28.5.2017 | 13:57
Αγανάκτηση
Υπερβολικός ο τίτλος για την ακόλουθη εξομολόγηση αλλά..... Τέλος πάντων. Είμαι 16 χρόνων και τα έχω με ένα παιδί, πολύ καλός, με ενδιαφεροντα.. Και περνάω καλά μαζι του. Πριν λίγο, μιλούσα με μια φίλη μου στο σταθερό και της έλεγα πως πέρασα χθες το βράδυ με αυτό το παιδί. Η μάνα μου '' ετυχε'' να περάσει εκείνη τη στιγμή και να ακούσει κάτι. Μετά απ ότι καταλαβαίνετε Αρχιζε να λέει ότι ξέρει ότι κάτι συμβαίνει και ότι το μόνο που θέλει είναι να κάνουμε κάτι παραπάνω κλπ κλπ. Μαλωσαμε κλασικά και τώρα είμαι σίγουρη ότι δεν θα μου μιλάει μέχρι να της πω αναγκαστικά τι συμβαίνει. Αυτό δεν παίζει όμως. Δεν καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο δεν μπορώ να της εμπιστευτώ ο, τι μου συμβαίνει; θέλω πολύ να της πω και όλα όσο νιώθω και όλα όσα έχουνε γίνει με αυτό το παιδί αλλά ξέρω ότι σε κακό θα μου βγει. Αν με προσέγγιζε θα είχε και τον έλεγχο επειδή θα της τα έλεγα. Ξέρω.. Φοβάται με όσα έχει δει, είναι μάνα και θέλει να προστατεύσει τα παιδιά της αλλά έχει φτάσει να μου δημιουργεί άγχος με τη συμπεριφορά της. Είναι τέρμα υπερβολική. Με όλα. Και κυρίως με αυτό. Δεν θα της πω τίποτα στην τελική. Έχει και απαιτήσεις. Αλλά δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ όλο αυτό.