3.2.2014 | 00:24
Αφιερωμένο στο πληγωμένο κοινό των εξομολογήσεων!
Διάβασα σε κάποιο site αυτό και θέλησα να το μεταφέρω για να το διαβάσουν οι πληγωμένες καρδιές του lifo που είναι στοιχειωμένες από τα απωθημένα. Κυράγιο αδέρφια!Δεν μπορούμε να επιθυμούμε αυτό που δεν ξέρουμε. Τα απωθημένα, οι εμμονές μας είναι το ψευδοφάρμακο μας, όταν η ζωή μας ασθενεί και δεν έχουμε την δύναμη και το θάρρος να το αντιμετωπίσουμε. Όσο αφήνουμε την ζωή μας άρρωστη χωρίς να της δίνουμε το πραγματικό της φάρμακο, την αλλαγή, τόσο μεγαλύτερη επιρροή μπορεί να έχει μια εμμονή μέσα μας. Δεν πρέπει να φοβηθούμε την αλλαγή. Δεν πρέπει να μας τρομάζει η αλλαγή, όταν έρχεται για να μας κάνει ευτυχείς και ολοκληρωμένους. Μεγαλύτερο τρόμο κρύβει μια ζωή που τη ζούμε μέσα από αναμνήσεις πραγματικές και αναμνήσεις φτιαχτές στο κεφάλι μας. Όταν βρούμε τη ζωή που μας κάνει αληθινά ευτυχείς, θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε κάθε απωθημένο μας κατάματα, σαν να ήταν ένα απλός γνώριμος του παρελθόντος μας και όχι σαν μια κλειστή πόρτα παραδείσου, που ποτέ δεν καταφέραμε να περάσουμε το κατώφλι της.Δεν πρέπει να καταστρέφουμε αυτά που έχουμε και να επιθυμούμε αυτά που δεν έχουμε, αλλά να θυμόμαστε πως ο,τι έχουμε ήταν αυτό που κάποτε ευχαριστιόμασταν.