια δεν περναει καμια γυναικα αναγκαστικα ρωταω αντρα.ΑΛΛΑ σχεδον παντα, οποια γυναικα και να ρωτησω οταν της πω τη φραση "συγνωμη, να κανω μια ερωτηση? μηπως ξερετε που ειναι (αυτο που ψαχνω)?", μεχρι ν φτασω στη λεξη ειναι με κοιτανε με ενα φοβισμενο κ καχυποπτο υφος λες και θελω να ζητιανεψω ή να τις κανω κακο. φυσικα μολις καταλαβουν τι θελω, ειτε ξερουν ν με κατατοπισουν ειτε οχι, καθυσηχαζονται κ μου απανταν φυσιολογικα/με ευγενεια.να σημειωσω οτι αμα ρωτησω αντρα, κανενασ δε με κοιτα φοβισμενα.εγω απτην αλλη ποτε δεν εχω ολη την παραπανω περιεργη αντιδραση αν με ρωτησει καποιος κατι στο δρομο.απλα περιμενω ν δω τι θελει ο αλλος κ αναλογα απανταωκ λεω εχει γινει ο κοσμος τοοσο καχυποπτος που φοβαται ακομα κ μια απλη καθημερινη κοπελα, που απλα ζηταει οδηγιες? που ν ειχα κ περιεργη εμφανιση δλδ..μονο σε μενα συμβαινει αυτο?