Σε τι να πρωτοσταθεί κανείς.Ακόμα κι αν υπήρχε μια κούραση και μια ρουτίνα όπως είπαν και παραπάνω (που λογικό να ισχύει σε μακροχρόνιες σχέσεις),θεωρώ απαράδεκτη τη στάσή της απέναντί σου.Όχι για το γεγονός ότι πήγε με τον άλλο στο νησί (γιατί αυτό όσο άσχημο και να ήταν για σένα ήταν δικαίωμά της να πάει με όποιον θέλει εφόσον ήταν ελεύθερη κ είχατε χωρίσει) όσο για το ότι σε άφησε ουσιαστικά στο έλεος της μοίρας σου με τα νοίκια,την Αγγλία κτλ χωρίς να ενδιαφέρεται για το τι θα κάνεις.Δηλαδή οκ,δε με γουστάρεις,βαρέθηκες κ θες να πας με τον πρώην σου αλλά τέτοια συμπεριφορά?να μην απαντάει ούτε στο τηλ για το ενοίκειο?Απορώ τόσα χρόνια αν είχε δείξει δείγματα του χαρακτήρα της κ εσύ απλά δεν τα έβλεπες.Όσο για το ότι χώρισε δε ξέρω αν θα ακουστεί άσχημα αλλά εγώ θα αισθανόμουν ηθική δικαίωση μέσα μου μετά από όλα αυτά.Οι συγγενείς ασχολίαστοι αλλά σε μικρές κοινωνίες έτσι είναι.Τέλος,το να φαίνονται όλα τέλεια δε σημαίνει ότι είναι κιόλας.Επίσης,συμφωνώ ότι μετά από έξι χρόνια θα έπρεπε να γίνει μια κουβέντα για την προοπτική αυτής της σχέσης.
1.7.2017 | 01:15
Αφού λέτε για χωρισμούς
Να σας πω και τη δική μου ιστορία. Από το ίδιο νησί, σπουδές Θεσσαλονίκη μαζί, όπου και τα φτιάχνουμε, αν και σπουδάζουμε σε άλλα Τμήματα, μεταπτυχιακό Αγγλία μαζί ο καθένας στο αντικείμενό του, όλα μαζί. Σύνολο σχέσης 6,5/7 χρόνια. Πάνω-κάτω 5 χρόνια συγκατοίκηση Σαλόνικα κι έξω. Το τέλειο ζευγάρι, έλεγαν όλοι, από το νησί περίμεναν γάμο, όλα τέλεια. Ώσπου την κάνει ένα καλοκαίρι και με αφορμή ένα συνέδριο στη Θεσσαλονίκη πάει και βρίσκει ένα πρώην, μουσικό. Ούτε το ενοίκιο πως θα το έβγαζα Αγγλία την ενδιέφερε, ούτε τίποτα. Τίποτα μιλάμε, ούτε στο τηλέφωνο δεν απάνταγε. Τον πάει αμέσως στο νησί και περνάνε το καλοκαίρι ζάχαρη. Να δέχομαι όλα τα τηλεφωνήματα από συγγενείς και φίλους που δεν πίστευαν στα μάτια τους και επί μήνες να είμαι στα πατώματα, να μην ξέρω τι να κάνω με το ενοίκιο και να αναγκάζομαι να μετακομίσω στου διαόλου τη μάνα σε μια τρύπα για να τα βγάλω πέρα. Να έρχεται ο κολλητός μου από το σχολείο να με βοηθήσει στη μετακόμιση. Και, όμως, συμβαίνουν αυτά παίδες. Και όχι, δεν ήμουν ο πανίβλακας που δεν καταλάβαινε τίποτα. Trust me. By the way, χώρισε με τον τύπο. Στο νησί δεν έχω ξαναπάει, παρά μόνο για λίγες μέρες για να δω τη μάνα μου. Την άλλη δεν θέλω να τη δω ούτε ζωγραφιστή.
6
